Lieven Mathys schrijft over zijn leven in Tielt.
Een mens pinkt al eens een traantje weg van ontroering. Zeker bij het aanschouwen van eender welke vorm van schoonheid. Zoals onlangs bij mijn eerste bezoek ooit aan het containerpark van… Meulebeke.
Door een softwareprobleempje aan de hefboom van het recyclagepark in Tielt mocht ik me als ‘IVIO-burger’ 5,4 kilometer verder ook aanmelden. In de race tegen de deadline van het sluitingsuur was dat even vloeken maar een geluk bij een ongeluk… Wat! Een! Ontdekking!
“Geef die ingenieur een standbeeld!”
Zoals u wellicht allemaal wel weet, vierde het afvalwalhalla in Meulebeke een jaar geleden een feestelijke heropening. Verdubbeld in oppervlakte! Wow! Maar het is vooral het platform dat me ontroerde… Je rijdt met je auto een verdiepje hoger waardoor je tussen de bovenranden van twee rijen containers komt. Gevolg: je kan al je afval gewoon laten vallen. Gewoon loslaten! Niet meesleuren op een trap en boven je macht over de rand tillen. Nee hoor, in Meulebeke doet de zwaartekracht al het zware werk. Dat scheelt een pijntje links en rechts als je een aanhangwagen vol gerief mee hebt. Wat een geniale zet! Geef die ingenieur een strandbeeld! Met felicitaties van de jury, samengesteld door alle 125.000 IVIO-burgers. Meer van dat!
Of er meer van dat komt, wilde ik wel eens weten, en dus belde ik de IVIO-hotline. En ja hoor, er zijn plannen ‘om in de nieuwe legislatuur de parken te reorganiseren, maar dat moet nog budgettair afgestemd worden met de gemeenten’. Maar eerst komt er uiteraard een evaluatie. Mijn nederige mening? Meulebeke: twelve points!
The post Ich bin ein IVIO-burger! is provided by KW.be.
