Na meer dan een decennium krokante creativiteit, warmte en vakmanschap is het tijd voor een nieuw hoofdstuk bij Madam Kroket, de geliefde krokettenzaak aan de Visserskaai. Op 64-jarige leeftijd is oprichtster Fabienne Schroetter op zoek naar een overnemer. Niet zomaar iemand, maar iemand met liefde voor het ambacht, respect voor het concept én een groot hart voor klanten. “Madam Kroket is mijn levenswerk, maar het is tijd om iemand anders het vuur door te geven”, klinkt het bij Fabienne.
Fabienne is geen onbekende in de Oostendse horecawereld. De goedlachse dame volgde een opleiding in een hotelschool in Frankrijk en is al sinds haar 16de staat ze in de keuken. Op haar 18de werd ze zelfstandig. “Ik heb altijd in de horeca gewerkt. Mijn eerste grote zaak was De Belvedere, tegenover de Wellington Renbaan. Tien jaar lang kookte ik daar alles zelf. We boden traditionele gerechten aan, maar de garnaalkroketjes waren toen al mijn paradepaardje.”
Toen Fabiennes echtgenoot onverwachts een beroerte kreeg, besloot ze het over een andere boeg te gooien. “Mijn droom was altijd om een traiteurszaak te beginnen. Maar uiteindelijk heb ik bewust gekozen voor een gespecialiseerde krokettenzaak. Ik wilde het kleiner, persoonlijker. Zo is Madam Kroket ontstaan, in 2014.”
Een familieverhaal dat groeide
Oprichtster Fabienne Schroetter heeft samen met haar dochters met hart en ziel gebouwd aan een uniek concept, dat intussen tot ver buiten de kuststad bekendheid verwierf. Wat begon in een klein pandje in de Nieuwstraat, groeide uit tot een referentie in Oostende. “Mijn eerste winkel was piepklein, maar mensen kwamen van overal. Uiteindelijk moesten we verhuizen naar een grotere zaak. Zo openden we onze nu bekende winkel aan de Visserskaai, waar we meer ruimte hadden voor productie en verkoop.”
De hele familie was betrokken. “Mijn jongste dochter Essia deed de volledige inrichting van de winkel, mijn oudste dochter, Melanie, nam de productie op zich. We deden het echt met ons drieën”, zegt Fabienne. “We hebben ongeveer 20 soorten kroketten, van klassiekers, zoals garnaal, kaaskroket of ham, tot gedurfde smaken zoals banaan met chocolade. Elk half jaar probeer ik iets nieuws uit. Op feestdagen zoals kerst en nieuwjaar laat ik familie en vrienden proeven. Wat iedereen lekker vindt, komt op de kaart. Experimenteren is deel van het vak. Ik heb fijne vingers, zoals mijn dochters zeggen (lacht). Ik voel of een kroketje goed is.”
Nog geen afscheid
Toch komt er nu een moment van loslaten. “Ik ga binnen drie jaar officieel met pensioen, maar voel nu al dat het te zwaar wordt. Mijn dochters zouden Madam Kroket normaal overnemen. De jongste heeft zich voorbereid, ze volgde een opleiding boekhouden met dat doel”, vertelt Fabienne. Jammer genoeg kreeg Fabiennes oudste dochter plots een trombose. Veel te jong.
“De gezondheid van mijn dochters gaat boven alles. Madam Kroket is een beetje té groot voor Essia. Zelfstandig zijn is niet alleen kroketten maken. Je moet de winkel runnen, personeel aansturen, bestellingen doen, administratie opvolgen… Het is een fulltime verantwoordelijkheid.”
Fabienne wil de zaak niet laten verdwijnen, maar ook niet zomaar doorgeven. “Madam Kroket is een levenswerk. Ik hoop dat een koppel of twee vrienden het willen overnemen, mensen met goesting. Iemand die het familiaal houdt, kleinschalig, maar kwalitatief”, vertelt Fabienne. “We willen niet uitbreiden naar een keten. Het is juist die warme, persoonlijke aanpak die onze klanten zo waarderen.”
Stap voor stap loslaten
Hoewel de zoektocht naar een overnemer gestart is, zal Fabienne voorlopig nog betrokken blijven. “Ik ga stap voor stap. Als we iemand vinden die echt past, dan geef ik de sleutels graag over, en blijf ik nog even om alles goed over te dragen. Dat kan over drie jaar zijn, maar als het vroeger is, is dat ook goed”, besluit Fabienne. “Ik hoop dat de overnemers mensen zijn met liefde voor het vak en oog voor kwaliteit. Dan kan ik mijn geliefde zaak met een gerust hart loslaten.” (Zana Bulteel)
The post Madam Kroket zoekt overnemer: “Dochter kreeg trombose en mij wordt het wat te zwaar” is provided by KW.be.