Ballonnen stegen zondag op tijdens een speciaal schoolfeest voor Renée De Tavernier (6) en Seppe Quaegebeur (8), die kort na elkaar het leven lieten in hetzelfde dorpje. Hun broer en zussen vinden steun bij elkaar.
“Hoe het gaat? Ja… ça va… Ja… niet supergoed.” Febe Quaegebeur (12) verloor bijna drie maand geleden haar jongste broer Seppe (8) na een ongeval met een landbouwvoertuig. “Bij ons was het onverwacht, erg onverwacht”, zegt oudste broer Jelle Quaegebeur (10). Hij verwijst naar dat ander overlijden, ook dramatisch en erg dichtbij: amper vijf weken eerder verloor Renée De Tavernier (6) thuis de strijd tegen leukemie.
Bevriende buren
Een dubbele schokgolf ging door Bikschote, een dorpje van slechts enkele honderden inwoners in het West-Vlaamse Langemark-Poelkapelle. Beide landbouwersgezinnen wonen vlak bij elkaar en zijn goed bevriend. “Bij ons was het minder onverwacht”, beaamt Camille De Tavernier (9), zus van Renée. “Toch bleef het heel lastig om afscheid te nemen. Ik was niet thuis toen ze overleed. Ik wou dat niet zien.”
Beide overlijdens hebben geleid tot een reeks van rouw- en verwerkingsmomenten waarbij hun basisschool ‘t Bikschooltje betrokken was. Het jaarlijks schoolfeest werd uitgesteld naar zondag. Het werd een onvergetelijke editie.
Ballonnen
“Iedereen was welkom”, zegt Febe. “Nooit eerder was het evenement zo groot. Een moment voor samenzijn en steun voor ons. Het was onbeschrijflijk.” Heel wat aanwezigen droegen T-shirts met daarop een tekening van Renée en Seppe met de slogan ‘voor altijd samen’.
Na de optredens van de verschillende klassen volgde een symbolisch moment: de leerlingen lieten samen ballonnen op voor hun vriendjes in de hemel. “Ze stijgen op naar onze broer en zus”, aldus Febe. “Zo voelt het alsof ze nog steeds hier zijn. We missen hen nog elke seconde, elk uur, elke dag… altijd.”
Emotioneel moment
“Het oplaten van de ballonnen was een emotioneel moment. Vooral heel mooi, maar ook lastig”, stelt Jelle. Camille treedt hem bij. “Leuk en lastig tegelijk. En mama en papa dan zien wenen… dat is moeilijk. Dit keer kon ik niet wenen, ik weet niet waarom. Sommigen riepen m’n naam, maar ik negeerde het. Ik wou mij focussen op Renée en Seppe, even gewoon aan hen denken.”
“Ze blijven voor altijd in ons hart”, stelt Febe. “In beide gezinnen dragen we armbandjes met hartjes rond de pols, en kettinkjes rond de hals met de naam en vingerafdruk. Ik had het lastig tijdens de examens, een periode waarin het moeilijk is om me te concentreren. Maar dan haalde ik een sticker boven met een foto van Seppe. Dat hielp. Hij sleurde mij erdoor, zeg maar.”
Meedragen
“Ik zal mijn zus nooit meer bij me hebben, maar ik draag haar wel op mijn schouders, zoals de juf zegt. Hoewel het wel eens zwaar voelt, blijf ik haar meedragen”, vertelt Camille. “Het is mooi dat de school dit speciaal schoolfeest organiseerde. Ik hoop op veel geld voor de kinderen die kanker hebben of de ziekte nog krijgen.”
De opbrengst gaat uitzonderlijk niet naar de school, maar naar het Kinderkankerfonds, het Berrefonds voor wie een kindje verliest en Boven De Wolken, een vzw die gratis professionele fotosessies aanbiedt bij het verlies van een kind. “De grote opkomst is goed voor het goede doel”, aldus Jelle. “En het deed ons deugd.” (TP)
The post “Renée en Seppe blijven bij ons”: Camille (9), Jelle (10) en Febe (12) verloren kort na elkaar hun zus en broer is provided by KW.be.
