Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Deze week richt hij zich tot Ohemaa Nyanin, general manager bij de Golden State Valkyries. De Amerikaanse basketbalclub stuurde Belgian Cat Julie Vanloo deze week genadeloos door. Ohemaa mag altijd antwoorden: [email protected].
Beste Ohemaa,
Ik weet niet of ik de juiste persoon viseer, maar als ik het wereldwijde web mag geloven ben jij de general manager van de Golden State Valkyries. De sinds dinsdagmorgen kleinste, lafste en meest onmenselijke club in de WNBA. Julie Vanloo is te waardevol als sporter en als mens om op deze manier te worden afgeserveerd. En dan gaat het niet eens over de sportieve keuze, daar is altijd wel een uitleg voor te vinden. Het gaat om de manier waarop.
Julie is sinds zondag voor de tweede keer Europees kampioene en liet op het EK geen enkele kans onbenut om de loftrompet te steken van de Valkyries. Ze zou maandag geëerd worden door de koning van ons land en later op de dag toegeschreeuwd worden door duizenden fans op de Grote Markt van Brussel, onvergetelijke momenten. Maar ze koos zeer gedecideerd, maar ongetwijfeld ook met pijn in het hart, om loyaal te zijn. Een paar uur na het behalen van de Europese titel stapte ze op het vliegtuig om via Frankfurt naar San Francisco te vliegen. Om jullie te dienen.
“Jullie hebben Julie door een gebrek aan empathie en het ontberen van een paar stevige ellebogen een van de mooiste momenten van haar leven ontnomen”
Aansluiten bij de Valkyries en met een extra dosis vertrouwen na een geweldig EK opnieuw van waarde zijn voor haar team is het enige wat ze wou. Maar toen ze aankwam, werd Julie naar een bureeltje geleid om te melden dat ze gewaived was. Versleten door de vluchturen en totaal verrast door het nieuws dat jullie haar te melden hadden namen de emoties logischerwijze de bovenhand. Ze belde wenend naar Kiki, haar boezemvriendin. Kyara Linskens, de zachte reuzin met het gouden hart, bracht een moment van troost. Maar totaal verweesd verdween Julie de Amerikaanse nacht in. Zijn jullie niet beschaamd, Ohemaa? Jullie hebben Julie door een gebrek aan empathie en het ontberen van een paar stevige ellebogen een van de mooiste momenten van haar leven ontnomen. Het is moeilijk te geloven dat jullie daar niet eens aan hebben gedacht. Eén simpel telefoontje zou een wereld van verschil hebben gemaakt. Het nummer van Julie Vanloo zit toch in jullie databank mag ik hopen, of verliep alle communicatie via een manager en liep het daar stroef waardoor een kleine afrekening volgde?
Tactlozer is iemand in elk geval nog nooit doorgestuurd. In een tijd waarin er talloze communicatiemiddelen beschikbaar zijn en waarin het voortdurend gaat over waarden en mentaal welzijn, hebben jullie een speelster ontmenselijkt. Het is een zwaar verwijt, maar volledig te staven door de lompheid waarmee jullie dit hebben afgehandeld, beste Ohemaa. Respect is in het land van melk en honing duidelijk ver te zoeken. De reacties liegen niet. Het basketbalpubliek reageert furieus en een van de grootste speelsters veroordeelt jullie manier van werken met klem. De naam Emma Meesseman zegt jullie ongetwijfeld iets. Of is het net omdat jullie een club zonder geschiedenis zijn dat jullie dit soort fouten maken? We kunnen alleen maar hopen dat het om een groeipijn van een nog jong team gaat en dat jullie hieruit zullen leren voor komende dossiers.
Jullie moeten beseffen dat Julie een specialleke is. Een emotioneel konijn, maar ook een tante die niet over zich heen laat lopen. What doesn’t kill her, makes her stronger. Als ze straks tekent bij een andere ploeg in de WNBA – en daar gaan wij toch wel vanuit – is de kans groot dat ze tegen de Valkyries de match van haar leven speelt. Met revanchegevoelens en een pak opgekropte frustraties en driften als brandstof moet dat lukken. Weet, beste Ohemaa, dat karma een bitch is. Een bijna even grote bitch als jouw club, de Golden State Valkyries. Onverbiddelijk.
Jullie zijn Julie Vanloo niet waard en zij heeft jullie niet nodig om haar American Dream waar te maken. Haar veerkracht is legendarisch. Na het vorige EK schreef ik Julie een brief waar in de eerste zin al het woord ‘g*dverdomme’ voorkwam. Ik zal er deze keer mee afsluiten. Waar halen jullie ‘g*ddamn’ het lef om mensen als stront te behandelen?
IJskoude groeten,
The post Karl Vannieuwkerke schrijft een brief naar de ex-club van Belgian Cat Julie Vanloo: “Waar halen jullie het lef om mensen als stront te behandelen?” is provided by KW.be.
