Het personeel speurt tot in de kelders van het ziekenhuis en z’n foto’s gaan viraal: met man en macht wordt gezocht naar Poes, de straatkat die een thuis vond in de palliatieve eenheid van het Jan Yperman Ziekenhuis in Ieper. “Hij werd deel van ons team.”
“Op deze afdeling lig ik overal, geef ik kopjes, miauw ik als ik aandacht wil, spin ik als je met me knuffelt, word ik goed verwend, dit is mijn thuis.” Deze tekst met foto van Poes hangt tussen de andere ingekaderde teamleden van de palliatieve eenheid in het Ieperse Jan Yperman Ziekenhuis. Een eerbetoon om u tegen te zeggen. Aan een verloren straatkat die ooit een thuis vond in de ziekenhuisafdeling en er jarenlang zijn steentje bijdroeg.
“Sinds 2009 komt deze forse kater hier regelmatig langs”, vertelt Kobe Sercu, hoofdverpleegkundige van de palliatieve eenheid. “De straatkat werd verwend door diervriendelijke collega’s met kattenkorrels en andere lekkernijen. En zo bleef de kat komen. Hij kreeg hier de logische naam ‘Poes’ en iedereen hechtte zich aan hem.”
Knuffels patiënten
De foto van Poes tussen de verpleegkundigen is niet de enige ingekaderde foto van het dier in de palliatieve afdeling. Het dier blijkt er een pak emoties los te weken. “Onze patiënten hebben er deugd van het diertje hier te zien en te knuffelen”, weet Sercu. “Ze vinden troost in het aaien van het beestje, net als hun familieleden. Poes is hier graag gezien door patiënten en personeel.”
“Intussen is Poes al een week vermist”, aldus Sercu. “Dat zijn we niet gewoon: normaal komt hij elke dag langs. Het moet al een oud beestje zijn. Mogelijk is hij ergens vastgeraakt, verloren gelopen of misschien heeft hij zich afgezonderd om stilletjes te sterven. We weten het niet en dat is natuurlijk jammer. Graag hadden we meer info verkregen van iemand die onze Poes heeft opgemerkt.”
Oproep
Verpleegkundige Wendy Deseyne plaatste een oproep op Facebook, die al honderden keren is gedeeld. “We kregen veel reacties, tips, foto’s en filmpjes binnen. Helaas niet van onze Poes. Het is wel fijn om te merken dat ook heel wat andere mensen onze kat en ons team genegen zijn”, stelt Sercu, die nog een beschrijving geeft van het dier. “Hij is zwart, lief, ziet er nogal fors uit en vertoont wel wat ouderdomstekenen.”
Voor Poes van de radar verdween, bracht hij plots een andere kat mee naar de palliatieve eenheid van het ziekenhuis. “Zijn kameraad was wat schuwer, maar kwam hier mee eten met Poes. Misschien wordt hij wel zijn opvolger. Een naam hebben we al: Chacha. Hij komt meestal ’s avonds, Poes blijft helaas weg.” De vermiste kat werd in het verleden wel eens gespot in de kelders van het ziekenhuis, maar een actieve zoektocht op die plek leverde de voorbije dagen niks op. “We kunnen maar ons best doen en blijven zoeken.”
Vissen
“Of we hier nog andere dieren hebben? Jawel, onze vissen in een groot aquarium. Daarnaast brengen verpleegkundigen wel eens hun hond mee. Trouwens, patiënten mogen hier ook hun huisdier op bezoek krijgen. Ze zijn welkom op de kamer en zorgen er voor fijne ervaringen. Buiten hangen nest- en voederbakjes aan de grote boom in onze tuin om het gezelschap van vogels te lokken. Zij hoeven voorlopig niet uit te kijken voor Poes. Toch hadden we onze zwarte vriend graag terug. Het zou voor ons veel betekenen als we iets zouden vernemen. Wie weet.” (TP)
Poes gezien? Contacteer de afdeling via 057/35.64.91 of [email protected]
The post Jan Yperman Ziekenhuis zoekt vermiste kat palliatieve eenheid: “Patiënten vinden troost bij Poes” is provided by KW.be.