Afgelopen zondag haalde ultrasporter Matthieu Bonne uit Bredene een nieuw wereldrecord: in 48 uur tijd liep hij maar liefst 485 kilometer. Een inspanning die heel wat van hem eiste, maar minutieus geregeld én uitgevoerd werd. Ondertussen is hij bijna terug in het land. “De omstandigheden waren helemaal goed.”
Matthieu Bonne heeft nóg maar eens een wereldrecord beet. In het Poolse Pabianice stond de teller na 48 uur lopen op 485,099 kilometer, waarmee hij bijna 30 jaar oude record op naam van de Griekse ultraloop-legende Yiannis Kouros verpulverde. In februari joeg hij dat record al na in Taiwan, maar na zes uur moest hij doodziek zijn poging staken. Wie Bonne ook maar een beetje kent, weet dat hij niet opgeeft en de lat voor zichzelf nog hoger legt.
Als we hem spreken, beleeft hij zijn laatste uren in Polen. “Je treft me op de slechtste dag”, glimlacht Bonne. “Ik ben wat ziekjes, en ook mijn voeten zijn nog niet hersteld. Maar goed, ik wist dat dat zou gebeuren. Na de maandenlange training volgt nu de decompressie en die is pittig.”
“Wat kan ik zeggen? Waanzin, hé. Elf marathons naar elkaar. Twee weken geleden zei ik al dat ik het record zou breken, als ik gezond kon blijven. Mijn waardes waren goed, ik kon perfect 9 uur slapen en heb mezelf in quarantine geplaatst zodat ik helemaal fris aan de start kon komen.”
Formule 1
Matthieu ging er meteen vol voor, ook al omdat de Pool Bartosz Fudali ook het record najaagde. “Sowieso was het plan om de eerste 24 uur wat sneller te lopen, zodat ik een buffer kon opbouwen. Ik ben zelfs iets te snel gestart om wat druk te leggen op Bartosz. Ik wou hem geen hoop geven.” (grijnst)
“Alles verliep volgens plan. De omstandigheden zaten ook mee. Het regende niet, ’s nachts was het niet te koud en er was amper wind. Ook mijn maag wilde mee. Eén keer heb ik een kramp in mijn hamstring gekregen. Dat zorgde even voor paniek, maar we konden dat fiksen.” Met dank uiteraard aan het zogenaamde ‘Formule 1-team’, met onder meer zijn moeder. “Ik ben hen heel dankbaar. Hun inspanningen én aanmoedigingen deden deugd.”

Woensdagavond keert Matthieu terug vanuit Polen. “Ik moet alles nog even laten bezinken. Ik wil het nu even dag per dag nemen, en mezelf geen druk op leggen. Dat ben ik aan mezelf en mijn lichaam verschuldigd. Een wedstrijd van 48 uur lopen is niet alleen fysiek erg belastend – de ravage was groter dan ik had gedacht – maar ook mentaal komt er heel wat op je af. ’s Nachts schiet ik daar al eens van wakker.”
Aan zijn volgende challenge denkt Matthieu naar eigen zeggen nog niet meteen, al legt die wel al vast. “Ook van deze wedstrijd hebben we veel geleerd, van voeding tot schoenen. Elke challenge maakt me sterker en drijft me om nog beter te worden. Maar nu even tijd nemen. En dan zien we wel weer.”
The post Matthieu Bonne blikt terug op nieuw wereldrecord: “Fysieke ravage is groter dan verwacht” is provided by KW.be.