SV Zulte Waregem heeft de poort richting hoogste voetbalafdeling opnieuw opengebeukt. Dat heeft het uiteraard te danken aan het sterke collectief op de grasmat, maar ook aan het keiharde werk áchter de schermen. Die ploeg wordt door Michiel Beeuwsaert in goede banen geleid. Met zijn 22 lentes is hij de jongste voetbal-CEO van het land – en misschien wel van het volledige Europese continent. “Leeftijd is maar een getal”, benadrukt hij. “Essevee is mijn grote passie. En die wil ik weer zo hoog mogelijk brengen.”
Toen hij op 1 juli 2024 aangekondigd werd als nieuwe ceo, gingen her en der toch wat wenkbrauwen aan het fronsen. Michiel Beeuwsaert, zoon van Essevee-hoofdaandeelhouder Tony, was amper 21 jaar oud en voor de buitenwereld een nobele onbekende.
Kwatongen beweerden zelfs dat hij zijn aanstelling enkel en alleen te danken had aan het feit dat zijn vader de financiële levensader van de club vormde, maar daar schuilt geen gram waarheid in, beklemtoont Beeuwsaert Junior.
“Ik ben door de volledige raad van bestuur gevraagd om deze job op mij te nemen”, legt hij uit. “Toen de materie op tafel kwam, heeft mijn vader zich volledig afzijdig gehouden. Hij wilde niet dat familiebanden de zaak zouden beïnvloeden. Laat dat duidelijk zijn.”
Voor ons zit weliswaar een jonge kerel wiens leeftijdsgenoten voornamelijk als student te boek staan en volop genieten van het leven, maar Beeuwsaert staat met beide voeten stevig in de West-Vlaamse klei. Hij praat bedachtzaam en beredeneerd, weet heel goed waar hij met Essevee naartoe wil en werkt het liefst vanuit de luwte.
“Al besef ik zeer goed dat de voetbalwereld een van de meest gemediatiseerde sectoren, als je die al zo kan omschrijven, van ons land is. Was ik CEO van een gewoon bedrijf, dan zat ik hier nu geen interview te geven. Ik ben van plan om daar erg zuinig mee om te springen. Liever één keer per jaar uitgebreid praten dan om de haverklap mijn mening de wereld insturen.” Waarvan akte.
Gestart als jobstudent
Beeuwsaert, die nog bij zijn ouders in Zedelgem woont, groeide op met Essevee. Als kleine jongen nam clubicoon Francky Dury hem mee naar de trainingen, zat hij mee in de kleedkamer en vanaf zijn vijftiende was hij ook jobstudent bij Zulte Waregem. “Ik heb hier nog mee het veld helpen onderhouden, heb loges gepoetst en zelfs muren geverfd”, glimlacht hij. “Essevee – en voetbal in het algemeen – vormt de rode draad doorheen mijn leven.”
“Er is veel te doen geweest over mijn leeftijd, maar voor mij is dat slechts een getal”
Beeuwsaert trad uiteindelijk toe tot de scoutingcel. Toen CEO Eddy Cordier aangaf met pensioen te willen gaan, kreeg hij de vraag om de man op te volgen. “Al heb ik daar toch even moeten over nadenken”, geeft hij toe.
“Mijn vader was er aanvankelijk zelfs niet voor te vinden. Maar eenmaal ik de beslissing had genomen, heeft hij me volop gesteund. Tot op vandaag. Hij weet dat ik dit doe uit liefde voor de club. Na het laatste fluitsignaal van de titelmatch tegen RWDM heeft hij me een dikke knuffel gegeven. Écht proficiat, fluisterde hij in mijn oor.”
Het afgelopen seizoen beschouwt Michiel als een grote leerschool. “Ik heb de stiel al doende geleerd”, knipoogt hij. “Dankzij het sterke team rondom mij. Want die kampioenstitel is de som van heel veel delen. Iedereen die hier werkt, heeft hetzelfde doel: Essevee weer brengen naar het niveau waar de club thuishoort. Daar zijn we, dankzij die ketting vol sterke schakels, in geslaagd.”
“Ik weet dat er veel te doen is geweest over mijn leeftijd, maar dat is voor mij slechts een getal. Ik kijk liever naar de competenties en de drive. Al was het voor mij ook een sprong in het diepe. Iedereen komt wel eens hobbels tegen op zijn parcours, maar het is dan zaak om daar overwogen mee om te gaan. En nooit de rust te verliezen.”
Realisme
Beeuwsaert, die sinds kort een bachelordiploma electromechanica op zak heeft, doelt impliciet op een teambuilding voor het personeel van Zulte Waregem van medio oktober vorig jaar. Die werd halverwege abrupt afgebroken, omwille van miscommunicatie tussen bestuur en organisatie, viel toen te horen.
“Daar wil ik niet meer uitgebreid op terugkomen”, pareert de CEO. “Maar we zijn wél sterker uit die situatie gekomen en ook ik leer uit zo’n omstandigheden. We hebben de afgelopen twee seizoenen erg realistisch gewerkt. Zaaien naar de zak, zoals ze hier in Waregem zeggen.”
“Francky Dury heeft veel voor me betekend – en nog steeds. Op een bepaald moment was hij als een tweede vader voor me”
“We hebben onze interne structuur onder de loep genomen en ons financiële plaatje aangescherpt. Om nóg efficiënter te kunnen werken. Deze periode in 1B was een kans om de club weer volledig op punt te zetten. Die hebben we met beide handen gegrepen.”
Coach Sven Vandenbroeck had het een seizoen lang over wíllen promoveren, móeten was niet aan de orde. “Die mening deel ik”, klinkt het bij Beeuwsaert. “Zo hielden we de druk weg van de spelersgroep. Volgens onze financiële berekeningen konden we nog perfect een of twee jaar in 1B blijven.”
“Maar het hart wou natuurlijk iets anders. De ontlading die ik na die laatste wedstrijd zag, is met geen woorden te omschrijven. Spelers, sponsors, bestuurslui… Een collectief delirium. En zeker bij onze fans, want zij vormen het kloppende hart van deze club. Zonder hen hadden we nooit kampioen gespeeld. Dat durf ik met de hand op het hart uitspreken. Essevee heeft een erg grote achterban, dat potentieel moeten we weer ten volle benutten. In een volle Elindus Arena kan het hier echt spoken.”
Hitchcock
Michiel Beeuwsaert bleef in alle feestvreugde stoïcijns kalm. “Dat heb ik van mijn vader geleerd: altijd je cool behouden. Wanneer het goed gaat, maar zeker wanneer je voor een crisissituatie staat. Paniek is een slechte raadgever.”
“Ook Francky Dury heeft veel voor me betekend – en nog steeds. Op een bepaald moment was hij als een tweede vader voor me. Hij heeft me veel over voetbal bijgebracht, maar ook hoe je met mensen omgaat. People management. Zonder hem zat ik wellicht niet op deze stoel. Daarom was ik ook blij dat hij er tegen RWDM bij was. Wat Francky voor deze club heeft gedaan, dat mogen we nooit vergeten.”
Zelf heeft Michiel de titel met een watertje gevierd. “Plat water”, knipoogt hij. “Even later ben ik naar huis vertrokken, weliswaar met een gigantisch grote glimlach op mijn gezicht. Al waren de laatste tien minuten van de match echt zot. Een scenario dat zelfs door Hitchcock niet geschreven kon worden.”
“Naast CEO ben ik ook nog altijd supporter van Essevee. Voor en na de wedstrijd ben ik vooral bedrijfsleider, maar tijdens die negentig minuten leef ik zoals elke andere fan vurig mee. Ik heb het voorbije seizoen zelfs enkele wedstrijden vanuit onze fantastische sfeertribune gevolgd. Even leuk als in onze Zuidercorner, bij sponsors en zakenlui. Al kan ik beide niet tegen elkaar afwegen. De beleving is misschien anders, maar uiteindelijk gaat het om hetzelfde: onze elf jongens naar de overwinning stuwen.”
“Volgend seizoen willen we in zo rustig mogelijk vaarwater doorbrengen, met af en toe een uitschieter. Op termijn moet Essevee weer een stabiele subtopper worden”
Volgend seizoen zien we Essevee opnieuw in 1A acteren en dat zorgt bij de CEO voor een pak werk op de plank. “Structureel staat ons verhaal als een huis, want we hebben op dat vlak het 1A-niveau nooit gelost – die is zelfs verbeterd. Sportief zal er uiteraard een en ander moeten bijkomen, daar zijn we nu al heel hard mee bezig.”
“Als CEO buig ik me daar mee over, want scouting is echt wel mijn dada. Als tiener was ik al bezeten door datascouting en bekeek ik zelfs jeugdwedstrijden van Italiaanse clubs in de lagere afdelingen.”
Met succes, want Beeuwsaert prees onder andere Alieu Fadera (in 2023 aan KRC Genk verkocht, red.) en huidig speler Pape Demba Diop aan. “Andere namen waren dan weer onhaalbaar, dus daar hoeven we niet over te spreken”, lacht hij.
Tandje bijsteken
Waar Michiel Beeuwsaert de komende jaren met Essevee naartoe wil, is voor de man zelf heel duidelijk. “De club weer zo hoog mogelijk brengen. Op termijn opnieuw die stabiele subtopper worden en vooral een plek waar jonge talenten volledig kunnen ontbolsteren. Ik vind de term opleidingsclub absoluut geen vies woord, want dat bewijst dat je jeugd een kans wil geven.”
“Volgend seizoen willen we in zo rustig mogelijk vaarwater doorbrengen, met af en toe een leuke uitschieter. En ook een mooi financieel resultaat kunnen neerzetten. Want dat is even belangrijk als hoe het er op het veld zelf aan toegaat.”
Voor Beeuwsaert zelfs is de promotie naar 1A een boost om nóg een tandje bij te steken. “Ik ben meestal van rond 8.30 tot 22 uur op de club. Uren tel ik niet, want dit is mijn leven. Weet je waar ik erg van kan genieten? ’s Avonds, na een lange werkdag, vanuit een van de loges in de Zuidercorner over een rustige Elindus Arena turen. Dan weet ik meteen weer waarvoor ik het allemaal doe.”
The post “Ik heb hier als tiener zelfs nog de muren geverfd”: maak kennis met Essevee-clubleider Michiel Beeuwsaert (22), de jongste voetbal-ceo van het land is provided by KW.be.
