Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Deze week richt hij zich tot de gerechtigd correspondent van KSV Diksmuide en KVDO, die na 25 jaar afscheid neemt. Noël Vanacker mag altijd antwoorden: [email protected].
Beste Noël,
Vijfentwintig jaar heb je je als gerechtigd correspondent vrijwillig ten dienste van het Diksmuidse voetbal gesteld. Een functie die ontzettend veel administratie met zich brengt en een taak waarvan je je al die jaren met heel veel zorg hebt gekweten. Je had het draaiboek altijd perfect onder controle en je kon in de periode van de aansluitingen alle zenuwen in één keer aanzetten om op een avond in je eentje het werk van vier mensen te verzetten. Dat zal niet langer het geval zijn. Je hebt besloten om er een punt achter te zetten. En je eindigt in schoonheid, met een promotie naar tweede nationale. Of zoals je het zelf al een paar keer aangaf: de laatste seizoenen waren de vette jaren van je periode als gerechtelijk correspondent. Je hebt ooit anders meegemaakt. Toen KSV Diksmuide op apegapen lag en je elke uitgave, ook al waren het maar een paar boterkoeken, moest verantwoorden. Maar ook toen bleef je de club trouw. Je was en blijft lid van een met uitsterven bedreigde mensensoort. Zij die hart en ziel voor een club willen geven, ermee opstaan en ermee gaan slapen. Dat deed je vijfentwintig jaar en nooit was het te veel. Je kon wel eens zagen en de brompot uithangen, Noël. Maar daar ben je heus niet alleen in.
Je blijft lid van een met uitsterven bedreigde mensensoort: zij die hart en ziel voor een club geven
Iedereen spreekt in lovende termen over wie je bent en wat je deed en nog doet voor de club. Je hebt voor je opvolgster een zware erfenis nagelaten, maar de eerste die naar Nancy zal rijden om te helpen als het eens niet lukt, zal jij zijn. Ik ben er trouwens van overtuigd dat je nog vele uren op De Pluimen zal slijten. Maar er zal een zekere druk van je schouders zijn gevallen nu je de functie hebt neergelegd. De commissies (boodschappen), zoals je zelf zou zeggen, ga je blijven doen en de mensen gaan je blijven vinden in de kantine of op het terras, lurkend aan een klein sigaartje. We gaan er niet flauw over doen. Het grotere KV Diksmuide Oostende verhaal heeft meegespeeld in het nemen van je beslissing. Het werd allemaal wel heel veel, nauwelijks nog behapbaar. Alle begrip daarvoor.
Ik vind je een geweldige vent, Noël. Ik herinner me de eerste keer dat ik je zag nog heel goed. Het is ondertussen bijna tien jaar geleden. De avond ervoor stond dochter Marte aan mijn ziekenbed. Ik zat in de helft van mijn bestralingen tijdens de behandeling voor speekselklierkanker. Met een klein hartje zei ze dat ze een belangrijke vraag had. Ik dacht dat er een existentiële levensvraag ging volgen over hoe ze verder moest, mocht het met papa toch niet goed komen. Maar ze vroeg of ze mocht beginnen voetballen. Mijn hart maakte een kleine vreugdesprongetje en haar woorden waren nog niet koud of ik ging op zoek naar het telefoonnummer van de gerechtigde correspondent van KSV Diksmuide. Jij dus. De volgende ochtend stond ik aan je deur aan de Woumenweg. We dronken koffie en je schreef Marte in. Het was het begin van vele uren samen op De Pluimen, Noël. Het begin van een nieuw verhaal voor mijn dochter, maar ook voor mezelf en het Diksmuide voetbal.
Het werd allemaal wel heel veel, nauwelijks nog behapbaar. Alle begrip daarvoor
We vierden in die tien jaar zes promoties (vier met de eerste ploeg, twee met het talententeam). Je floreerde en genoot als een van de vier musketiers binnen de club. Samen met Walter, Guido en Patje vorm je nog altijd mee het fundament. Ik weet dat je leeft met een angst en een bezorgdheid, Noël. Je hebt schrik dat Diksmuide verweesd zal achterblijven bij de schaalvergroting die we ondertussen hebben doorgevoerd. Ik beloof je plechtig dat dat niet het geval zal zijn. Na het overgangsjaar waar we ondertussen door zijn, gaan we ons ook focussen op de verdere uitbouw van de campus De Pluimen. Over een paar jaar met het talententeam in Diksmuide in eerste provinciale aantreden, is een stille droom. Daar werken we nu al aan. Maak je dus geen zorgen. Geniet nu vooral maar van het recht op lui zijn. Een koffietje meer op de Markt en een wandeling extra met de donderdagstappers. Het leven heeft nog zoveel te bieden. Bedankt voor alles. We zien je graag, maat.
Warme groet,
The post Karl Vannieuwkerke schrijft een brief naar Noël Vanacker die afscheid neemt van KVDO: “Je eindigt in schoonheid, met een promotie naar tweede nationale” is provided by KW.be.
