Zaterdag werd al voor de achtste keer een ‘Grote Schelpenteldag’ georganiseerd aan zee. Wij gingen een kijkje nemen aan de telpost in De Haan, waar jong en minder jong samen enthousiast schelpjes raapten, en deze nadien ook slim sorteerden voor de wetenschap. “Een leuke én leerrijke uitstap voor het hele gezin”, klonk het daar als uit één mond.
De Grote Schelpenteldag, die gelijktijdig plaatsvindt in België, Nederland en Noord-Frankrijk, wordt bij ons georganiseerd door het Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ). Het doel ervan is om op een wetenschappelijk verantwoorde manier honderd schelpen te rapen, wat de wetenschappers helpt om de impact van klimaatverandering en niet-inheemse soorten op het leven in de Noordzee beter te begrijpen. Zowel burgers als amateurwetenschappers doen mee aan het evenement; ervaring is niet nodig want bij elke telpost stonden opnieuw kenners klaar om te helpen met het verzamelen en tellen van de schelpen. “Wij doen pas voor de eerste keer mee, en het is een leuke ervaring met de kindjes. Papa moet vandaag werken, die kon er dus jammer genoeg niet bij zijn”, zegt Bo Floréal (39) uit Oostkamp. Haar zoontjes Vinn en Lowie zijn enthousiast over het schelpjes tellen. “Ik vind wetenschap boeiend en zou later graag uitvinder willen worden”, zegt Vinn (7). Hij trekt volgende week op zeeklassen. “Op deze manier is hij dus al een beetje voorbereid”, glimlacht Bo. Ook Vinns broer Lowie (5) blijkt een schelpenfan. “In de grote vakantie gaan we soms wel eens schelpjes rapen met omi”, klinkt het. Ze hebben geluk met het weer. “Die paar druppeltjes regen kunnen ons niet tegenhouden.”
Leerzaam
Thomas Verhulst (42) en Hermien Dekoninck (37) komen uit Jabbeke. Hun zoontje Jelmer (2) is nog wat klein om schelpjes te tellen, maar Maaike (8) en Stien (6) zijn druk bezig. “Ik heb er ondertussen eigenlijk al honderd-en-één”, toont Maaike trots haar emmertje. “Dit is de eerste keer dat we meedoen aan de Grote Schelpenteldag en het is leuk én leerzaam tegelijk. Eens iets helemaal anders dan zandkastelen bouwen. Straks bij het sorteren zullen we vast ook wel nog een en ander over de schelpjes bijleren”, zegt mama Hermien. “Ik ben zelf ook wel nieuwsgierig naar het resultaat”, zegt Thomas. “We wonen al heel ons leven vlakbij zee, maar de diversiteit van de schelpjes is iets waar we anders nooit bij stilstaan.”
Generaties
Brigitte Vanneste (65) komt schelpjes tellen met haar zoon Guillaume Catry (43) en kleindochter Nisa (7). Drie generaties. “Ik ken sommige van die schelpjes wel bij naam, maar het blijkt af en toe toch nodig om die kennis eens op te frissen”, zegt oma Brigitte. Guillaume en Nisa zijn niet aan hun proefstuk toe. “We hebben vroeger ook al eens meegedaan met de Grote Schelpenteldag in Zeebrugge, en dat viel toen goed mee”, zegt Guillaume, die zelf eigenlijk van Oostende afkomstig is. “Het leuke aan schelpjes rapen, is dat je er automatisch een vakantiegevoel van krijgt. En Nisa is ook wel een speurneus. Met ons drietjes ging het goed vooruit.” We zien kokkels en nonnetjes, maar ook een eerder zeldzame bonte mantel. Nisa’s persoonlijke favoriet is echter het wenteltrapje. Dat lijkt een beetje op een ijshoorntje. “Jammer dat we daar op school zo weinig over leren”, zegt Nisa. Ook het sorteren van de schelpjes ligt haar goed. “Ik ben het gewoon om thuis de was te sorteren”, glimlacht ze.
Het is ondertussen druk aan de telpost. “Het gaat een beetje in golven, zoals met de zee”, zegt Frank Dewinter. “In de voormiddag is het traag op gang gekomen, maar ondertussen zijn er toch al een vijfenveertigtal gezinnetjes gepasseerd. Het leuke aan deze activiteit, is dat het mensen van alle leeftijden en nationaliteiten bijeen brengt. Hier in De Haan zien we bijvoorbeeld elk jaar veel Duitse en Franse toeristen. Maar ook enthousiaste groepjes jongeren, die oprecht geïnteresseerd zijn. Waarom we dit doen, de hoeveelste keer dit al is… We krijgen veel vragen van de mensen”, klinkt het.
The post Achtste editie ‘Grote Schelpenteldag’ lokt tientallen gezinnetjes naar zee: “De mensen zijn heel nieuwsgierig” is provided by KW.be.
