De Lustige Velodroom is al bijna 100 jaar een vertrouwd beeld op het strand van Blankenberge. De houten piste met gekke fietsen, onder meer met vierkante wielen, werd in 1933 opgericht door een koppige ondernemer. Toen diens kleinzoon een overnemer zocht en niet meteen vond, maakte Tim Poriau er een erezaak van om de iconische piste te redden. “Uit nostalgie. Dit stukje geschiedenis mocht niet verdwijnen.”
“Je wil vooruit in het leven”, glimlacht Tim Poriau (36). “We hebben een dochter. Ik wil dat ze fier is op ons.” Hij kijkt naar de kleine Eliza die mee met mama Lana (29) een toertje doet op de houten piste. De avondzon op haar snoet, wapperende haren. Bijna drie jaar en ze straalt uit wat haar ouders niet hebben in het dagelijkse leven: rust.
Maar Tim zou het niet anders willen, zegt hij zonder woorden. De tattoo op zijn arm verwijst er letterlijk naar, dat hij een beer is om te werken. Net als Lana overigens. Van half maart tot half november werken ze 16 uur per dag, zeven op zeven. Een hels tempo, maar hun glimlach duwt de wallen weg. Uithouding leerden ze allebei op de fiets, zij als amateur, hij op profniveau. Ze leven zoals ze reden op de fiets. Handen stevig aan het stuur, weg van de remmen en zelfs in de bochten serieus doorperen.
“Vorige winter hebben we alles herschilderd. De helft van de hekken zijn ook al vernieuwd”
We spreken hen op een heerlijk warme zomeravond als het stil is op de piste. Het houten bruggetje, geflankeerd door plastic palmbomen, en de roodgroene omheining strálen vakantie uit. Zelfs de Franse bulldog Scott – niet toevallig genoemd naar een fietsenmerk – is helemaal in zijn nopjes en holt de fietsen achterna. Zes jaar geleden leerden Tim en Lana elkaar kennen op de koers. Lana is van het Oost-Vlaamse Balegem afkomstig. Tim groeide een dorp verder op, in Merelbeke. Al heeft hij West-Vlaams bloed, met dank aan zijn moeder Lucrèce Claerhout (65) uit Lendelede. Zij trouwde indertijd met de Oost-Vlaamse Yvan (68), werkte 42 jaar als verpleegkundige terwijl haar echtgenoot actief was in de bouw en later friturist én fietsenmaker werd. Dat gebrek aan zittend gat heeft Tim van geen vreemden geërfd.
Van Lendelede naar Knokke
“Ik werkte bijna altijd in West-Vlaanderen”, aldus Tim, die bouwkundig tekenaar is van opleiding. “Ik heb gekoerst van mijn twaalfde tot mijn dertigste bij West-Vlaamse ploegen. Al mijn maten waren ook van hier.” Elke zomer zakte het gezin af naar hun stavaravan in Camping Jamboree in Blankenberge. Het hoeft geen betoog dat Tim niet van de Lustige Velodroom weg te slaan was.
De koers sijpelde ook zijn professioneel leven binnen. Samen met Lana startte hij een fietsenwinkel, eerst in Lendelede, daarna nog eentje in Ingelmunster. Maar de coronaperiode – herinner je je nog het tekort aan onderdelen? – deed het koppel uitkijken naar een stabielere uitdaging. Ze namen uiteindelijk Boulevard Bikes in Knokke over, een zaak die gocarts en fietsen verhuurt. Lana gaf haar job als verpleegkundige op en sindsdien staat alles – opnieuw – in het teken van de fiets, al ontbreekt de tijd om zelf een ritje te maken tegenwoordig.
Verloedering
De ondernemersgeest van Tim draaide overuren toen hij hoorde dat Thierry Monbaliu de befaamde piste overliet. Dat de Lustige Velodroom een fenomeen is, is een understatement. De houten piste was ooit een idee van Alfons, de grootvader van Thierry. Die mocht geen fietsen verhuren op de dijk en bouwde dan maar een piste op het strand. Oorspronkelijk waren het vooral kinderfietsjes waarmee gereden werd, maar bezoekers waren gefascineerd door een ouderwetse fiets met grote wielen die er stond als versiering.
Het bracht Alfons op een lumineus idee dat na 92 jaar nog altijd volk lokt. Achterstevoren fietsen of met een wiel dat alle kanten uitschiet… het kan allemaal. Al dreigde de verloedering de afgelopen jaren, en de bijhorende tanende bezoekersaantallen. “Nog voor we Boulevard Bikes overnamen, had ik al interesse getoond”, aldus Tim. “Ik wilde de Lustige Velodroom vooral behouden uit nostalgie. Dat authentieke mocht niet verdwijnen.”
De overname was geen klassieke kermiskoers, maar een pittige bergbeklimming. Maar ook hier was er maar één manier om de eindmeet te bereiken: door er keihard voor te werken. “Afgelopen winter hebben we heel de omheining herschilderd. Van de 48 hekken hebben we er al 24 vernieuwd, en er zit ook een camion nieuw hout in de piste”, glimlacht Tim. Alles doen ze zelf, van de opbouw tot de afbraak, maar ook de herstellingen. Voor de uitbating kan hij rekenen op zijn ouders, twee warme mensen met een grote liefde voor wat ze doen.
Want daar draait het om. “Rijk ga je niet worden van 4 euro”, grijnst Tim. “Vorig jaar was ons eerste seizoen en deden we soms open voor acht man, maar we waren vastbesloten om zowel toeristen als scholen weer te lokken naar de piste. Dat werpt zijn vruchten af. Ik bedenk altijd nieuwe manieren of samenwerkingen. In de winterperiode maalt het zelfs ’s nachts door mijn hoofd. Hoe lang we dit volhouden? Het is een passie. Dan werk je niet tegen je goesting.”
De twee poseren met een fiets waarop staat Just Married staat. Op de logische vraag volgt het verwachte antwoord. “Geen tijd”, grijnst Lana. Maar voor nóg een ritje op de piste is er gelukkig wel nog tijd. De brede glimlach van Eliza spreekt boekdelen.
Wist-je-dat?
• Op de piste vind je een tachtigtal gekke fietsen, maar Tim en Lana hebben nog honderd reservefietsen staan. Die kunnen ook dienst doen voor reserveonderdelen. Herstellingen doen ze zelf.
• Volgend seizoen moeten de eerste zelfbedachte fietsjes rondrijden.
• Sinds vorig seizoen hebben Tim en Lana ook elektrische gocarts en quads in hun aanbod. Die rijden apart op de piste. “Zo hebben we ook een aanbod voor kinderen die nog niet zo goed kunnen fietsen. Bovendien merken we dat elektrische voertuigen steeds meer aan populariteit winnen. In Knokke horen we vaak dat mensen ‘niet meer willen duwen’. Soms letterlijk. Eén keer vroeg iemand of ze mij konden inhuren.”
• De Velodroom bereikt echt iedereen, van jong tot oud, en zowel toeristen als inwoners van Blankenberge. “Soms komen mensen uit Gent speciaal naar ons. Er zijn zelfs mensen uit Brazilië die ons volgen op Facebook.”
• Eén fiets in hun aanbod is amper te besturen. Stuur je naar links, dan rij je naar rechts. Slechts één iemand uit Blankenberge, naar verluidt een kindje met autisme, slaagt er succesvol in om een rondje te maken.
Info
De Lustige Velodroom is gelegen aan de Zeedijk 171 in Blankenberge, op een boogscheut van de Pier. Je betaalt er 4 euro om tien minuten met een ‘gek fietsje’ te rijden, 8 euro voor een elektrische moto of quad. De zaak is open van de paasvakantie tot midden september.
http://www.lustigevelodroom.be
The post De Lustige Velodroom, bijna 100 jaar oud, maar springlevend dankzij ondernemend koppel is provided by KW.be.
