Zo dicht en snel troffen vreugde en verdriet afgelopen weekend het West-Vlaams voetbal. Het verdriet van KV Kortrijk, de angst van Cercle Brugge, de euforie van KVD Oostende en het feestje van Club Brugge: onze man was overal bij. Impressies bij een bewogen voetbalweekendje.
Wat voorafging, vrijdag op een zonnig terras in Kortrijk. Frank, een Club Brugge-fan: “Vaneigens pakken we zondag die beker. Maar Hayen moet starten met Siquet op de rechtsachter. En ze gaan straks voor Jashari minstens 50 miljoen euro krijgen.” Robbert, RSCA-supporter: “Wij zijn wel goed bezig….” Waarop blauw-zwart en paars-wit elkaar knuffelen: we zijn op weg naar een mooi voetbalweekend, dachten we.
Zaterdag, 15u
In de perszaal van Cercle Brugge wordt het waterkansje van KV Kortrijk nog even gewogen. De perschef van KVK vindt dat ook in de Relegation Play-offs de punten moesten worden gehalveerd: “Waarom anders dan in de Champions’ Play-offs?” En iedereen vraagt zich af waarom STVV-Beerschot ook niet vandaag om 16 uur wordt gespeeld maar pas morgen om 16 uur. De uitslag van Cercle-KV Kortrijk kan voor STVV alleen maar een extra motivatie zijn. Daar zit iets in.
De KVK-fans in het bezoekersvak lijken aanvankelijk nauwelijks te geloven dat hun ploeg van Cercle gaat winnen, de sfeer is gelaten. Maar nog voor de rust scoren Mehssatou en Kadri (0-2) en plots laten ze zich wel horen. Zou het…?
Op de persbanken horen we van Cercle-watchers dat groenzwart al de hele play-offs “slecht” speelt. Almaar lange ballen in de diepte, al zeker van doelman Warleson. Valt ook iets van te zeggen.
Tijdens de rust wordt een eerste, voorzichtige analyse gemaakt: was het van Cercle wel een juiste beslissing vlak voor de degradatie play-offs T2 Jimmy De Wulf aan te stellen als hoofdtrainer? Hoort bij het meubilair van Cercle… ieders vriend… : heeft Jimmy dan in zo’n prangende eindstrijd wel voldoende impact?
Heel de groenzwarte familie bibbert: het zal toch niet waar zijn?
De thuisploeg voetbalt na de rust nauwelijks beter, Kortrijk houdt zonder veel moeite de 0-2 vast. En moet nu bidden dat Beerschot op Stayen minstens een punt haalt om dan alsnog volgende week thuis tegen STVV barrages tegen de winnaar van de eindronde van 1B te halen. Bij Cercle gaan alle alarmbellen af. Ook zij moeten eerst morgen rekenen op Beerschot én dan op KV Kortrijk om die barrages te ontwijken. Heel de groenzwarte familie bibbert: het zal toch niet waar zijn?
Wij hebben geen tijd om die bibber te voelen, we snellen richting Oostende waar zo meteen in KVDO-Rotselaar wordt gespeeld voor promotie naar 2de afdeling VV. Wel meer West-Vlaamse amateurploegen kunnen promoveren maar dat is een heel bijzondere: KVDO bestaat nog maar één jaar, Sporzagezicht en Diksmuidenaar Karl Vannieuwkerke schrijft met de fusie van KSV Diksmuide en het failliete KV Oostende een succesverhaal – het voetbal herleeft in Oostende, hoort deze ‘aangespoelde’ al het hele jaar.
Oostende, 18.30u
Al blijkt dat niet meteen bij aankomst een half uur na de aftrap. Wél heel veel supporters – 2.750 zal achteraf blijken – maar de sfeer is teleurstellend lauw. 0-0 leert het scorebord. En: “Robbie (topspeler D’Haese , ex-KVO en in januari overgekomen van de Duitse derderklasser Rot Weiss om als rasechte Oostendenaar ‘zijn’ KVDO tot aan het einde van het seizoen te helpen, red.) miste al een penalty!”, leert mijn bakkerin Sandra mij snel.
Na de rust gaan D’Haese (die er duidelijk bovenuit steekt) en ploegmaats beter voetballen, maar KVDO kan pas in de slotfase van de tweede verlenging scoren, een penalty van Bredenaar Thibo Janssens, nog een jeugdproduct van KVO. KVDO promoveert, een jaar eerder dan voorzien! Het Batimont Solar Park – in KVO-tijden heette het nog Albertpark, Versluys Arena en Diaz Arena – ontploft, ondervoorzitter Vannieuwkerke die ‘zijn’ club naar verluidt soms streng bestuurt, is meer dan ooit de keizer van KVDO en knuffelt alles en iedereen, van succescoach Dieter Vandendriessche tot Martin Heylen, ook BV en als Oostendenaar ook snel bekeerd.
Het feest dat is ontbrand, doet denken aan dat van twee weken geleden in de Elindus Arena van Zulte Waregem helemaal ten zuiden van West-Vlaanderen. Een small versie dan, maar wel leuk. Nog leuker is de slogan van de fusie tussen Diksmuide en KV Oostende ‘Butter bie de vis’ – de boterkoeken van Diksmuide en de vis van de Kustboys. Wie die heeft gelanceerd, verdient de marketingprijs van het jaar. En het is dus van de beste hoeveboter bij het neusje van de zalm geworden. Vannieuwkerke laat alvast noteren: “KVO is dood, KVDO is springlevend! We zijn al in ons eerste jaar gegroeid van een kleine provincieclub tot een grote kmo, nu gaan we ons verder wapenen voor de toekomst! Maar een nieuwe promotie mag men volgend seizoen niet meteen verwachten.” Maar plezant wordt het wel, daar in Tweede Amateur, met nog een rist andere West-Vlaamse clubs: Mandel, Gullegem, Westhoek, Torhout, Oostkamp hopelijk Harelbeke…
Brussel, zondag, 16.30u
In de perszaal van het Koning Boudewijnstadion wordt met spanning het verloop van Sint-Truiden-Beerschot gevolgd. Vlak voor affluiten van de bekerfinale valt het verdict. En het zwaard. 1-2, de doodsklokken boven Kortrijk zijn tot in Brussel te horen. Na 17 jaar verdwijnt KV Kortrijk. Voorspelde ex-CEO Matthias Leterme al twee jaar geleden: zonder buitenlandse investeringen redt de Veekaa het niet lang meer in eerste klasse. De Maleisische eigenaar Tan deed in januari nog wel zijn best en Bernd Storck, al de derde coach dit jaar, bracht uiteindelijk met 17 op 27 nog hoop maar het mocht niet zijn. Nu moet KVK (geen voorzitter, geen stadion, geen oefencentrum, geen investeerders, onvoldoende sportief management, alleen maar veel trouwe fans) helemaal gaan herbronnen. CEO Sports Pieter Eecloo laat al in Limburg noteren: “Coach, budget, transfers…. àlles moet komende dagen worden bekeken… Natuurlijk willen we snel terugkeren, maar dat zegt elke ploeg die zakt…”
Matthias Leterme voorspelde al twee jaar geleden: zo redt de Veekaa het niet lang meer
Geen tijd voor sentimenten voor de Kortrijkzaan in mij: Club en Anderlecht staan al klaar. Rik Verheye in de VIP-tribune vol schoon paars-wit volk ook. Driftig zwaaiend met zijn blauw-zwarte sjerp: Nonkels bluv’n goan!
Het wordt de finale van clubs petekind Romeo Vermant. Sinds zondag staat die in de geschiedenisboeken van het Belgisch voetbal, hoofdstuk Club Brugge: het seizoen gestart als derde spits, zorgde de Knokse telg uit een blauw-zwarte dynastie op zijn 21ste met twee goals voor de 12de beker van Club Brugge. “Een sprookje”, bevestigt hij achteraf door het dolle heen. “Ik droomde al jaren beslissend te zijn voor Club in een bekerfinale.”
Oh ja, Siquet zorgde met een geweldige voorzet voor de 1-0, Jashari was met Vermant de beste man op het veld. Al wel 100 miljoen waard, zeker? De vuurpijlen vliegen in het rond: Club Brugge rules!
Alweer een West-Vlaams feest, nog veel heftiger en groter dan dat van Essevee en van KVDO.
En gewelddadiger: de dag eindigt met 80 gewonden, 63 aanhoudingen – de knuffel paarswit-blauwzwart in Kortrijk was een illusie.
Maar het mag de sportieve pret van alle normale Clubfans niet bederven: nu die dubbel! In datzelfde geschiedenisboek moet ook nog: “Club Brugge pakt in 2025 de derde dubbel in zijn bestaan.” Wel eerst supporteren voor … Anderlecht dat zaterdag leider Union ontvangt…
En zaterdag is het dus om 16 uur nog Kortrijk-STVV en Beerschot-Cercle. Cercle moet winnen én hopen op puntenverlies van Sint-Truiden in Kortrijk. Helpen de Kerels Cercle?
The post Reconstructie van een emotionele rollercoaster in het West-Vlaamse voetbal: verdriet in Kortrijk, euforie in Brugge en Oostende is provided by KW.be.
