Van 3 tot en met 8 juli slaat het Werelfestival opnieuw zijn tenten op aan De Leest in Izegem. Dansgroepen uit de hele wereld tonen weer het beste van hun kunnen. Het is een traditie die al zestig jaar mee gaat en die ooit nog op de Korenmarkt Izegem begon. We blikken samen met Joris Claeys en Roger Vanthournout terug op al die jaren volksdans in Izegem.
Het Wereldfestival is onlosmakelijk verbonden met Die Boose, de volksdansgroep die reeds in 1956 het levenslicht zag. “In die tijd kwamen oude volksgebruiken terug op en daar is negen jaar later het festival uit voortgevloeid”, aldus Roger en Joris, twee spitsbroers die vanaf midden jaren 80 zelf dragende krachten voor het festival werden. “We raakten bij de organisatie betrokken omdat Die Boose ooit eens kwam oefenen in Ruytershove, vlak bij waar we beiden woonden”, klinkt het. Joris is op vandaag nog binnen de organisatie actief, Roger is in 2015 afgezwaaid. “Die Boose trok in zijn beginjaren zelf naar het buitenland om op te treden. Zo is indertijd een beetje onder die impuls de band met officiële partnerstad Bad Zwischenahn in Duitsland ontstaan. Later groeide het idee om zelf een festival in te richten en zo is in 1965 het Europees Lentefestival ontstaan. Er werden toen al internationale groepen uitgenodigd om samen te dansen en alles vond in open lucht op Korenmarkt van Izegem plaats. In die tijd is ook de toenmalige BRT een paar keer komen filmen.”
Kinderfestival
Het festival vond toen al meestal om de twee jaar plaats. “In de alternerende jaren zat de organisatie niet stil en was er ook een Kinderfestival, dus we bleven altijd bezig”, aldus Roger. “Vanaf 1984 beslisten we om alles van het Hemelvaart- naar het Pinksterweekend over te hevelen. Voor de 25ste editie in 1990 verhuisden we naar de sporthal van het College, twee jaar later werd de datum verschoven naar begin juli en dat is op vandaag nog altijd zo. Op die manier konden we ook meer internationale toppers strikken, voor wie het in de zomer makkelijker was door Europa te reizen dan in het voorjaar. Ze combineerden dan verschillende volksdansfestivals over het continent, wat voor hen voordeliger was. Zo zijn we ook lid geworden van The International Council of Organisations of Folklore Festivals and Folk Arts (CIOFF) en is het makkelijker geworden om groepen naar hier te halen en uit te wisselen. In die periode verhuisden we ook naar de stedelijk sporthal aan het zwembadcomplex.”
Het festivalcomité bestond in die dagen vooral uit leden van Die Boose. 1992 werd echter het jaar van een grote reeks verandering. “De organisatie verenigde zich in de vzw Booserik, met voortaan ook leden van buiten Die Boose, al bleven de banden uiteraard altijd bestaan”, weet Joris. “Zo treedt Die Boose nog op elke editie op. De naam veranderde ook naar Zomerfestival voor Volksdans. Toen hebben we met Mexico en Argentinië voor het eerst groepen van verder weg geprogrammeerd, wat de kwaliteit nog meer ten goede kwam. Voorheen was er ook al spektakel met pakweg Spanje of Rusland, maar het gaf het geheel een nog internationaler tintje en het niveau groeide. “
Een jaar later besloot de organisatie naar de onpare jaren te verschuiven, na een afspraak met Vlijtigh ende Boos, die andere (kinder)volksdansgroep van de stad. “Op die manier zouden we nooit meer in elkaars vaarwater terecht komen”, zeggen de heren. “ Later ging het festival nog door in het Auditorium in de Kruisstraat en in zaal ISO, tot in 2001 beslist werd een festivaltent op de parking van ISO op te trekken. Op die manier konden we ook de concessie in eigen handen houden. Aan de basis is eigenlijk nooit geraakt: vijf of zes dansgroepen programmeren die topkwaliteit en spektakel afleveren.
Geen folklore meer
Het evenement was intussen (sinds 1997) verveld tot Wereldfolklorefestival, maar in 2011 werd beslist het woordje ‘folklore’ te schrappen. “We wilden het geheel breder trekken en folklore had een te duffe bijklank gekregen”, zegt Roger. “Het was niet makkelijk om ons zo te positioneren en dus zijn we herbegonnen. Sindsdien hebben we ook extra ingezet om randanimatie, iets wat je vandaag nog altijd kan terug zien in de gratis extra optredens en de kinderzone Amuzone buiten. “
Of de heren zelf favorieten hebben? “Cuba en Argentinië hebben een speciaal plaatsje in ons hart”, zeggen ze. “Er zijn ook veel banden met de gastgezinnen ontstaan, waarvan we er toch telkens een zeventigtal nodig hebben. Veel mensen hebben door de jaren heen een band blijven houden met dansers die bij hen zijn blijven logeren. Bij ons is dat niet anders. Het is telkens hard werken, maar we kijken er telkens naar uit als een nieuw Werelfestival zich aandient.”
Het Wereldfestival verwelkomt dit keer dansers uit Martinique, Baskenland, Slovakije, Taiwan en Vlaanderen. Meer info en tickets www.wereldfestival.be.
The post Roger en Joris blikken terug op zestig jaar Wereldfestival: “Het begon ooit met dansers in open lucht op de Korenmarkt” is provided by KW.be.
