Mauro Coudyser (16) mocht vorige zomer deelnemen aan het EK U16 basketbal in Noord-Macedonië. Met de jonge Belgian Lions eindigde hij op vierde plaats in de B-divisie. De speler van SKT Ieper timmert intussen verder aan zijn veelbelovende carrière, gesteund door zijn familie en vrienden.
Mauro woont in Nieuwkerke en hij is de zoon van Pascal Coudyser en Cindy Durnez. Zijn broer heet Milo. Na zijn lagere school in de vrije basisschool van Nieuwkerke trok hij de eerste jaren van het middelbaar naar De Keiwijzer in Poperinge. Zijn vrije tijd gaat naar basketbal. “In het derde middelbaar mocht ik naar de Topsportschool in Wilrijk. Daar volg ik momenteel het vijfde middelbaar in de richting natuurwetenschappen”, vertelt Mauro, die de basketmicrobe van thuis meekreeg. “Papa Pascal heeft ook lang gebasket bij onder meer Poperinge en Ploegsteert. Nu was hij nog actief bij een recreatieve ploeg in Ieper en hij daarnaast nog coach van de U21 bij SKT. We zijn allebei fan van de Griekse topploeg Panathinaikos. Mama heeft geen basketverleden, maar zij is een grote steun. Ook mijn twee jaar oudere broer Milo heeft de smaak te pakken, hij speelt bij Basket Poperinge.”
Guardgezin
Mauro combineerde het afgelopen seizoen de U21 en de A- en B-ploeg van SKT Ieper. “Ik startte destijds in Poperinge en speel sinds de U14 in Ieper. Ik speel als guard en ben ongeveer 1,80 meter groot. Papa en Milo zijn ook guards, we zijn dus wel een guardgezin”, lacht Mauro. “De voorbije jaren kon ik flinke stappen zetten en ik kreeg veel speelkansen in de B-ploeg in eerste landelijke dit seizoen onder leiding van coach Fabrice Martin. We hebben er een mooi seizoen op zitten in de subtop. Volgend seizoen blijf ik in de club. Ze hebben een mooi traject voor ogen en ik voel me er helemaal thuis. De combinatie met school in Antwerpen is pittig en ik ben veel van huis weg. Elke dinsdag en donderdag pendel ik naar huis om te trainen in Ieper. ’s Avonds moet ik nog terug, want de volgende dag is er opnieuw school. Basket is een passie en daar heb ik veel voor over. Een leven zonder basketbal zou ik me niet kunnen inbeelden. De competitie zit er nu op, maar het is niet de bedoeling dat we stoppen met sporten. We volgen nog baskettrainingen op school en in de zomervakantie volgen we dan een schema met conditie- en krachttrainingen. Ik ben ook weer uitgenodigd voor de voorselectie voor het EK U18 in Servië. Ik zie wel of ik er bij geraak, maar dit wil wel zeggen dat de trainingen voor mij doorlopen in juli.”
Onvergetelijk
Een van Mauro’s hoogtepunten op basketvlak was vorige zomer, toen hij mee mocht naar het EK U16 in de Noord-Macedonische hoofdstad Skopje. België, onder leiding van coach Pieter Pas, nam het in de poulefase van de B-divisie op tegen Portugal, Hongarije, Bosnië-Herzegovina en Zwitserland. Alle poulematchen werden gewonnen. In de kwartfinale ging Nederland voor de bijl, in de halve finale verloren ze van de latere winnaar Estland. Uiteindelijk eindigden de jonge Belgian Lions op de vierde plaats, nadat ze de kleine finale verloren tegen Zwitserland. Zo grepen ze net naast een promotie naar de A-divisie, want dat is enkel voor de top drie weggelegd. “Het was mijn eerste Europees kampioenschap. Mijn familie was er bij en het was een onvergetelijke ervaring. Ook vanuit Ieper kwam er veel steun, want alle matchen waren via livestream te volgen. Op een EK proef je van een hoger niveau dat je gewoon bent. Het is een pak fysieker en de intensiteit ligt hoger. Zulke tornooien zijn goed voor de ontwikkeling. Na het EK mocht ik even rusten, want het is een lang en slopend seizoen geweest. Je hebt niet alleen het EK, maar ook nog een stevige aanloop ernaartoe. Deze internationale ervaring smaakt zeker naar meer. De komende jaren hoop ik opnieuw in de selecties te zitten.”
Ieper bulkt al jaren van het baskettalent. Daan Pieters, een goeie vriend van Mauro die één jaar ouder is, zette vorig jaar de stap naar Oostende. “Ik bewonder de prestaties van Daan, maar voorlopig heb ik geen plannen om hem te vervoegen bij Oostende. Ik zal volgend jaar mijn middelbaar afwerken in Wilrijk en daarna zien we wel. Het wordt opnieuw een belangrijk jaar en ik ben enorm gemotiveerd om me volledig te geven. Mijn droom is om van deze fantastische hobby ooit mijn job te kunnen maken en daar ga ik alles aan doen”, besluit Mauro.
In de beste traditie van de vriendenboeken vroegen we onze Kinderkrak enkele vraagjes in te vullen:
Later word ik …
profbasketter, maar ik wil ook een mooi diploma behalen.
Je mag me altijd wakker maken voor …
een wedstrijd van mijn favoriete ploeg: het Griekse Panathinaikos.
Ik hou niet van …
te vroeg opstaan.
Dit doe ik het liefst in mijn vrije tijd:
Een terrasje doen of naar een pretpark gaan met vrienden.
Dit is mijn grootste wens:
Dat iedereen gezond mag blijven. Ik wil later graag in een mooi huis wonen en genieten van het leven.
Lees hier alle verhalen van de Kinderkrak.
The post Mauro Coudyser (16) is de Kinderkrak van Heuvelland: “Een leven zonder basket is ondenkbaar” is provided by KW.be.
