Geldzorgen voor West-Vlaamse jeugdbewegingen: “Liever zelf bijklussen dan lidgeld verhogen voor de ouders”

45 euro, zoveel betaal je als ouder gemiddeld om je kind een jaar lang naar de jeugdbeweging te sturen. De kosten stijgen, terwijl de inkomsten achterblijven: voor de meer dan 400 West-Vlaamse jeugdbewegingen is de boekhouding geen kinderspel. Ze slagen er steeds moeilijker in om de rekeningen te betalen, blijkt uit een rondvraag van deze krant. “Maar we willen niet meer geld vragen”, klinkt het in koor. Dus organiseren ze extra evenementen.

De goedkoopste hobby voor je kinderen? Dat is ongetwijfeld de jeugdbeweging. Een jaartje bij de Scouts, Chiro of andere KSA’s kost gemiddeld 45 euro, blijkt uit een rondvraag van deze krant bij de meer dan 400 jeugdbewegingen die onze provincie telt. Voor een tweede of derde kind van hetzelfde gezin ligt dat bedrag meestal zelfs nog lager. Wil je oogappel voetbal of muziekles volgen, dan moet je heel wat dieper in de buidel tasten.

Maar het wordt steeds moeilijker om dat bedrag, dat varieert tussen de 25 en 65 euro, zo laag te houden. Van de 115 groepen die onze vragen hebben beantwoord, geven ze állemaal aan dat ze hun werking niet kunnen financieren met alleen het inschrijvingsgeld.

Toegankelijk

Met dat bedrag moeten de leidingsploegen namelijk zien te toveren. Er vallen dan ook een hoop rekeningen te betalen: energie- en waterverbruik in de lokalen, een vieruurtje voor tijdens de activiteit, spelmateriaal (gaande van alcoholstiften en knutselpapier tot tennisballen en en waterballonnen), herstellingswerken aan het gebouw, nieuw kamp- en kookmateriaal, soms ook de huur van de lokalen…

En dan moet er ook nog eens per lid een bedrag overgemaakt worden aan de koepelorganisatie voor onder andere verzekeringen en administratie. Zo betalen KSA- en Chirogroepen 25 euro per lid aan hun koepel, de KLJ 26 euro, FOS Open Scouting 36 euro en Scouts liefst 43,90 euro. De tijd van de leiding krijg je er als ouder gratis en voor niks bij: deze jongeren bedenken en verzorgen op volledig vrijwillige basis negen à tien maanden lang zo goed als elke week (of tweewekelijks) een drie uur durende activiteit voor hun leden.

De kosten doorrekenen naar de ouders van de leden, is voor de meeste jeugdbewegingen geen optie. De voorbije vijf jaar steeg het lidgeld gemiddeld slechts met 5 euro. “Een jeugdbeweging moet voor iedereen toegankelijk blijven. We doen liever een extra inspanning dan meer geld te vragen”, zegt Hanne Hellin van KSA Ambroos in Kuurne.

Inflatie

Hoe komt er dan wel extra geld in het laatje? Door een pak evenementen te organiseren. Fuiven is met stip op één de populairste inkomstenbron voor jeugdbewegingen, maar het bedrag dat ze daarmee ophalen daalt zienderogen door de dalende interesse bij jongeren… Creatieve oplossingen zoeken en andere doelgroepen aanspreken dan maar. “Wij organiseren naast onze fuif ook een hutsepotsouper, moederdagontbijt, koekenverkoop en een kerstmarkt”, klinkt het bij de Chiromeisjes van Zwevezele. “En omdat we een nieuwe vleugel aan ons heem bouwen, zijn er dit jaar nog twee bijkomende evenementen. Anders geraken we er gewoon niet. De druk op de leiding is daarom wel heel groot.” Nog populair is een streekbierenkaarting, quiz, carwash, kubtoernooi, tuinfeest, zomerbar…

“Los van onze dagdagelijkse werking willen we ook onze weekendjes en kampen betaalbaar houden voor de ouders. Jaarlijks maken wij zo’n 2.000 euro verlies, want kampplaatsen en voedingsprijzen zijn ongelofelijk duur geworden. Naast al onze evenementen gaan leiders in hun vrije tijd zelfs geregeld vrijwillig bijklussen om een centje bij te verdienen voor onze kas”, aldus Daan Mol, hoofdleider van Chirojongens Wevelgem.

Kleine dromen

Gelukkig staan de meeste jeugdbewegingen er niet helemaal alleen voor. De meerderheid van de groepen geeft aan (financiële) steun te krijgen van het gemeente- of stadsbestuur. Al volstaat ook die niet om alle kosten te dekken. “Onze gemeente zou toch wat meer mogen doen”, klinkt het bij een KLJ-afdeling. “We krijgen wel wat subsidies, maar dat is bijlange niet genoeg om onze rekeningen te betalen. De huur van ons lokaal alleen al kost meer dan 3.000 euro per jaar.”

Een indexatie van jaarlijkse subsidies is een veelvoorkomende antwoord op onze vraag waar deze geëngageerde jongeren blij mee zouden zijn. Maar waar dromen ze nog van? Een greep uit de reacties: hulp bij de zoektocht betaalbaar kampvervoer, de mogelijkheid om aan een verlaagd tarief fuifmateriaal en zalen van de gemeente te kunnen huren, een betere organisatie of formules bij de NMBS bij uitstapjes, groepsaankopen voor oa. kookmateriaal, een tegemoetkoming bij renovatie van de gebouwen (die veelal in het bezit van de gemeente zijn), gratis gebruik van herbruikbare bekers, gemeentelijke reclame voor evenementen… maar ook gewoon gehoord worden door hun lokaal bestuur.

Masterplan

Vlaams minister van Jeugd Melissa Depraetere (Vooruit) wil ook haar duit in het zakje doen. “We doen dat nu al, bijvoorbeeld met onze tentenuitleendienst. Als oud-Chiroleidster besef ik maar al te goed wat voor ongelofelijke meerwaarde jeugdwerk is voor onze kinderen en jongeren. Maar het kan nog beter. We zijn bezig met twee masterplannen die we tegen volgend jaar willen afronden. Met het ene focussen we op advies en begeleiding op vlak van infrastructuur, met het andere willen we kampen goedkoper maken. De meeste zaken zijn echter in handen van de lokale besturen, het is aan hen om budget uit het Gemeentefonds aan de jeugd te spenderen. Wel ben ik van plan om deze uitgaven beter te monitoren en bij de sturen waar nodig.”

The post Geldzorgen voor West-Vlaamse jeugdbewegingen: “Liever zelf bijklussen dan lidgeld verhogen voor de ouders” is provided by KW.be.