Binnen enkele weken sluit de bekende wasserij De Meibloem na 77 jaar definitief de deuren. De familie Verbeke zorgde drie generaties lang voor de was en plas van talloze particulieren, horecazaken en bedrijven, maar nu komt er een eind aan dat verhaal. Zaakvoerders Filip Verbeke (64) en Ann Lammertyn (63) willen het wat kalmer aan doen en gaan met pensioen.
Het was 1948 toen Gentil, de grootvader van Filip, samen met zijn vrouw Osima Bossuyt aan de voorkant van hun vlasroterij ook met een wasserij begonnen. “Het ging toen niet zo goed met de vlassector en veel roterijen schakelden toen over naar die tweede bezigheid”, verklaart Filip de opstart van De Meibloem. “Alles bevond zich toen al in de Rozebekestraat. De service was nog niet zo uitgebreid als nu, maar de mensen kregen hun was wel winddroog en gezwierd terug. Doorheen de jaren groeide de zaak uit tot een volwaardige wasserij en verdween het vlasroten naar de achtergrond. Tot op een dag alleen de wasserij overbleef.”
Eind jaren zestig namen Filips vader Flavien en zijn vrouw Lucienne Beernaert de zaak over. “De wasserij werd stelselmatig uitgebreid en we gingen ook voor nieuwe sectoren werken”, vervolgt Filip. “We kregen er werk van restaurants bij, maar ook werkkledij van fabrieken namen we voortaan onder handen. Meer werk betekende ook het aanwerven van personeel. Ik zelf ben er in 1982 bij gekomen en samen met ons waren er drie dames in dienst. Voor mij was het vrij vanzelfsprekend dat ik in de familiezaak stapte en ik ben blij dat ik mijn ouders in 1990 uiteindelijk opgevolgd ben als zaakvoerder.”
Chauffeur
Ann was tot op dat moment aan de slag als leerkracht in de basisschool van Lendelede, maar maakte dan mee de overstap naar de wasserij. “Toen begonnen we ook met nieuwkuis en er kwam een winkel bij waar ik in stond”, blikt ze terug op haar beginperiode in De Meibloem. “Ik heb zes à zeven jaar les gegeven in het lager onderwijs, maar we hadden net drie kleinere wasserijen overgenomen en verbouwd en toen hebben we beslist samen in dit avontuur te stappen.” In 2001 volgde ook de overname van Spencer Shop in Kortrijk, die als tweede locatie bleef bestaan. Die activiteiten zijn daar stopgezet wegens pensioen van de gerante”, gaat Ann verder.
“We hadden voor onszelf al even uitgemaakt dat ook wij er dit jaar mee zouden stoppen. We hebben het altijd met veel plezier gedaan, maar het is een heel arbeidsintensieve job. We hadden werkdagen van makkelijk 11 tot 12 uur. We draaiden vijf tot zes ton was per week, met een capaciteit van 300 kg per uur en hadden tot 12 mensen in dienst. Tot een paar jaar geleden konden we ook nog rekenen op de gouden steun van onze chauffeur Patrick Deltomme, die 29 jaar in dienst is geweest. Als wij eens op reis wilden coördineerde hij alles, maar hij is al even met pensioen. We konden ook altijd rekenen op de trouwe hulp van onze andere personeelsleden en daar zijn we hen uiteraard heel dankbaar voor. Maar altijd paraat staan begon toch wat op ons te wegen. We verlangen naar een trager ritme en een rustiger leven.”
Geen overnemers
De Meibloem door iemand anders verder laten zetten zit er niet in. “Onze twee zoons gingen elk een andere professionele richting uit”, aldus Filip. “Barend is kinesist en Rinus is actief in de sector van de zonnepanelen en hernieuwbare energie. Overnemers zoeken was ook geen optie omdat we eigenlijk zonevreemd liggen en de huidige vergunning in 2032 afloopt. Het is goed geweest en we hebben er vrede mee.”
Klanten kunnen nog tot en met 26 mei vuile was en nieuwkuis binnen brengen. “In juni zijn we nog elke voormiddag van 9 tot 12 uur open voor wie zijn was wil komen halen, maar nieuwe orders aanvaarden we dan niet meer”, zegt Ann. “We hadden het geluk dat we een heel trouw klantenbestand hadden en bedanken hen voor het jarenlange vertrouwen. Zelf verhuizen we straks naar een appartement in de Stationsstraat en zal er meer tijd zijn om eens op reis te gaan”, besluiten ze.
The post Wasserij De Meibloem houdt er na drie generaties mee op: “Tot zes ton was per week” is provided by KW.be.
