Zelfverzekerd op een podium staan. Check! Op dat zelfde podium ook nog eens een paar minuten improviseren voor een volle zaal én die zaal met de perfecte timing aan het lachen krijgen. Ook check! Nina Lowie (12) voelt zich op het podium als een vis in het water. Stiekem droomt ze nu al van een acteercarrière en voor Nonkels mogen ze haar altijd bellen.
“Ik volg Woord bij de STAP-academie sinds september”, vertelt Nina Lowie, die met haar ouders en broer langs de Oude Zeedijkstraat woont. “Elke donderdag tussen halfzeven en halfacht was ik op post in de les. Daar werkten we naar ons eindoptreden toe dat eind juni plaatsvond in cc De Beuk. Daar zaten niet alleen ouders, vrienden en familie in de zaal, maar ook een heuse jury die ons beoordeelde. Met de hele klas speelden we er een toneelstukje over heksen, maar daarna moesten we ook nog eens apart het podium op om een stukje te improviseren. We kregen elk een papiertje met daarop een zinnetje. Daarna kregen we heel kort de tijd om na te denken hoe we dat zouden brengen. Ik kreeg de zin ‘Je mag een hele dag doen wat je wil. Hoe ziet je dag eruit?’ Ik had iets klaar in mijn hoofd, maar het rare was, toen ik eenmaal op de planken stond, dat ik iets helemaal anders improviseerde.”
Eigen zaalshow
“Het ging erom dat ik iets zou doen met oma, maar dat we uiteindelijk niets deden, omdat oma het allemaal veel te gevaarlijk vond of niet durfde. Door oma als een typetje neer te zetten, kreeg ik de zaal, én zeker ook de lachers, op mijn hand. Na het optreden volgde er een gesprek met de jury. Ik kreeg heel lovende kritieken over mijn mimiek en stemvolume, maar ze zeiden ook dat ze zeker zouden komen kijken als ik later mijn eigen zaalshow zou hebben. Ik kreeg de AWA Award 2025 omwille van mijn prestatie en daar ben ik best wel trots op. Volgend jaar start ik in het eerste middelbaar hier in het MMI in Kortemark. Ik ga er Moderne Vreemde talen volgen, want al die talen spreken me zeker aan. Ik ga bij STAP ook starten met twee uur per week Woordlab. Dat alles zal een goeie voorbereiding zijn voor later, want ik wil zeker en vast naar de toneelschool. Maar eerst moet ik gaan studeren, aldus mijn ouders.”
“Door oma als een typetje neer te zetten, kreeg ik de zaal, én zeker ook de lachers, op mijn hand”
Een rol bij Hoger Op
“Ook in de lagere school was ik vaak met toneel bezig”, vervolgt Nina. “Laatst mocht ik het schoolfeest in ’t Ellebloempje presenteren en ook bij het vrij podium stak ik toneeltjes in elkaar, die ik dan ook een beetje regisseerde. Als er iemand tijdens het schooltoneel zijn tekst kwijt is, zal ik altijd proberen in te pikken om te helpen mijn tegenspeler weer op de rails te krijgen. Het is namelijk niet leuk als je je tekst niet meer weet. Als ik dat tegenkom, ben ik er altijd het hart van in. Ik droom ervan om later te kunnen meespelen in films, shows en series. Zo kijk ik enorm op naar Kevin Janssens en Karen Damen. Hoe zij telkens hun personage neerzetten, dat vind ik heel erg straf. Eén van mijn andere idolen woont hier vlak naast de deur. Onze buurvrouw Bianka Vandaele speelt mee bij de lokale toneelkring Hoger Op. Elk jaar gaan we naar de voorstelling kijken en telkens is het een schot in de roos. Thuis probeer ik dan enkele scènes uit het stuk na te spelen. Het is fascinerend hoe zij elk jaar een ander typetje kan neerzetten.”
Carine en Luc
“Een aantal jaar geleden, toen ik nog een stuk jonger was, was de buurvrouw zwanger in het stuk. Ik kon toen nog niet goed de realiteit onderscheiden van het theaterverhaal en ik vroeg steeds aan mama of de buurvrouw nu al haar baby’tje had (lacht). Ze mogen mij trouwens altijd vragen als ze in de toekomst eens een rol hebben bij Hoger Op. Ze mogen me ook altijd bellen voor een rolletje in Nonkels. Ik vind dat een fantastische serie, zeker omdat die in het West-Vlaams gespeeld wordt. Tijdens het schoolfeest stak ik trouwens een best off in elkaar met de personages Carine en Luc. Bij STAP worden we natuurlijk opgeleid om in het AN te spelen, maar een vleugje West-Vlaams kan je altijd het publiek wel een beetje charmeren. Dat deed ik ook tijdens onze eindvoorstelling, want ik speelde het typetje van mijn oma in het dialect en dat kon de jury blijkbaar best smaken”, besluit Nina.
The post “Ze mogen me altijd bellen voor een rolletje in Nonkels”: Nina Lowie (12) wint de AWA Award 2025 is provided by KW.be.
