Ruim 20 jaar lang was Hubert Rubbens (61) de grote roerganger van Oostende voor Anker, de jaarlijkse maritieme hoogdagen van de Stad aan Zee. 2024 was zijn laatste editie, al hielp hij dit jaar nog om de grote schepen aan te trekken. Echt de allerlaatste keer, want “volgend jaar ben ik ècht weg en zal ik zelfs op zee zitten.” Uit zijn geboortestad Oostende is Hubert evenwel nog lang niet weg.
Wat is je mooiste jeugdherinnering aan Oostende?
“Ik was bij de Zeescouts en later de Marinecadetten, die ik mee hielp oprichten. Toen de Mercator 25 jaar in Oostende lag, mochten we met de Marinecadetten kabels aan de masten van het schip hangen en naar boven klimmen, tot in de ra’s, de dwarsbalken van de masten. Nu zou dat ondenkbaar zijn. Ik wist toen nog niet dat ik later zo betrokken zou zijn bij grote zeilschepen.”
Wat is je favoriete plekje?
“Aan onze cabine op het strand kom ik tot rust. Dat is mijn tweede thuis. Rondom ons zijn het allemaal Oostendenaars. Ik zet er meer en meer mijn telefoon af: de bureau gaat dicht.”
Welke lokale horecazaak raad je iedereen aan?
“De Manuscript in de Langestraat. Een café waar je nooit miserie hebt. Ook de rijpere jeugd komt er graag. Mijn vrouw en ik gaan nog altijd uit in Oostende en we hebben nog nooit boel gehad. Ik kom wekelijks in de Manuscript. In de week drink ik alcoholvrij, in het weekend een boertje.”(een pintje in het typische bierglas zonder ribbels, red.)
En om te shoppen?
“De Frankly, een winkel in zeemans- en losse kledij in de Christinastraat. Anders koop ik alles online, maar daar kom ik graag eens over de vloer. Ik ben niet echt een kostuummens.”
Wat is je favoriete evenement in Oostende?
“Het mag chauvinistisch zijn, maar voor het grote publiek blijft Oostende voor Anker mijn favoriet. Voor de Oostendenaars zeg ik: de Paulusfeesten. Wij gaan er elke dag, met een bende van een man of acht. Elke dag uitgedost met andere bretellen en verder een hoedje, sjaaltje en hemdje. En gewapend met kannen om onze pinten in te tappen.”
“Met een groepje van acht gaan we elke avond naar de Paulusfeesten”
Kan je Oostende voor Anker loslaten?
“Met de havenmeesters van de Mercatorjachthaven, waarvan ik voorzitter ben, sprongen we nog wat bij met de nieuwe ploeg. Ik hielp ook met het aantrekken van grote schepen, maar dat was echt de laatste keer. Volgend jaar zit ik op zee met Oostende voor Anker. Anders krijg ik toch weer allerhande vragen. En bovendien: ik wil geen schoonmoeder spelen. Je moet stoppen op een hoogtepunt en kansen geven aan jongeren.”
Wat is er het meest veranderd in Oostende sinds jouw jeugd?
“De Oosteroever is niet meer te vergelijken. In mijn jeugd was daar veel visserij-activiteit, maar dat heb ik zien verminderen en verloederen. Op het einde trok het op niets meer. Het ‘Manhattan van Oostende’ dat er nu oprijst, is alleszins beter dan wat het op het einde was.”
Als je nog één ding mocht realiseren voor Oostende, wat zou dat dan zijn?
“Het fameuze maritieme museum van Oostende… Mochten ze me vragen om daar aan mee te werken, als marineman, dan zou ik het niet kunnen laten. Maar niet in het stadhuis hé, zoals een tijdje geleden werd aangekondigd. De ijsfabriek op de Hendrik Baelskaai, dat was een mooie plek geweest. Maar het is te laat, daar komen lofts. Maar misschien zijn er nog zo’n plekken?”
Welke persoon of vereniging verdient meer erkenning?
“Lichtbaken, het restaurant voor mensen in kansarmoede onder leiding van Pierre De Coninck. Niet te doen wat die man allemaal doet. Daar heb ik enorm veel respect voor. Mijn vrouw en ik helpen er wekelijks eten opscheppen en in september stap ik van Ancona via Assisi naar Rome om Lichtbaken te steunen.”
Zou je hier oud willen worden?
“Sowieso. Maar niet in een bejaardenhuis. We wonen gelijkvloers, in een bungalow. Perfect. En onze dochters stelden ons al gerust: zij zullen voor ons zorgen als we oud zijn.”
Wie is Hubert Rubbens?
Hubert Rubbens (61) is een geboren en getogen Oostendenaar. Hij woont nu op Stene met zijn vrouw Ann Dumarey. Ze hebben twee dochters, Julie (37) en Elise (35) en een kleindochter Alexi (13).
Hubert was 40 jaar bij de Zeemacht en eindigde zijn loopbaan als persverantwoordelijke en woordvoerder van de Belgische Marine.
Hij was 24 jaar organisator en later curator van Oostende voor Anker, is voorzitter van de Mercatorjachthaven en was al vier keer ship recruter van de Tall Ship Races in Antwerpen en is dat dit jaar in juli voor het eerst ook in Duinkerke. Hij reed al enkele keren met hulpgoederen naar Oekraïne en doet grote staptochten voor goede doelen, die hem al naar Compostela en Jeruzalem brachten en in september naar Rome voeren.
The post “Wij gaan hier nog altijd uit en hadden nog nooit ruzie”: dit is het Oostende van Hubert Rubbens (61), voormalig organisator van Oostende voor Anker is provided by KW.be.
