Hannelore Hochepied heeft als nieuwe korpschef een duidelijke visie over hoe ze het korps wil leiden. “Dat ik in Oostende woon is een voordeel”, zegt de nieuwe politiebaas. Er wachten haar uitdagingen: de zomer komt er aan en de politiek verwacht wat bijsturingen rond de aanwezigheid in de wijken.
Na haar diploma criminologie startte Hannelore Hochepied (49) de opleiding tot officier bij de voormalige rijkswacht. “Ik studeerde af als luitenant en ging na de politiehervorming meteen aan de slag als commissaris.” Ze was actief op de luchthaven van Zaventem, als wijkcommissaris in Brussel en op de staf die alle grote manifestaties in de hoofdstad begeleidde. “Ik had me gespecialiseerd in alles wat openbare orde en wijkwerking betrof. Ik was aan de slag in een stedelijke context en in 2013 kwam in Oostende de functie van directeur operaties vrij.”
De uit Izegem afkomstige Hannelore woonde toen al in Oostende: “Ik heb jaren gependeld naar Brussel en kon die ongelofelijke opportuniteit als hoofdcommissaris niet laten liggen. Ik kon aan de slag in de stad waar ik woonde, in een stedelijke context en in een functie die me boeide. Ik heb Brussel laten vallen voor Oostende (lacht).”
Vrouwelijk korpschef
Sinds begin april is ze de opvolgster van Philip Caestecker die met pensioen ging. Hochepied geeft leiding aan 376 medewerkers, waarvan 308 politiemensen. “Ik was hier twaalf jaar directeur operaties en heb nauw met hem samengewerkt. Met de directeur beheer waren we een triumviraat. We werkten beleidsmatig samen en ik was vervangend korpschef waardoor ik heel goed wist wat de job inhield. Het was tijd om die stap te zetten, te kiezen voor het algemene beleid, de contacten met het bestuur.”
Dat ze als vrouw de hoogste functie bekleedt, is voor haar geen punt. “Toen ik in 1999 mijn opleiding startte waren er drie vrouwen en 24 mannen. Sindsdien is er een vervrouwelijking, maar niet altijd in de hoogste posities. In de regio zijn er ook vrouwelijke korpschefs in Bredene en Het Houtsche. Dus zo uniek is dat niet, hoor.”
Beleid bepalen
“Er is ook net een nieuwe bestuursploeg en dat laat ons toe om samen keuzes en prioriteiten te leggen. Criminaliteit is erg veranderd. We moeten uiteraard inzetten op de klassieke criminaliteit zoals geweld, diefstallen en intrafamiliaal geweld. We zien nieuwe trends zoals cybercriminaliteit. Daardoor moet je sneller schakelen en het personeel vormen in de nieuwe evoluties. Onderschat de impact van cybercrime niet. We deden nu al enkele infosessies voor slachtoffers daarvan en merken dat de impact groot is. Naast het financiële aspect is er ook het emotionele impact door bijvoorbeeld vriendschapsfraude.”
Als korpschef zit ze ook wekelijks samen met de burgemeester. “Dat is nieuw voor mij, maar laat toe dat we kort op de bal spelen. Ik ben maandelijks aanwezig op de gemeenteraad om er op vragen over de politie, het beleid of de actualiteit daarrond te antwoorden. Transparantie is belangrijk.”
Wijkpolitie
Een heikel punt is de wijkpolitie: de sluiting van het kantoor op de Vuurtorenwijk was een bron van kritiek.
“De wijkpolitie is er nog steeds, alleen vertrekt die van een andere locatie. Ik kom zelf van de wijkpolitie in Brussel. Het is belangrijk dat een wijkinspecteur weet wat er leeft in zijn of haar wijk. En dat is voor elke wijk anders. Je kunt Mariakerke niet vergelijken met het Westerkwartier. Op de Vuurtorenwijk is de politie aanwezig in oc De Ballon en vertrekken ze vanuit het commissariaat aan het stadhuis. De wijkpolitie moet er vooral zijn op momenten die er toe doen. De nabijheid en bereikbaarheid zijn niet gebonden aan een kantoor.”
“Ik ben aangespoeld zoals ze zeggen, maar ik weet wat er leeft in de stad”
“Ik woon al 16 jaar in Oostende, op het Westerkwartier. Ik ken de stad, kom er in de horeca en woon er evenementen bij. Vroeger sportte ik veel in ’t Bosje. Ja, ik ben aangespoeld zoals ze zeggen, maar ik weet wat er leeft in de stad en mijn betrokkenheid als Oostendenaar is groot. Ik beleef de stad in een professioneel verband, maar ook als burger. Dat vind ik een voordeel. Het is niet de bedoeling dat ik als korpschef een publiek figuur ga worden, maar ik heb wel een bepaalde verantwoordelijkheid. Ik ken niet elke uithoek van de stad, maar als men spreekt over een bepaalde wijk of buurt dan weet ik waarover het gaat en is de kans groot dat ik er ben geweest. En ik zie dat als een groot voordeel als korpschef.”
Hannelore Hochepied is fervent lezer. “Ik lees veel historische romans en momenteel ook een boek over Thomas Mann.” Vragen over haar privéleven ontwijkt ze. “Ik woon hier ook en hou dat liever gescheiden van het werk. Ik hoop dat mensen me leren kennen als een korpschef die staat voor het korps en voor Oostende.”
Leefbaarheid
“Ik ken alle dossiers want ik heb ze de voorbije jaren samen met Philip Caestecker behandeld. De contacten met het bestuur zijn nieuw, net als het totale beleid van het korps. Ik zou graag nog nieuwe wijkcommissariaten verwezenlijkt zien. Dat doen we in samensprak met het stadsbestuur.”
Hochepied heeft enkele prioriteiten. “Leefbaarheid vind ik belangrijk. Mensen moeten zich goed voelen in hun buurt. Ik vind ook samenwerking belangrijk. De politie kan het niet alleen. Veiligheid is een gedeelde verantwoordelijkheid. We hebben in Oostende een goede samenwerking met het straathoekwerk, de hulpverleningsinstellingen en het stadsbestuur. We hebben zelf veel data, er zijn de meldingen via het O-punt, we hebben de kennis en ervaring op het terrein. Daardoor kunnen we proactief aanwezig zijn op plaatsen die er toe doen.”
The post Nieuwe korpschef Hannelore Hochepied: “Veiligheid is een gedeelde verantwoordelijkheid” is provided by KW.be.
