Als Club Brugge zich straks alsnog tot kampioen kroont, dan zal dat al de 19de titel zijn die Carina De Jaegher uit Oudenburg vanop de eerste rij meemaakt. De 73-jarige superfan gaat al sinds haar 13de naar elke thuismatch van blauw-zwart en verlengde ondertussen al voor de 60ste (!) keer haar abonnement. “Feestje in de familie? Dan vragen ze eerst of Club toevallig niet thuis speelt die dag. Want anders kan ik er niet bij zijn.”
Het huidige seizoen is nog bezig, maar Club Brugge heeft ondertussen al meer dan 20.000 abonnementen verkocht voor het volgende. Eén van die duizenden fans is misschien wel de trouwste supporter van Club Brugge: Carina De Jaegher (73) uit Oudenburg is straks al voor het 60ste jaar op rij Club-abonnee… “Ja, hoe begint zoiets? Mijn vader was een hevig supporter en hij nam me op mijn dertiende voor het eerst mee naar een match. Ik had meteen de microbe te pakken. In tegenstelling tot mijn zus, die er niets aan vond”, lacht ze.
Sindsdien sloeg Carina geen thuismatch meer over, tenzij toen ze op haar 22ste wekenlang in het ziekenhuis lag met geelzucht. “Elke zondag huilde ik omdat ik de match moest missen. Maar ik kreeg toen wel een foto met de handtekeningen van alle spelers erop.” En toen in 1975 het Olympiastadion – later het Jan Breydelstadion geopend werd als thuisbasis voor Club Brugge, schafte ze zich een abonnement aan voor de Noord-tribune. Daar zit ze tussen wat ze zelf de ‘rustige supporters’ noemt, samen met haar oudste zoon Kristof en het groepje vrienden dat zich doorheen de jaren rond hen vormde en dat elkaar ook buiten de matchen om opzoekt.
Alle thuismatchen
De passie voor Club Brugge heeft voor een groot stuk haar leven bepaald. “Mijn familie vraagt altijd wanneer Club speelt vooraleer een feestje te organiseren. Zodat ze het niet plannen op een speeldag. Het is sterker dan mezelf, ik móet bij de match zijn.” Ze houdt het evenwel bij de thuismatchen. “Jaren geleden ging ik ook wel eens mee op verplaatsing, maar dat is te veel miserie geworden: je moet ingeschreven zijn bij een supportersclub, vroeg vertrekken met de bus, laat terug… Dat doe ik liever niet meer.”
“60 jaar abonnee? Dat is wel heel uitzonderlijk” – Kirsten Willem, woordvoerder Club Brugge
Op haar 73ste neemt ze het supporteren naar eigen zeggen sowieso kalmer op dan vroeger. “Ik blijf meeleven, hé: vreugde, verdriet, soms vloeken en ketteren als het fout gaat… Maar hoe dan ook achter mijn ploeg blijven staan.” Op dat vlak heeft ze rondom zich veel zien veranderen doorheen de jaren. “Zeker in mijn beginjaren maakten we vooral veel leute als supporters, ook met die van de andere ploegen. Later zag ik dat jammer genoeg veranderen: mensen begonnen tegen elkaar te zagen over de prestaties, kritiek te geven op elke fout, er braken vechtpartijen uit… Een beetje zoals dat in de hele maatschappij het geval is. Sinds er controles werden ingevoerd, is die evolutie wel weer wat gekeerd. Zeker binnen het stadion is er nauwelijks nog geweld en is de sfeer weer plezanter.”
Legendarisch
Maar zoals vroeger wordt het niet meer. “Ook het menselijk contact is weggevallen. Tickets moet je nu bijvoorbeeld online reserveren, en dat lukt niet altijd. We zijn al zo lang abonnees en toch konden we geen tickets bemachtigen voor de bekerfinale tegen Anderlecht.”
Carina is er graag bij, maar kent het voetbalspel na al die jaren ook goed. “Hoe er gespeeld wordt, wie wat doet: het boeit me zeker. Ik kijk daarom ook graag naar sport op televisie, volg ook de Engelse en Spaanse voetbalcompetitie. Maar wat ons land betreft, is het Club Brugge en niets anders”, klinkt het beslist.
Als hoogtepunten uit 60 jaar onthoudt ze de legendarische 5-0 van Club Brugge tegen Borussia Dortmund in de UEFA Cup van 1987. “In de bijtende kou, ik vergeet het nooit!” Maar ook die eerste keer dat Club na jaren aanmodderen toch landskampioen werden, in 1976: “Ik was mee op verplaatsing die keer, op Anderlecht nog wel”, klinkt het geestdriftig. En ook de finale van de Europacup op 10 mei 1978 in het Wembley Stadium in Londen tegen Liverpool FC maakt deel uit van haar top drie. Het absolute dieptepunt was dan weer de bijna-degradatie naar tweede klasse, halverwege de jaren 60.
Vandaag kan binnen de huidige ploeg vooral Brandon Mechele op haar sympathie rekenen, al heeft Carina ook altijd een boon gehad voor Hans Vanaken. Maar ze bewaart ook goeie herinneringen aan Georges Leekens, met wie ze zelfs bevriend geraakte. “Toen hij bij Club speelde, toen nog op De Klokke, zakten de spelers na de match af naar het café van Fernand Boone daar tegenover. Ze kwamen gewoon tussen de supporters iets drinken, dat kun je je nu niet meer indenken”, herinnert ze zich.
Hart van de club
Maar alle veranderingen ten spijt, is Carina niet van plan om haar zitje in de tribune snel op te geven. “Mijn zoon weet het al: als ik niet goed meer uit de voeten geraak, moet hij me meenemen in een rolstoel. Zo lang het me lukt, zal ik erbij zijn!”
Woordvoerder Kirsten Willem van Club Brugge is onder de indruk van Carina’s clubliefde. “Of ze de abonnee met de meeste jaren op de teller is, kunnen we onmogelijk achterhalen. Daarvoor gaat onze database niet ver genoeg terug. Er zijn natuurlijk nog supporters die al lang abonnee zijn, maar 60 jaar is wel heel uitzonderlijk. Supporters als Carina vormen echt het hart van deze club.”
The post “Ik blijf gaan! Als het moet zelfs in een rolstoel”: Carina (73) is al 60 jaar onafgebroken abonnee van Club Brugge is provided by KW.be.
