Marleen Vanhecke (52), vandaag hoofd externe communicatie en reputatie bij Elia Group, verwierf nationale bekendheid als VTM-journaliste en nieuwsanker, maar streek in 2008 in Oostende neer om communicatieverantwoordelijke te worden van het ter ziele gegane groenestroombedrijf Electrawinds. Sinds een drietal jaar woont ze met haar man, ceo van Bpost Group Chris Peeters, opnieuw deeltijds in de Stad aan Zee.
“En of ik een band heb met de Mercator”, lacht Marleen bij aankomst. “Hier vond onze huwelijksreceptie plaats. Mooier kan het niet worden.”
Jij komt uit West-Vlaanderen, maar niet van de kust. Heb je een band met de zee?
“Ik kom uit Heule. Mijn ouders waren kleine zelfstandigen en werkten hard, zondag was rustdag. Naar zee kwamen we zelden. Onze reizen gingen altijd richting bergen. Ik ben van de zee gaan houden dankzij het appartement van mijn voormalige schoonouders in Wenduine. Daar kwamen we vaak met de kinderen en ontdekte ik hoe mooi het vallen van de avond aan zee wel is. Na een zomerdag, als iedereen naar huis terugkeert, komt het mooiste moment. Ook nu vind ik dat nog.”
Hoe waren je eerste contacten met Oostende?
“In 2008 stopte ik als journaliste om voor Electrawinds te werken, een Belgisch pioniersbedrijf in hernieuwbare energie. Het woords start-up was toen nog niet zo ingebed, maar dat was het wel. Ik vond het een fantastische werkplek met leuke collega’s, jonge mensen met een ongelooflijke teamspirit. We gingen al eens iets eten in Oostende en ik leerde er ook de ondernemerswereld kennen. Dat ik als nieuwsanker koos voor een Oostends bedrijf, werd positief onthaald. Ik heb me hier altijd heel welkom gevoeld.”
Toch werd het bedrijf in 2014 opgesplitst en grotendeels verkocht na financiële problemen. Hoe kijk je daarop terug?
“Misschien waren er te veel opportuniteiten en was er onvoldoende focus? Ikzelf maakte die episode maar van op afstand mee vanwege een persoonlijk drama. Ik werd getroffen door borstkanker en onderging een heel zware behandeling. In de eerste maanden ben ik nog blijven werken, tot mijn haar letterlijk uitviel op mijn bureau… Het was de tijd die ik nodig had om te aanvaarden dat ik ziek was.”
Verloor je toen nooit de moed?
“Ik was in goede gezondheid toen ik het nieuws kreeg, trainde zelfs voor een kwarttriatlon. Ik had kinderen in de lagere school… De eerste tien dagen zijn het zwaarst, als je heel veel onderzoeken moet ondergaan, zonder iets te weten over je overlevingskansen. Maar toen ik hoorde dat ik kans maakte om te overleven, ging ik erin geloven. En zei ik aan mijn kinderen: het zal heel zwaar zijn, maar het komt goed. En zo was het ook. Ik ben hersteld. Het eerste jaar na mijn behandeling was ik nog vaak moe. Maar zes jaar later liep ik mijn eerste marathon en eind dit jaar hoop ik mijn tiende marathon te lopen.”
Vlaanderen leerde je kennen toen je eind jaren ‘90 journaliste en later nieuwsanker werd bij VTM. Was dat je droomjob?
“Het liefst wou ik zangeres of actrice worden, maar dat zagen mijn ouders niet zitten. Ik moest eerst een ‘serieus’ diploma halen, maar gelukkig konden ze akkoord gaan met een opleiding tot master in de audiovisuele journalistiek aan het toenmalige HRITCS in Brussel. Via een medestudent kon ik het nieuws lezen bij het toenmalige Radio Kortrijk en mocht ik even later reportages maken bij de regionale tv-zender WTV. Toen ik afstudeerde, kreeg ik meteen een contract. Na een korte periode bij VT4, waarvan ik de opstart meemaakte, keerde ik terug naar Focus-WTV. Na een acht maanden lange reis door Zuidoost-Azië mocht ik in 1997 beginnen bij VTM.”
Je was nieuwsanker, maar deed ook buitenlandse opdrachten.
“Mijn journalistieke doorbraak kwam er toen ik tijdens de Kosovo-oorlog in 1999 naar de vluchtelingenkampen in Albanië en Macedonië reisde in het kielzog van toenmalig staatssecretaris Réginald Moreels, een fantastische man. Ik had bagage mee voor twee dagen, maar toen VRT en VTM beslisten om samen de grote actie ‘Help Kosovo’ te organiseren, kreeg ik de vraag om langer te blijven. Ik had al veel gereisd, ze wisten dat ik mijn plan kon trekken. Maar mijn cameraman en ik bleven er uiteindelijk drie weken. Dat was een immense ervaring. Ik had het gevoel dat ik aan het begin van mijn carrière meteen een hoogtepunt had meegemaakt. Maar na mijn terugkeer kreeg ik de vraag om Kathy Pauwels tijdens haar zwangerschapsrust te vervangen als nieuwsanker.”
Waarom ruilde je de journalistiek in voor Electrawinds?
“Als politiek journaliste had ik Johan Vande Lanotte leren kennen, die later voorzitter van Electrawinds werd. Dat een oud-minister zich verbond aan een start-up, toonde aan dat hij geloofde in de toekomst ervan. Bovendien vond ik de journalistiek moeilijk combineerbaar met mijn kleine kinderen. De klik kwam er toen mijn zoon in het eerste leerjaar zat en ik vier avonden per week niet thuis was. Ik wou hem zelf kunnen helpen bij het leren lezen.”
Heb je de journalistiek nooit meer gemist?
“Ik heb die job heel graag gedaan, maar het opende deuren naariets anders. Weet je, eigenlijk ben ik een zondagskind. Ik kwam altijd van de ene opportuniteit in de andere terecht. Ik heb hard gewerkt, maar kreeg ook veel kansen. Ik had altijd een drukke job, maar was ook een aanwezige moeder. Dat zie ik nu ook bij mijn kinderen. Ook zij zijn harde werkers. Mijn zoon studeert nu af en deed het héél goed aan de Universiteit Gent. Als hij me zegt: ‘Jij inspireert me’, dan ben ik trots.”
Na Electrawinds ging je aan de slag bij hoogspanningsnetbeheerder Elia. CEO Chris Peeters, intussen CEO van Bpost Group, bracht je zowaar terug naar Oostende.
“Als ex-Belgisch kampioen surfen houdt Chris van de wind en de zee. In de covid-periode kocht hij hier een pied-à-terre, toen we nog geen koppel waren. Toen dat even later wel het geval was, heeft hij de plannen nog veranderd en extra kamers toegevoegd voor mijn kinderen. Chris is de meest intelligente man die ik in mijn leven ontmoette. Ik vond het een voorrecht om met hem samen te werken. Nu hij is overgestapt naar Bpost, blijft het een voorrecht om mijn leven met hem te delen. We wonen deeltijds in Vlaams-Brabant en deeltijds in Oostende. We noemen onszelf een reizend gezelschap tussen onze kinderen. Het is hier prachtig wonen, met zicht op stad, zee en haven. Ik dacht dat ik Brugge zou missen, maar intussen voel ik me thuis in Oostende.”
Bio
Privé: geboren in Kortrijk op 5 augustus 1972. Getrouwd met Chris Peeters, vier kinderen in een nieuw samengesteld gezin. Woont deels in Oostende, deels in het Vlaams-Brabantse Korbeek-Lo.
Opleiding en loopbaan: master in de audiovisuele journalistiek, RITCS Brussel. Journaliste bij achtereenvolgens Focus-WTV, VT4 en VTM (1997-2008). Communicatieverantwoordelijke Electrawinds in Oostende (2008-2014), hoofd externe communicatie enr reputatie bij Elia Group (2014- nu, tussenin kort bij DEME).
Vrije tijd: marathons lopen, zwemmen, reizen, koken, lezen.
The post Op de Mercator met Marleen Vanhecke: “Ik heb me altijd heel welkom gevoeld in Oostende” is provided by KW.be.
