Altijd raak, vlijmscherp, maar fair. Zo tackelen onze huisanalisten Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle) week na week de meest opvallende voetbalgebeurtenissen van het afgelopen weekend en werpen ze hun blik op hun volgende thuiswedstrijd. Stevig en zuiver op de bal, zoals een uitstekende tackle hoort te zijn.
Buikgevoel
Ondanks het feit dat de demonstratie in Gent vele Clubfans al deed dromen van een nieuwe titel staan we toch collectief weer met de voeten op de grond na de dubbele confrontatie tegen de taaie klanten van Union. Het werden twee matchen die de geschiedenisboeken absoluut niet zullen halen, maar met een 1 op 6 deed Club zichzelf toch wel schromelijk tekort. In de thuismatch hadden we het moeilijk met het loopgravenvoetbal van de Brusselaars en liepen we zelf door een zeldzame onachtzaamheid achterin tegen de lamp. Toch waren er argumenten genoeg om te beweren dat Club de thuisnederlaag niet verdiende. Dit weekend in Union was Club dan weer over de hele lijn sterker en dominanter maar lieten we schromelijk na om uit een drietal open doelkansen het verschil te maken. De strijd om de titel kan nog alle kanten uit met drie ploegen op een zakdoek, maar het buikgevoel bij de vele dichte volgers van Club, waaronder ikzelf, dat het gebrek aan puur killerinstinct ons wel eens zuur zou kunnen opbreken, dringt zich onherroepelijk op. Het gevaar bij Club komt inderdaad van overal, maar een ploeg die zo dominant kan voetballen en vanuit balbezit zelf bepaalt wanneer het zal versnellen zou met een echte killer vooraan gegarandeerd nu al op een zucht van de titel staan. Ik hoop dat de mensen van de sportieve leiding dezelfde conclusies maken in de komende transferperiode, al weten we ook dat een betaalbare, veelscorende en explosieve spits op zowat elk boodschappenlijstje staat in Europa en ver daarbuiten waardoor het vinden van zo’n witte merel niet altijd eenvoudig is, tenzij je er vele koffers gevuld met lappen tegenover zet.
Beste benen
Met nog vier matchen te spelen, kan de titelstrijd dus nog alle kanten uit. Marge om te twijfelen is er dus niet, te beginnen met de volgende thuismatch tegen Gent. Ik vermoed dat ze daar eerder mijmeren over de charme van play-off 2 na een paar pandoeringen van het zuiverste soort, maar dit mag ons niet tegenhouden om resoluut op zoek te gaan naar onze beste benen waardoor we sowieso de druk weer in het andere kamp kunnen leggen en waardoor we bovendien vertrouwen kunnen tanken voor de komende bekerfinale van volgend weekend. We hebben trouwens nog een appeltje te schillen met die Buffalo’s. We zijn niet vergeten hoe ze hier in september 2024 als dieven bij klaarlichte dag onbegrijpelijk aan de haal gingen met de drie punten met wat onnozel getreiter erbovenop. Elke gelegenheid om die mannen met de neus op de feiten te drukken, moeten we grijpen, vind ik. Het mededogen mag op die momenten voor mij verdwijnen in de onderste lade van een kast op dubbel slot. Het is overigens mede door de vele onnodige punten die we lieten liggen, vooral in het begin van de reguliere competitie, dat we nog zo zwaar aan de bak moeten en dat we uiteindelijk begin mei afhankelijk zijn van de uitslagen op de andere velden om ons alsnog tot kampioen te kronen.
“De grilligheid van een bekercompetitie staat boven rang en stand in de voetbalhiërarchie”
Bekerfinale
22 maart 2015 staat bij vele Clubfans met sierletters in de annalen genoteerd als de dag dat Club eindelijk het juk van zich afgooide door bekerwinst tegen Anderlecht en zich zo mocht opmaken voor een decennium van voetbalheerschappij in België. Volgende zondag, dik 10 jaar later, staat dezelfde affiche op het programma. Een bekerfinale is een match apart, de grilligheid van een bekercompetitie staat boven rang en stand in de voetbalhiërarchie. Het is echter veel te lang geleden dat we deze nog mochten bijschrijven op ons palmares en zo reizen duizenden Brugse fans zondag vol hoop af naar Brussel om te zegevieren. Als ik het goed heb geteld is het mijn 14de live finale maar het went nooit. De busreis met de vrienden, de samenhorigheid, de spanning en de glorie: het is een verslavende cocktail waaraan ik mij zondag alvast gulzig zal laven in de hoofdstad, in dat wat krakkemikkige Koning Boudewijnstadion.
The post Tackle: “Het is mijn 14de live bekerfinale, maar het went nooit” is provided by KW.be.
