Niet alleen de kabelbaan en het uitzicht zijn tijdloos, maar ook de hele site van de Cordoba in Westouter is van een onvergankelijke schoonheid. Uitbater Stefan Gheysens (54) is de derde generatie die jong en oud nostalgisch plezier laat beleven hoog in de lucht.
Zijn het de trappen, de overvloed aan groen, het interieur van de brasserie – met een echt werkende Leuvense stoof – of de kabellift zelf? Hoe dan ook, zodra je een voet zet op de site lijkt de tijd letterlijk en figuurlijk stil te staan. Je hebt er een prachtig zicht op het Heuvelland, nog voor je plaats neemt op een van de iconische zitjes. Je zweeft er van de Vidaigneberg naar de Baneberg – de zijheuvels van de bekende Rode- en Zwarteberg – en helemaal terug, boven de wijnranken van Entre-Deux-Monts en ook heel even boven de weg. Met mooi weer en wat geluk kan je in de verte de kustlijn en de IJzertoren spotten. Een goed kwartier lang ben je even weg van de wereld.
Bij de opstapplaats verdringt een groep kinderen zich aan het muurtje met een spanning waar geen enkel scherm tegenop kan. Uitbater Stefan Gheysens wacht geduldig tot de juf haar uitleg geeft, de heilige drievuldigheid die ook geldt voor volwassenen en vrijgezellenfeestjes: niet onnozel doen, stilzitten en vooral niet vergeten te genieten. Als de motor in de grote ronde plaat aan het plafond zich op gang trekt en de roodgekleurde stoeltjes gezwind voorbij passeren, houden de kinderen even de adem in. Van zodra ze er met succes op wippen, kunnen ze zich ontspannen. Stef loopt nog een paar meters mee om zeker te zijn of ze goed vastgegespt zijn. Hond Franky kijkt minzaam toe vanop het gras. Terwijl na de eerste meters al een kreet weerklinkt van opluchting én ontzag, zet Stef nog een streepje op het bierkaartje.
Al vier jaar runt hij de zaak, al draait hij in werkelijkheid al 40 jaar mee met zijn vader Johan die begon in 1981. De twee werken nog steeds samen. Ze hebben genoeg aan één blik en een half woord. Ook Julie, de vrouw van Stefan, springt bij in de brasserie. Terwijl de eerste stoeltjes vertrekken, staat hij al aan de overkant om ervoor te zorgen dat alles vlekkeloos verloopt.
Heerser van Heuvelland
Stef is de derde generatie die er werkt. “Mijn grootouders hadden een drukkerij in Brugge”, vertelt Stef, nippend van zijn koffie. “Mijn grootvader is gestorven op zijn 37ste. Mijn grootmoeder, die op zoek was naar een uitdaging, kwam uiteindelijk hier terecht.”
De roots van de Cordoba liggen echter bij een andere familie die zijn stempel heeft gezet in de Westhoek. Alberic Florizoone, die de handen in elkaar sloeg met Ieperling Lambert Segers, is de man die ook de Meli uit de grond stampte, het latere Plopsaland. Zijn halfbroer richtte Bellewaerde Park op. Alberic is overigens niet te verwarren met zijn neef Albéric die stenen leverde voor de basiliek van Koekelberg en het monument van Albert I in Nieuwpoort. Die werd later ook burgemeester van Oostduinkerke. Alberic was dan weer de heerser van het Heuvelland. “Dat waren mensen die dag en nacht werkten, ongelooflijk. We zitten hier op een zucht van de grens, en om het toerisme vanuit Frankrijk aan te zwengelen, ontstond het idee voor de stoeltjeslift. In 1957 kwam de Zwitserse firma Girak die aanleggen, met zelfs een helikopter die de draden legde. Dat waren heuse acrobaten. Een jaar later ging de Cordoba open. Maar hier stond niks, geen brasserie, geen begroeiing. Een groot verschil met vandaag”, grijnst Stefan.
Verzot op motoren
“Mensen zeggen wel eens dat ik een schoon leven heb hier, maar we zijn altijd bezig. Het domein vergt veel onderhoud. De stoeltjeslift ook. Op het einde van het seizoen vervangen we steevast de wieltjes, maar eigenlijk is dit heel simpel en sterk gemaakt. Ik kan er goed van leven, ik ga zeker niet klagen, maar het merendeel van de inkomsten steken we elk jaar opnieuw in renovaties en verbeteringen. Het meest ingrijpende op de planning is de stop- en startplaats waar we een zachte ondergrond willen van maken in plaats van de huidige asfalt. Met het doel om te verkopen? Nee, ik doe dit erg graag en wil het ook nog heel lang doen. Mijn kinderen (Johan heeft er drie van 30, 24 en 14 jaar, red.) mogen het gerust overnemen, al staat er voorlopig niemand te springen.”
Stefan was ook zo, geeft hij toe. “Maar ik was 14 jaar en wilde sparen voor een brommer. Zo rolde ik er in.” Motoren lieten hem niet los. Hij werkte lang in de motorsector. “Maar de combinatie met de Cordoba was pittig en er kroop steeds meer tijd in, waardoor ik op een gegeven moment moest kiezen. Toen ik 50 jaar werd, wist ik: het is nu of nooit.” Al schiet een ritje er tegenwoordig wel bij in. Toch blijft hij nog steeds verzot op motoren, vooral Italiaanse klassiekers hebben zijn hart gestolen.
Voor de enthousiaste kinderen zit het ritje op de stoeltjeslift er intussen op. “Nog niet!”, waarschuwt de juf bij elk duo dat arriveert en nog voor de aankomst popelt om er af te springen. Ook Franky spitst de oren. Als ze er zijn, springen en spurten ze weg van de voortdenderende stoeltjes, luid lachend natuurlijk. Eén kind is zijn schoen verloren, maar de juf vindt hem gelukkig terug. Zo begroeid is het blijkbaar toch nog niet…
Wist-je-dat?
• Het is de enige kabellift in België die vrij toegankelijk is. Er is nog een stoeltjeslift aan de Watervallen van Coo, maar die is sinds een paar jaar geïntegreerd in het Plopsaland Ardennes.
• De afstand tussen de twee bergen bedraagt 900 meter.
• Het maximumgewicht van de stoeltjeslift is 300 kilo voor twee stoeltjes.
• Het is niet duidelijk waar de naam precies vandaan komt, maar Córdoba is ook een stad in Zuid-Spanje én Argentinië.
• Om de zeven, acht jaar worden de grote pilaren geschilderd. Stefan doet dit doorgaans zelf.
• De kabelbaan wordt elk jaar gekeurd, en elke dag door de uitbaters zelf. Er gebeurde nog nooit een zwaar ongeval mee.
• Vroeger bestond het publiek vooral uit Fransen. Vandaag komt 70 procent van de bezoekers uit eigen land.
• De familie Gheysens stak nog nooit geld in promotie. Ze kreeg wel onbetaalbare reclame in de vorm van passages op televisie. Zo waren ze onder meer te zien in Eigen kweek – het is de allereerste scène van de reeks, en ook in Reizen Waes: Vlaanderen, waar Tom Waes een ritje maakte, samen met Maaike Cafmeyer. Ook in Franse programma’s was de stoeltjeslift al te zien, net als in de Waalse versie van Boer zkt. Vrouw.
In het kort
Kabelbaan Cordoba, Rodebergstraat 75 in Westouter is open van half februari tot november, enkel in het weekend. Groepen vanaf 20 personen kunnen er wel op afspraak terecht tijdens de week. In juli en augustus zijn ze elke dag open, uitgezonderd op vrijdag. Een ritje kost 6 euro. Alle info vind je op www.kabelbaancordoba.be.
The post Op de Cordoba zweef je boven de wijnvelden, even weg van de wereld is provided by KW.be.
