Cristian Captarencu (11) is de Kinderkrak van Harelbeke: “Het Nederlands is een heel mooie taal”

Cristian Captarencu (11) is een multitalent: Rubiks cubes in enkele luttele seconden oplossen, de middagpauzes op school opluisteren met pianomuziek en vooral… het op een wonderbaarlijk snel tempo aanleren van het Nederlands. De Moldaviër draait er z’n hand niet voor om. Hij mag zich meer dan terecht de Kinderkrak van Harelbeke 2025 noemen.

Vader Vitalie Captarencu (47) kwam jaren geleden al in ons land aan. Hij werkte eerst in de bouwsector in het Brusselse, maar toen het werk hem steeds meer naar onze contreien leidde, begon een verhuis naar West-Vlaanderen in z’n hoofd te spelen. “M’n oog viel op een appartement langs de Leie hier”, zegt hij. “Het is hier prachtig wonen. We zijn heel blij om nu in Harelbeke te wonen.”

Zo’n drie jaar geleden voegden vrouwlief Adriana (40), dochter Laura (16) en zoon Cristian zich bij hem. Ze vluchtten weg van de oorlogsdreiging. “We woonden in Moldavië op anderhalf uur rijden van de Oekraïense grens”, zegt moeder Adriana. “We hoorden het geluid van de bommen bij momenten”, vult dochter Laura aan.

Moldavische vlag

Het was tijd om veiligere oorden op te zoeken. Een verhuis naar Harelbeke lag in het verschiet voor het drietal. Ondertussen blijft de rest van de familie in Moldavië wonen. “En we zijn al elke zomer teruggegaan naar Moldavië op reis”, klinkt het. Nee, ze zijn hun thuisland zeker niet vergeten. Er hangt ten huize Captarencu dan ook een geknutselde Moldavische vlag aan de radiator. Die stak Cristian in elkaar.

Hij is een jongen van vele talenten. Niet in het minst heeft hij een gigantische talenknobbel. In de drie jaar dat hij hier rondloopt, heeft hij op een wonderbaarlijk snel tempo Nederlands geleerd. Toen hij bij z’n aankomst hier dreigde een jaar te moeten dubbelen – wat doodnormaal is bij jongeren die op die leeftijd aankomen in België – stak hij zelfs nog een tandje bij om de juf te tonen dat het hem wel zou lukken. Ondertussen spreekt hij de taal van Vondel bijna op moedertaalniveau.

Cristian sprak voordien al Engels. Mogelijk is dat een grote hulp geweest bij het leren van onze taal. Hij spreekt ondertussen, naast zijn moedertaal Roemeens (de familie komt uit het Roemeenstalige gedeelte van Moldavië, red.), Engels, Nederlands en een woordje Frans. Maar vindt Cristian het Nederlands ook een mooie taal? “Ja! Ik hou van de snelheid waarop je het kan spreken. Het enige waar ik soms nog niet aan uit ben, is wanneer je ‘de’ of ‘het’ gebruikt.” Het is Cristian uiteraard vergeven. De jongeman lijkt ons dialect zelfs ondertussen te begrijpen: “Ik snap het meeste van het West-Vlaams wel. Dialect spreken, is wel wat moeilijker.”

Cristian zit in het vijfde leerjaar van de Stedelijke Basisschool Centrum in Harelbeke. Hij staat er bekend als een behulpzame leerling. “Als er problemen zijn met de computer, dan help ik de leerkracht graag”, zegt hij. Hij is een autodidact als het op computers aankomt. En dan hebben we het niet louter over het installeren van een programma. De jongeman kan al werken met programma’s zoals Python en programmeert dus.

Pianotalent

Een ander talent, dat hij aan het begin van dit schooljaar ontdekte, is pianospelen. Moeder Adriana schreef hem in aan de Harelbeekse Academie HAP. Het is ondertussen wel al heel hard gegaan. Cristian speelt stukken zonder partituur, uit het hoofd. Het is ook z’n leerkracht niet ontgaan. “Hij gaf zelfs al het boek voor het tweede jaar mee aan Cristian, want hij kan alle liedjes al spelen uit het boek van het eerste jaar”, zegt z’n moeder trots. Ook op school is z’n talent gespot. Cristian speelt er één keer per week over de middag op de piano om tijdens de lunchpauze wat sfeermuziek te voorzien. Er zitten tot wel 150 leerlingen in de lunchzaal. “In het begin had ik wat stress”, glimlacht hij.

Zelf componeren

Z’n coup de foudre voor de piano kwam er eigenlijk zo’n twee jaar geleden al. Hij speelde op de talentenjacht op school Joost Kleins Europapa op de piano. Vele leerlingen zongen mee en Cristian kreeg achteraf een daverend applaus. “Dat was heel leuk!” En er komt nog meer aan: dit jaar heeft Cristian een eigen muziekstuk gecomponeerd. Wekelijks oefent hij dit stuk met een klasgenootje dat viool speelt.

Hij is ten slotte ook een krak met de Rubiks cube. Thuis heeft hij er verschillende liggen, van allerlei niveaus. Zijn record? “Ik heb er eens eentje opgelost in 15 seconden!” Waar gaat dit eindigen? Cristian weet het al: “Liefst van al word ik programmeur. Dan blijf ik in mijn vrije tijd piano spelen.” Hij glundert alleszins al dat hij nu de titel Kinderkrak van Harelbeke mag dragen!

The post Cristian Captarencu (11) is de Kinderkrak van Harelbeke: “Het Nederlands is een heel mooie taal” is provided by KW.be.