Oudejaarsdag neemt voor Jean Lannoo (34) en zijn dochters Zoé (10) en Lara (8) een verschrikkelijke start. Een brand slaat uit in hun woning aan het Plein. Gelukkig werd Zoé op tijd wakker om haar familie te waarschuwen en samen het huis te ontvluchten.
In de ochtend van 31 december 2024 ontstaat een brand in rijwoning Plein 52. “Ik was wakker, maar mijn ogen waren toe. Ik hoorde dingen vallen en geknetter. Ik dacht eerst dat ons huis onder water stond. Toen ik mijn ogen opendeed, zag ik overal rook. Ik heb toen Lara wakker gemaakt”, vertelt Zoé.
Jean schrok wakker door het geroep en getier van zijn dochters. “Ik snelde naar beneden, maar kon door de rook amper nog iets zien. Ik zette een raam open en holde met Lara, die aan de trap stond, naar buiten en keerde onmiddellijk terug voor Zoé. Ik durfde de twee niet in één keer mee te nemen in de chaos, maar had dat beter wel gedaan. Slechts enkele seconden later en ik zag al niets meer door de rook. Het vuur sloeg tegen het plafond op ons neer.”
Eng om te zien
In hun haast naar buiten struikelden vader en dochter in de woonkamer. “Ik zag mijn knuffel, Angel van Lilo & Stitch, in de zetel liggen en nam die nog snel mee”, gaat Zoé voort. “Het is niet mijn lievelingsknuffel, maar ik heb op zijn minst één kunnen redden. Mijn favoriet, Giraf, ben ik kwijt.”
“Als ik er passeer, kijk ik meestal niet naar ons afgebrande huis”
Terwijl Jean en zijn kinderen in hun ondergoed vanop straat lijdzaam keken naar de vlammen, schoten Piet Gheysen en Siska Craeymeersch van het nabijgelegen restaurant Plein Twaalf hen te hulp en namen hen in huis. “De hulpdiensten waren er snel en papa werd helemaal ingepakt in doeken en kreeg een baxter. Dat was eng om te zien. Ik dacht dat hij zou doodgaan en ik was ook bang dat onze kat Chuckie dood was.”
Na het onderzoek in het ziekenhuis, verbleven Zoé en Lara bij hun mama. Niet veel later belde de politie aan met Chuckie in de armen. “Ze hadden hem gered van het dak en met de combi naar ons gebracht. Ik was superblij. Mijn zus en ik waren al posters aan het maken voor als hij was weggelopen.”
Het komt goed
Vijf dagen later mochten Zoé en haar zus Lara Jean bezoeken in het brandwondencentrum in Gent. “Ik was geschrokken en moest bijna wenen, maar dat wou ik niet doen bij papa. Wanneer ik weg was, kon ik de traantjes niet meer tegenhouden. De tweede keer dat we op bezoek gingen, zag hij er al veel beter uit. Toen wist ik dat het allemaal goed zou komen. Ik ben wel soms nog bang om te slapen”, zegt Zoé. “Ja, ‘s nachts zijn ze nog gevoelig aan lawaai. Ik moet dan op onderzoek gaan om ze gerust te stellen”, vult Jean aan.
Crowdfunding
De oorzaak van de brand werd niet gevonden. Dankzij een crowdfunding kon het jonge gezin rekenen op financiële steun nadat het alles verloor door de woningbrand. “Het enige wat ik nog had, was de boxershort waarmee ik naar buiten was gerend, en die hebben ze van me afgeknipt”, vertelt Jean. “Ik ben iedereen heel dankbaar voor de steun.” Intussen is het trauma voor Zoé gaan liggen. “Maar als we met school te voet langs het Plein passeren, kijk ik meestal niet naar ons afgebrande huis. Het maakt me nog triestig.”
Dankzij Zoé is het gezin heelhuids uit de brand kunnen ontsnappen en wordt het tienjarige meisje terecht als held onthaald in Kortrijk. “Dat is natuurlijk leuk, de reden waarom niet. Als de burgemeester mij ziet, spreekt ze me altijd aan. Dit jaar zou ze voor mij nog iets speciaals doen.”
In de beste traditie van de vriendenboeken vroegen we onze Kinderkrak enkele vraagjes in te vullen:
Later word ik …
modeontwerpster.
Je mag me altijd wakker maken voor …
een pretpark.
Ik hou niet van …
spruitjes.
Dit doe ik het liefst in mijn vrije tijd: Spelen op de PlayStation.
Dit is mijn grootste wens: Dat onze kat Chuckie een vrouwtje en kindjes krijgt.
Lees hier alle verhalen van de Kinderkrak
The post Zoé Lannoo (10) is de Kinderkrak van Kortrijk: “Ik ben soms nog wel bang om te slapen” is provided by KW.be.
