Na ruim twee jaar liefdevolle zorg neemt Sanctuary De Zonnegloed in Vleteren op maandag 26 mei afscheid van berenwelpen Nanuq en Malenky. De twee jonge dieren verhuizen naar Wildwood Devon in het Verenigd Koninkrijk. Om hun vertrek niet onopgemerkt te laten voorbijgaan, organiseerde De Zonnegloed op zaterdag 24 mei twee afscheidsmomenten voor bezoekers. Ook voor berenverzorger Bart Courtmans, die de welpen van bij hun eerste piepje begeleidde, wordt het een pittig afscheid. “We hadden ze graag gehouden, maar ze zijn er klaar voor”, zegt Bart.
Het verhaal van de berenwelpen Nanuq en Malenky begon al in oktober 2022. Hun moeder Sandra werd samen met haar Tishka geëvacueerd uit een dierentuin in Oekraïne, waar ze door het aanhoudende conflict in erbarmelijke omstandigheden moesten overleven. De Zonnegloed bood hen een veilige plek aan. Groot was de verrassing toen Sandra, enkele maanden na haar aankomst, beviel van twee welpjes: Nanuq en Malenky. Hun geboorte in januari 2023 was onverwacht, maar meer dan welkom voor De Zonnegloed.
Uitstekende moeder
“Ik was erbij toen ze ontdekt werden. Sandra, hun moeder, gedroeg zich anders dan anders. Ze wilde haar binnenverblijf niet verlaten. Toen hoorde ik gepiep — een geluid zoals van een puppy. Eerst dacht ik dat ik me vergiste, het was tenslotte vroeg in de ochtend. Maar het bleek wel degelijk echt. Toen heb ik oprichter Karel erbij gehaald om hem te zeggen dat we een probleempje hadden. We wisten zelfs niet dat Sandra drachtig was”, zegt berenverzorger Bart Courtmans (36). “Het was even krabben in het haar. Gelukkig heeft Sandra de zorg volledig op zich genomen. Ze is een uitstekende moeder geweest. Had ze de welpen verstoten, dan was dat problematisch geweest — beren met de hand grootbrengen levert vaak moeilijkheden op. Maar dat is gelukkig niet nodig geweest.”
(lees verder onder de foto)
Vanaf de geboorte werd gezocht naar manieren om Nanuq en Malenky ook op lange termijn een thuis in De Zonnegloed te bieden. “We hadden hen heel graag hier gehouden, maar er is gewoonweg geen plaats. We wilden uitbreiden — een stuk grond was al aangekocht om de bizons te verhuizen zodat het berenverblijf groter kon — maar door de Belgische wetgeving en vergunningsvoorwaarden mogen we daar niets bouwen. Dus moesten we een andere oplossing zoeken en dat werd Wildwood Devon, een natuurpark in het Verenigd Koninkrijk”, vertelt Bart. Hij is uit Evergem afkomstig, maar door zijn job in West-Vlaanderen terechtgekomen. “Ik wilde als kind altijd als dierenverzorger werken. En op een bepaald moment, nadat ik afgestudeerd was, zag ik een vacature voor De Zonnegloed en nu zit ik hier al 11 jaar mijn kinderdroom te vervullen.”
Jong geweld
“Ikzelf weet dat het voor de dieren een goede stap is, maar je bouwt nu eenmaal een band op na 2,5 jaar. Geboortes maken we ook niet mee in De Zonnegloed, dus dit was wel echt heel speciaal. Je ziet ze opgroeien, leert hun karakter kennen… Nanuq bijvoorbeeld, was echt een mama’s kindje. Hoewel hij het mannetje was, had hij de sterkste band met zijn moeder Sandra. De beren zijn speels, nieuwsgierig en altijd op ontdekking. Als er iets kapot kon, dan waren zij het die dat zouden uitzoeken. Ze versleepten balken, groeven overal putten… Echt jong geweld”, glimlacht Bart. “En dat ga ik het meest missen: hun ondeugende karakter, dat speelse. De andere beren zijn ook actief, maar dit was toch anders.”
Het team van De Zonnegloed weet dat de beren goed terecht zullen komen en dat is een troost. “Voor één van onze iets oudere beren Uli zal het ook wat rustiger zijn. Voor zowel de welpen als de andere beren is dit een goede situatie. Dit is een van de emotioneelste momenten uit mijn carrière als verzorger. Het verlies van een dier waar je aan gehecht bent blijft het zwaarst. Dit staat zeker in mijn top drie. Ik had ze graag gehouden, maar ik weet dat ze goed terechtkomen. En dat is wat telt. Het effectieve vertrek zal zeker pijn doen”, zegt Bart.
(lees verder onder de foto)
Transport
“Wat is mijn favoriete moment met Nanuq en Malenky? Dat is moeilijk… Ze hebben op een bepaald moment gevonden om helemaal tot boven in de hoogste boom te klimmen. Daar konden wij alleen maar naar kijken. Je zag die boom heen en weer bewegen in de wind. Nanuq en Malenky zaten er op hun gemak helemaal bovenaan. Dat was wel zalig om te zien. Maar er zijn heel veel kleine momentjes. Als je ziet spelen in het water. Dat zijn de momenten waar je het voor doet als verzorger.”
Voor moeder Sandra wordt het ook wennen. “Ze brengen nog veel tijd samen door, dus het gemis zal er zeker zijn. Maar dit is wel het goede moment. In het wild worden jonge beren op deze leeftijd ook afgestoten door hun moeder, om hun eigen weg te gaan. Beren zijn solitaire dieren, dus in die zin is dit ook natuurlijk.” Bart zal het transport van nabij opvolgen. “De welpen worden verdoofd en in transportkisten gelegd. Zodra ze veilig liggen, krijgen ze een middel om weer wakker te worden. Hun nieuwe verblijf Wildwood Devon zal ons zeker op de hoogte houden, en ik ga hen ook zelf eens opzoeken.”
The post Berenverzorger Bart neemt afscheid van zijn welpen Nanuq en Malenky: “Hun ondeugende karakter zal ik het meeste missen” is provided by KW.be.
