Sinds december is Gilbert Deley de nieuwe voorzitter van het Blauwe Kruis Kust. Na een prachtige carrière van zo’n 30 jaar bij enerzijds Phillip Morris en anderzijds Kinepolis Group wil Deley nu ook het dierenasiel verder uitbouwen. “Ik spreek liever van een centrum voor dierenwelzijn: we willen een echt kenniscentrum zijn voor een breed publiek.”
“Ik was als managing director bij Kinepolis Group verantwoordelijk voor de werking in zeven verschillende landen en hing meer in de lucht dan wat anders (lacht) Er kwam veel tjoling bij kijken. In 2008 onderging ik een nieroperatie en dat deed toch meer met m’n lichaam dan verwacht. Ik stopte bij Kinepolis en was weer fulltime in Oostende. Ik raakte opnieuw ingeburgerd, zetelde in verschillende raden van bestuur, zoals Theater Aan Zee, het Filmfestival, Mercator en Mu.ZEE, en leerde veel mensen kennen. Zoals bijvoorbeeld Fabrice Goffin. We hadden meteen een goeie klik. Omdat hij z’n schepenambt niet mag combineren met het voorzitterschap, vroeg hij mij om die taak op me te nemen. Ik heb enorm veel respect en bewondering voor wat Fabrice de afgelopen negen jaar voor het Blauwe Kruis deed.”
Hoe groot is je dierenliefde?
“Och, ik ben een gróte hondenliefhebber en heb altijd al honden gehad. Mijn eerste hondje haalden we in huis toen ik twaalf jaar was: een Bretonse spaniël. We pikten het diertje op… in het Blauwe Kruis, jawel. In die tijd kreeg je een hond voor 20 frank gewoon mee. Later had ik thuis een jack russel, leonberger en bouvier. Ook onze dochters hebben elk een hond en die komen regelmatig op logement.”
Zien we je straks ook gewoon met asielhondjes op wandel?
“Net als alle andere kandidaat-vrijwilligers volg ik ook een cursus om met de honden op wandel te mogen gaan. Voorzitter of niet: je moet die lessen gevolgd hebben. Als de gedragstherapeuten vinden dat een hond niet bij me past, krijg ik het dier niet mee.”
Er staan nogal wat uitdagingen te wachten. Te beginnen met de nieuwbouw…
“Ik heb bouwkunde gestudeerd aan het VTI en bij Kinepolis volgde ik de bouw van nieuwe cinemacomplexen op, zoals dat in Oostende. Nog altijd ben ik adviseur bij verschillende bouwprojecten. Allicht speelde dat een rol bij de keuze om me als voorzitter aan te stellen. Eind mei zou het nieuwe centrum wind- en waterdicht moeten zijn, kunnen we verhuizen en snel operationeel zijn. In het najaar volgt de afbraak van het oude gebouw en de inrichting van een loopweide.”
Wat zijn je plannen op vlak van beleid?
“We willen een echt kenniscentrum worden. Daarom: ik spreek liever over een ‘centrum voor dierenwelzijn’ dan over een ‘dierenasiel’. Want het woord asiel klinkt toch wat negatief. We willen verder inzetten op opleidingen, informatie- en kennisdeling, wandelstages organiseren, rondleidingen voor scholen en ook samenwerken met scholen die bezig zijn met dierenverzorging. Ook blijven we stevig voortbouwen op Justice4Animals, een initiatief dat werk maakt van een effectieve vervolging van iedere vorm van dierenmishandeling tegen huisdieren. We hebben intussen acht advocaten die zich één keer per jaar pro deo ter beschikking stellen. Mensen moeten beseffen dat dieren óók inwoners zijn. Lang geleden werden dieren ingezet als gebruiksvoorwerp, nu zijn ze volwaardige familieleden.”
Je hebt een mooie carrière achter de rug bij grote bedrijven en organisaties. Hoe groot is het verschil met de werking bij het Blauwe Kruis?
“Bij andere voorzitterschappen kwam je met de raad van bestuur een paar keer per jaar samen om te luisteren naar de ceo of algemeen directeur. Nu heb ik toch zo’n honderd vrijwilligers en tien vaste medewerkers onder m’n hoede. De sfeer is heel familiaal en er wordt veel met elkaar gesproken. Ik probeer zo vaak als mogelijk aanwezig te zijn, zeker drie tot vier keer per week. En als er iets dringend is, mogen ze me altijd bellen.”
Eind april word je 70 jaar. Open deur: pik eens een hoogtepunt uit je rijkgevulde carrière.
“Op kop: de oprichting van Filmfestival Oostende (in 2007, red.) samen met toenmalig burgemeester Jean Vandecasteele (Vooruit). Het was gewezen schepen Hilde Veulemans (CD&V) die me dan doorverwees naar Peter Craeymeersch om die lokale verankering te versterken. Ik maakte Peter wegwijs in de filmwereld en nu doet hij dat uitstekend. Ook kleinere zaken blijven me bij hoor: van een eerste marathon in Oostende met Gaston Roelants tot een eerste amateurkunstenfestival samen met de cultuurraad in de foyer van het Kursaal.”
Met Phillip Morris sponsorde je hier ook enkele evenementen.
“Ik begon met werken bij Het Nieuwsblad van de Kust, later opgekocht door Roularta. Daar leerde ik de liefde voor marketing en grafisch ontwerp kennen. Bij Phillip Morris kon ik me als marketing director’ 15 jaar lang echt uitleven. Zo sponsorden we eind jaren tachtig de Paulusfeesten, op een moment dat ze het financieel moeilijk hadden. We sponsorden niet financieel, maar wel met bands: Clouseau, Ludo Mariman en Raymond van het Groenewoud kwamen zo naar Oostende. We steunden ook kleinschalige evenementen. Zo lieten we onder de noemer Marlboro Music buitenlandse bands in de Manuscript optreden.”
Het is ondenkbaar dat sigarettenmerken nu nog zo’n events zouden sponsoren.
“Inderdaad, maar ik kom uit de tijd dat er in dancings hostessen met sigaretten rondliepen. Ik begon bij Philip Morris als ‘brand promotor’. (lacht) Mensen dacht ik in de verzekeringen zat, want de Engelse term ‘brand’ was toen ook nog niet zo bekend.”
Je blijft maar werken hé.
“Ik vind het mentaal moeilijk om te stoppen. Kijk, tijdens de coronacrisis diende ik al eens tijdelijk te stoppen. Ik ben ook een fervent moestuinierder en kon me daar volledig in uitleven. En toch. Thuis zitten en reizen is wel eens leuk, maar niet genoeg om me een hele periode bezig te houden. Ik moet een goeie mix hebben tussen werk en ontspanning. Ik werd recent gevraagd om toe te treden tot de raad van bestuur van het Kursaal en ben nog bezig met enkele bouwprojecten aan de kust. Bezig zijn houdt een mens jong.”
Bio
Privé: geboren op 28 april 1955 op het Westerkwartier. Al 45 getrouwd met Hilde Wostyn. Dochters Veerle en Inge zorgden al voor vier kleinkinderen.
Loopbaan: studeerde bouwkunde (VTI) en kunstgeschiedenis (UGent). Vooral bekend van topfuncties bij Phillip Morris Belgium (1981-1995), Kinepolis Group (1995-2008), als lid van de raad van bestuur van het Filmfestival Oostende (2007-heden) en als zelfstandig consultant. Genoot ook opleidingen aan de Universiteit Leiden, Vlerick en in Chicago en New York.
Vrije tijd: moestuinieren, lezen, honden en fotografie.
The post Op de Mercator met nieuwe voorzitter dierenasiel Gilbert Deley: “Blauwe Kruis uitbouwen tot kenniscentrum” is provided by KW.be.