Ingrid Galloo (74) is al jaren een vaste waarde in het volleybalteam in Menen. Niet als speler, maar wel als mama van de ploeg. Al 23 jaar wast zij de bezwete tenues en al 17 jaar zit ze achter de kassa van de drankjetons bij elke match.
Ingrid Galloo (74) is geboren en getogen in Menen. Ze rolde de volleybalwereld binnen dankzij haar man, Ghuislain Lazou, toenmalig speler bij Sialco in Menen. “Er werd mij eens gevraagd de truitjes van de spelers te wassen omdat de toenmalige manager Anne Verhelst geen tijd had.” Dat was de start van 23 jaar vrijwilligerswerk voor Decospan Volley Menen.
Volleybal
Maar bij het wassen van de tenues bleef het niet. “Als we met de bus vertrokken naar uitwedstrijden, maakte ik samen met Reintje de pistolets klaar in het café waar we verzamelden. Dat doe ik trouwens nog altijd graag.” Ook andere taken kwamen op haar pad. “Er werd me gevraagd om eens aan de jetonstand te zitten. Ik zei ja, maar het bleef niet bij die ene keer. Sindsdien doe ik het elke wedstrijd – intussen al zo’n 17 jaar!”
Haar leven draait rond de planning van het volleybal. “Ik ga naar elke match. Tijdens het seizoen zijn dat soms drie wedstrijden per week. Dat betekent veel was, maar ik doe het graag.” Ook uitwedstrijden slaat ze zelden over. “Ik ga altijd mee met de bus, behalve als ik ziek ben – maar dat gebeurt gelukkig niet vaak.”
Bekerfinale
In februari 2025 ging Ingrid natuurlijk ook mee naar de bekerfinale in het Sportpaleis in Antwerpen. “Het was er erg druk maar ik heb mij geamuseerd.”
Ook wanneer een overwinning tot in de vroege uurtjes gevierd wordt, is Ingrid van de partij. “Ik blijf graag laat wakker. Ik word niet snel moe en blijf graag voor de fuif na de match.”
Ook bij evenementen in het cultuurcentrum De Steiger zit Ingrid regelmatig ‘aan de jetons’. “Ze vroegen eens of ik dat wou doen, en ik zei toe. Van een keertje werd het twee keer, toen kwam het nieuwe programma en heb ik gezegd dat ik wou blijven komen. Ik heb slechts één keer moeten passen, omdat er volleybal was.”
“Tijdens het seizoen zijn dat soms drie wedstrijden per week. Dat betekent veel was, maar ik doe het graag”
Haar agenda is goed gevuld, maar dat vindt Ingrid geen probleem. “Ik woon alleen, er is niemand die ik thuis achterlaat. Ik vind het plezant mij te omringen door jonge mensen, zij houden mij jong.”
Ingrid is intussen een vaste waarde geworden binnen de club. “Ze weten dat ik met plezier help. Als ze mij nodig hebben, mogen ze altijd iets vragen.”
Jelle Sinnesael
Of Ingrid een favoriete speler heeft? “Soms”, lacht ze. Haar favorieten kiest ze per seizoen. “Ik zie alle spelers graag, maar toch kies ik elk jaar wel een of enkele spelers die op dat moment mijn favoriet zijn.
“Wanneer ik de tas met de truitjes klaarmaak aan het begin van het seizoen, kies ik een favoriet. Dat rugnummer leg ik dan heel het jaar lang bovenaan de stapel.” Daar komt dan heel het seizoen lang geen verandering in. “Ik controleer altijd twee keer of het juiste nummer zeker bovenaan ligt.”
De all-time favoriete speler van Ingrid is Jelle Sinnesael, nu assistent-trainer bij Decospan Volley Team Menen. “Hij speelde 15 jaar lang voor onze ploeg. Zijn truitje lag zeker vijf of zes jaar bovenaan de stapel.”
Vrije tijd
Naast haar inzet voor het volleybal is Ingrid ook op andere vlakken actief. In haar vrije tijd houdt Ingrid van haken en breien, dit doet ze minstens twee keer per week buitenshuis, ze is wekelijks te vinden in De Spie in Geluwe, daarnaast gaat ze graag naar het stadhuis in Rekkem of naar Allegro in Menen. Op maandag ontvangt ze haar vriendinnen bij haar thuis. “Voor het goede doel heb ik eens 120 portefeuilles gehaakt,” vertelt ze. Sindsdien is ze nooit gestopt er te maken, en deelt ze haar creaties regelmatig uit aan mensen rond haar. “Ideaal om je volley-jetons in te bewaren”, lacht ze.
Veel vrije tijd blijft er door haar drukke schema niet over. “Mijn kleinkinderen komen vaak eten – er is altijd wel één van de vier die honger heeft,” lacht ze. Avonden op café zijn eerder zeldzaam, want dan is er meestal volleybal. “Als ik eens uit eten ga, is dat meestal in De Guynemer. En ik ga ook graag naar een optreden of toneelvoorstelling, maar daar is enkel tijd voor buiten het volleybalseizoen.”
The post “Het truitje van mijn favoriete speler ligt altijd bovenaan de stapel”: Ingrid (74) is al 23 jaar lang vrijwilliger bij Volley Menen is provided by KW.be.
