Na zijn succesvolle rol als o.a. Scott in #LikeMe, de bioscoopfilm Red Flags, een samenwerking met DJ 5NAPBACK, een gastrol in Familie, de hoofdrol in de musical Grease én zijn recente rol in de K3 Zeesterren show, laat Danny Dorland opnieuw van zich horen, maar deze keer met zijn meest zomerse release tot nu toe ‘Star Sign’. In deze erg dansbare popsong flirt Danny moeiteloos met synthpop en moderne datingdynamiek. De track werd geschreven door Danny zelf, samen met Eloïse Lancsweert, en geproduceerd door Grégor Kwak (bekend van o.a. Snelle).
Hoog tijd dus voor een babbel met de joviale Nederland – euhh Belg – Danny (27) en dus spraken we af in Crown Plaza in Wilrijk, waar we even rustig konden praten over zijn carrière én muzikale toekomst.
Een Nederlander in België, hoe lang woon je hier al?
Danny: “Ik ga al over de grens sinds ik met #LikeMe begon. Ik denk dus zo’n 5 jaar. Ik pendelde ook enige tijd en kon in de #LikeMe-periode gelukkig ook geregeld onderdak krijgen, zeker tijdens het derde seizoen. Anders was dat heel moeilijk geworden. Had ik een afspraak om 7 uur, dan moest ik al om 5.45 uur in de auto zitten en dan kwam ik niet meer aan mijn uurtjes slaap. Bij aanvang van het derde seizoen zei ik dat ik zeker terug wilde meedoen, maar ik moest hier wel kunnen overnachten. Tot voor kort was ik nog altijd een inwoner van Nederland, maar nu ben ik mij aan het inburgeren in België.”
Je wordt een échte Belg?
Danny: “’t Schijnt van wel!”
Is het even aanpassen op Belgische bodem?
Danny: “Dat valt mee, want de taal valt al mee hé. Ik ben altijd zelfstandig geweest, maar hoe ga ik dat hier doen? Ik ken de belastingen en regels in Nederland goed, de bedrijfsregels ken ik goed. Maar dat Belgische landschap eigen maken, dat zal even zoeken zijn. Ik moet daarvoor nog even de juiste mensen zoeken. Gelukkig ken ik ook al een goede vriend, die al veel antwoorden weet. Maar vooral als zelfstandige moet ik het nog even opzoeken. Anders, qua leven, de mensen en gebruiken, denk ik dat we dichter bij elkaar liggen dan we denken.”
Is het duurder leven hier dan in Nederland?
Danny: “Ik vind het hier goedkoper leven, maar de belastingen zijn dan weer hoger. Het wonen is toch bijna anderhalf keer duurder in Nederland. Je kan daar niet een fatsoenlijk appartement in een leuke stad huren onder de 1.000 euro. Dat kan hier wél. In Nederland kan je dit op je buik schrijven. Daarvoor kan je een studio huren.”
Woon je nu in stad Antwerpen zelf of in de rand?
Danny: “Ik woon in Borgerhout, op twee straten van Maksim (lacht). Door Maksim vond ik dat appartement.”
Geen rustige buurt of wél?
Danny: “Je hebt drukkere plaatsen, het is wel multicultureel. Mijn straat is gelukkig wel rustig. Loop je de straat uit, dan zit je wel in de drukte. Ik denk dat ik geluk heb met het straatje waar ik nu woon.”
Heb je een auto nodig of is het openbaar vervoer daar de max?
Danny: “De stad ligt op wandelafstand. Als het lekker weer is doe ik dat wel, en anders pak ik de fiets. Als het echt tegenzit, kan ik het openbaar vervoer nemen of de auto. Maar met de auto moet je altijd parkeerkosten betalen.”
Was je al bezig met muziek in Nederland?
Danny: “Ja, maar niet op die intense manier. Ik was bezig met zingen en speelde ook eens in een serie, waarin ik een liedje zong. Ik volgde ook wat zangles, maar niet als nu solo voor mij muziekcarrière.”
Zit muziek in de familiale genen?
Danny: “Ik was altijd al bezig met muziek. Ik drumde van mijn 7 tot mijn 14 jaar. Dan heb ik met mijn broertje- anderhalf jaar ouder – in een eigen band gespeeld. Toen ik drumde sprak zingen mij ook al aan. Enkel wist ik toen nog niet of ik dat kon. Ik kon daar dan enkel maar van dromen, tot ik het wel degelijk deed. Ik trok naar de artiestenopleiding in Tilburg. Daar kreeg ik méér zangles en ontdekte ik dat ik wél kan zingen. Bij #LikeMe mocht ik heel veel zingen en ook bij Grease stond zingen centraal.”
Hoe kwam je hier bij #LikeMe terecht?
Danny: “Ik deed mee aan de auditie voor het eerste seizoen. Ik was niet op de hoogte van de hoofdcasting. Ik zag het voorbij komen dat het een personage-casting was. De auditie verliep prima, maar ik was er niet door. Als feedback kreeg ik te horen dat mijn auditie wél goed was, maar dat ze een ander personage voor mij op het oog hadden omdat dit een klein rolletje was. Eén of anderhalf jaar later kreeg ik de vraag van de producent om nog eens auditie te doen. Uiteindelijk lukte het wel en verzeilde ik in België.”
Veel van uw voorgangers van #LikeMe scoorden ook in hun solo-carrière. Je wilt dezelfde muzikale weg bewandelen?
Danny: “Toen ik auditie deed, was #LikeMe nog niet zo bekend, dus nog niet succesvol. Toen kwam het zelfs nog maar juist op tv. Toen wisten ze wel al dat er een seizoen twee zou volgen, maar de impact ervan was nog niet duidelijk. Ik zat nog midden in mijn selectieprocedure, en dat was op het einde van het eerste seizoen. Ik ging kijken naar hun Lotto Arena-shows. Pas dan kwam ik er achter dat #LikeMe in Vlaanderen serieus aan het groeien was. Ik ben op dat gebied wel een beetje met mijn neus in de boter gevallen. Het is een tof en succesvol project. Aan de andere kant ligt de lat natuurlijk wel direct heel hoog. Dan moet je ineens mee gaan draaien op hoog niveau. Maar ik denk wel dat dat gelukt is.”
In 2023 bracht je een nummer ‘Onzichtbaar’ uit. Is dat nu een beetje een herintroductie van jou als solo-artiest?
Danny: “De single ‘Onzichtbaar’ is oorspronkelijk geschreven door Metejoor en geproduceerd met The Companions. Ik was al een beetje zelf aan het oriënteren met zelf muziek maken en het zelf schrijven. Ik had mijn stijl nog niet gedefinieerd. Eigenlijk was ‘Onzichtbaar’ een leuke kans die voorbij kwam, want Metejoor en DJ 5NAPBACK zijn goeie maatjes. Metejoor moest toen in die tijd keuzes maken voor zijn album. Je hebt natuurlijk altijd songs die het album niet halen. Toen heeft hij één van zijn songs aan 5NAPBACK gegeven en die zochten een zanger. Zo is onze samenwerking ontstaan. Het voelt echter niet als mijn song. Het was een leuke start en ik ben heel dankbaar dat ik een lied, geproduceerd door The Companions en Metejoor mocht zingen. Nu met ‘Star Sign’, dat is volledig mijn eigen kindje. Het is mijn tekst en mijn idee qua productie. Ik heb dat helemaal kunnen inkleuren, zoals ik dat zelf wilde.”
En de tekst, waarvoor gaat het exact vanuit uw standpunt?
Danny: “Het is niet helemaal zwaar geladen. Het is zeker ook waar dat ik melancholische en zwaarder geladen teksten en muziek schrijf. Alleen die heb ik nog niet uitgebracht. Maar muziek is voor mij ook plezier. Het is een beetje de ‘musical score under the film of life’ van mij. Het is als je naar buiten kijkt de film van het leven, het heeft mij een beetje de achtergrondmuziek. ‘Star Sign’ is een positieve, energieke en leuke song. Er zit natuurlijk wat betekenis achter. De betekenis is: vele jongeren die daten kennen het fenomeen wel. Je hebt het leuk met elkaar en op een gegeven moment kom je er achter van we hebben het leuk, maar wat zeggen de horoscopen eigenlijk? Wat zeggen de sterren over ons? Tegenwoordig is dat wel heel gedetailleerd, grappig eigenlijk. Maar soms klopt het ook wel en soms is het heel tegenstrijdig. Ik had een moment in het verleden: de communicatie was leuk, de gesprekken waren leuk, de afspraakjes waren leuk, alles klopte. Toen gingen we kijken wat de sterren zeiden en die zeiden compleet het tegenovergestelde. Toen zeiden we tegen elkaar: het maakt niet uit wat de sterren zeggen, we hebben het leuk samen. Daar gaat ‘Star Sign’ over.”
Wanneer heb je dat nummer geschreven?
Danny: “Het idee ontstond rond de middag. Ik liep in mijn woonkamer rond en ik was naar muziek aan het luisteren. Op een gegeven moment zette ik mij aan de piano. Ik zocht naar akkoorden en begon te tokkelen. Ik was muziek aan het beluisteren die ik een beetje tof vond. Ik was aan het zoeken naar een leuke muzikale invalshoek. Dat is vaak de eerste lijn dat je hoort: (zingt) ‘Je doet alsof ik onzichtbaar ben/zeg me wat is je Star Sign baby’. Ik legde een paar akkoorden naast elkaar en ik moest wel denken aan dat fenomeen. Weet je, ik bewaar notities in mijn telefoon waar ik wel eens ideeën neerschrijf over toffe onderwerpen. Ooit schreef ik zoiets neer over in de sterrenn, iets ontkennen, iets niet voelen. Eerst zong ik het in het Engels, maar daarna vertaalde ik het in mijn moedertaal..”
Je zingt inderdaad in het Nederlands. Is dit een bewuste keuze?
Danny: “Voor mij is dat wel een bewuste keuze. Ik hou van de Engelse taal. Ik vind Engels een hele leuke taal qua zang en poëzie. In het Nederlands is het beetje een uitdaging. Je moet aardig je best doen om het leuk te verpakken, zodat het niet ‘cringe’ is. Nederlands is mijn moedertaal. Ik hoor reacties dat er een overaanbod aan Nederlandse muziek op de markt is. Maar wie zegt dat we zoiets toch niet mogen uitbrengen? Ik verklaar iedereen gek die ons zoiets gaat opleggen. Dat is immers mijn taal, dat is iets dat we moeten omarmen, niet iets dat we moeten wegdrukken. Alle artiesten – alle respect aan hen die Nederlandstalig zijn en in het Engels zingen -, die moeten zo hard knokken om een eigen plaatsje te vinden. Nog harder moeten ze knokken omdat ze worden vergeleken met alle internationale artiesten, die budgetten hebben waar wij nog geen 1% van aankomen. Dan sta je als Engelstalige in Nederland en België 10/0 achter. Het is heel moedig als je dat doet. Sommigen maken heel mooie platen, maar ze geraken er heel moeilijk mee in de hitparade.”
Waarom breng je dat nu uit? Er komt nu ontzettend veel uit. Als reporters kunnen we niet alles schrijven, we kunnen niet mee met de talrijke nieuwe singles die uitkomen.
Danny: “Aan de ene kant komt er veel uit, maar je zal niet tegen Picasso zeggen van maak eens een schilderij minder, want je hebt er al zoveel. Als je artiest bent, zanger of wat je ook doet, als het even druk is en er komen veel andere singels uit, so be it. Ik denk dat we het onderschatten. Sommige artiesten maken jarenlang muziek en pas het elfde jaar knalt er een hit uit. Maar je bent al tien jaar keihard aan het werken. Het zou tof zijn moest er op de een of ander manier een vangnet zijn voor die mensen. Om méér te blijven creëren, te blijven stimuleren. Nu bestaat er een groepje. Als je niet bij dat groepje hoort, is het moeilijk. Je moet erin geraken. Dat is nu eenmaal die wereld. Je bent part of the club of niet. Ik weet niet zo goed wie er bepaald wie er bij de club hoort…”
Bracht je die nieuwe single in eigen beheer uit?
Danny: “Inderdaad, van mijn eigen euro’s. Platenfirma’s kunnen gooien met geld, met promo en met contacten. Als independent moet je dat zelf financieren. Dat is best wel pittig. Dat is ook niet één keer financieren, maar ook je volgende singel zelf financieren en de volgende. Je kan een deal maken maar dat moet goed aanvoelen.”
Hoeveel tijd geef je jezelf om door te breken?
Danny: “Als ik de rest van mijn leven nog 20 optredens per jaar mag gegeven en met een band toffe muziek mag maken, aanvullend mijn acteerwerk… Ik vind het echt één van de mooiste dingen die er zijn als je geld kan verdienen door muziek te maken. Ik word blij van muziek te maken, maar ik word zelf ook blij van muziek. Als ik naar een concert ga, dan vind ik het supertof om een band live te zien en weggeblazen te worden van een vette act. Ik vind het tof als ik hiervan een onderdeel mag zijn, zolang ik gezond ben en zolang ik leef. Als ik dat mag doen dan ben ik heel blij.”
Krijg je tips van bijvoorbeeld Maksim?
Danny: “Jawel hoor. Ik spreek Maksim wekelijks. We bespreken elkaars demo’s ook altijd met elkaar. Alle muziek van Maksim heb ik al gehoord voor die uitkomen, maar hij ook van mij. Als we een nieuwe demo hebben geschreven,dan sturen we het naar elkaar toe en geven we eerlijke feedback aan elkaar. Dat is wel heel aardig.”
Naast Maksim, wie helpt je nog?
Danny: “Maksim denkt mee en ook mijn drummer. Die speelt in een band en heeft een studio in Borgerhout. Die denkt ook mee over de volgende stappen. Ik heb wel wat mensen om me heen, maar het zijn vooral vrienden.”
Je nieuwe singel is nu uit. Komt er weldra een vervolg?
Danny: “Nadat ‘Onzichtbaar’ uitkwam, zat ik in de voorbije twee jaar vaak in de studio. Ik had echt wel een jaar nodig om aan mijn songwritting te werken. De eerste songs die ik schreef waren niet altijd de beste qua songwritting. Maar dat is niet erg. Je moet ergens beginnen, maar om door te gaan is het wel even lastig. Omdat je soms denkt: misschien kan ik dit toch helemaal niet. Maar op een gegeven moment heb je méér sessies, méér muzikanten, vaker schrijven, en uiteindelijk krijg je er veel meer voeling door. Vorig jaar en in dit voorjaar maakte ik wel méér demo’s. Deze demo’s – naast ‘Star Sign’ – daar zit wel potentieel in. Ik heb nog een paar vette, sterke mooie songs achter de hand.”
Je bent ook actief als acteur. Wil je die twee combineren?
Danny: “Idealiter wel. Muziek maken kan je het hele jaar door doen. Optredens meestal in de zomer, dan kan je festivals doen. Dat zou tof zijn als ik in de zomerperiodes met mijn band kan spelen en mensen blij kan maken met muziek. Die optredens zijn vaak in het weekend en avonden. En door de week kan ik dan acteren of is er ook ruimte voor theater of musical. Dat is wel de basis. Acteren blijf mijn main thing. Zang is daaruit voortgevloeid. Tijdens mijn artiestenopleiding in Tilburg kreeg ik zang, dans en spel. Daar ben ik gestopt om naar de filmacteur-academie te gaan, omdat ik dacht dat ik niet wou zingen en dansen. Uiteindelijk is dit wel wat ik heel leuk vind.”
Na hoeveel jaar wil je scoren?
Danny: “Hmm, 2 à 3 jaar. Ik heb het idee dat mijn carrière stapje per stapje omhoog gaat. Ik denk wel dat die trend voortzet. Sommige mensen sparen voor een reis of een ander iets, ik spaar voor mijn muzikale carrière. De productie van songs, band repetities,… Dat is al snel 4 à 5 man en een repetitieruimte. Je repeteert dan ook niet één keer, dus… Dat kost wel wat.”
Je #LikeMe collega’s gaan vaak de grens over om een duet op te nemen. Spreekt je dit ook aan?
Danny: “Ik heb ook al één song geschreven waar ik aan het polsen was bij Nederlandse en Vlaamse zangeressen. Ik wil dat wel zeker onderzoeken, maar ik wil het niet forceren. Je moet gewoon een goede song schrijven en als het de capaciteit heeft en veelbelovend is, dan komt dat er toch wel. Ik maak gewoon muziek, ik schrijf muziek en als er potentieel zit in die song, dan ga ik dat wel uitzoeken.”
Wat wil je bereiken met je muziek?
Danny: “Ik zou het fijn vinden om de dingen die we vroeger waardeerden aan muziek, terug te brengen. Nu ben ik ook wel meer modernere pop aan het maken. Dat heeft misschien ook wel te maken dat je het misschien anders niet kan overlevent. Het liefste zou ik pop maken, blues maken, country eroverheen gooien, zelf een beetje hardrock zou van mij best mogen. Maar daarmee krijg ik mijn plaatje zeker niet op de radio. Ik zou het tof vinden moest ik die elementen wél kunnen introduceren naarmate ik succesvoller wordt. Zeker bij mijn live-act, daar kan je het al krijgen. Dan krijg je wat moderne pop en ik heb al een band bij, dus ga ik ook al akoestisch. Dan zitten er ook een paar vette covers bij die iedereen nog steeds kent, maar die wel stevig zijn. Dat is toch dan een beetje meer Danny.”
Ik wens je veel succes toe! (PADI)
De single ‘Star Sign’ is te downloaden via alle grote streamingplatforms – www.dannydorland.com
The post Danny Dorland heeft eigen single ‘Star Sign’: “Het gaat over een leuke date, maar wat zeggen de sterren daarover?” is provided by KW.be.
