Na vuurwerkincident speelt Fabio (26) zondag eerste wedstrijd: “Ondanks mindere momenten, blijf ik positief: ik blijf mikken op het hoogst haalbare”

19 oktober 2024 veranderde voor altijd het leven van Menenaar Fabio Schifano (26). Om kinderen te beschermen gooide hij wat achteraf een vuurwerkbom was weg. Door de ontploffing verloor hij drie vingers. Intussen kickbokst Fabio opnieuw, zondag zit hij in de selectie voor de match met KSCT Menen. Zijn doelen zijn bijgesteld, maar reiken nog altijd torenhoog.

Hij glimlacht, er kan zelfs al een grap vanaf, hij benadrukt zijn vooruitgang, zijn ambitie en wilskracht. Een eeuwige positivo, die Fabio. “Tuurlijk ben ik positief. Dat moet, voor mijn familie, voor de mensen rond mij, voor mezelf”, vertelt hij gedecideerd. Maar er zijn ook mindere momenten. “Ik heb dagen dat ik tranen laat. Zelfs dat het soms allemaal niet meer hoeft. Daarvoor heb ik ook professionele hulp, want makkelijk is het zeker niet.”

Toch straalt hij zelfvertrouwen uit. Fabio Schifano zit in de kantine van het Vaubanstadion, de thuisbasis van zijn club KSCT Menen. De hippe slippers aan, strak in het zwartgele trainingspak, de rechterhand ingetapet. Straks traint hij met zijn ploegmakkers. Hij zou normaal vorige zondag weer op het veld hebben gestaan tijdens een officiële match, maar de vrieskou besliste er anders over.

Vertrouwen in

Komende zondag dan maar. De vierdeprovincialer neemt het op tegen Hollebeke – een te duchten tegenstander, waartegen ze in de voorronde verloren. “Ik denk wel dat ik zal starten. Ik heb er vertrouwen in”, klinkt het. Met een knipoog voegt de goaltjesdief toe: “Ik was topschutter, maar enkele teamgenoten hebben me ingehaald. Lang zal het niet duren voor ik hen weer inhaal.”

Veerkracht

De veerkracht is opmerkelijk. Wie zou dat na die dramatische 19 oktober vorig jaar durven verhopen? Fabio neemt ons nog eens terug in de tijd. “Het was mijn verjaardag, daags nadien zou ik naar Milaan vertrekken. We speelden tegen concurrent Zillebeke en wonnen, onder meer dankzij mijn twee goals. Eén wereldgoal, overigens, een vrije trap in de winkelhaak.”

Het feestje – een jaartje ouder, winst, veel supporters – barstte al op het veld los. “Plots zag ik iets vanuit mijn ooghoek roken. Ik dacht aan de veiligheid van de kinderen, die ook het veld opliepen, en nam het tussen mijn duim en wijsvinger vast. En dan die knal. Pas toen mijn kleine broertje mijn hand bekeek en begon te wenen, wist ik dat het ernstig was.”

Chaos

Fabio zag het bloed uit zijn hand spatten, waarschuwde zijn coach en trok zelf kalm naar de kleedkamer. Vanaf dan chaos. “Het was een bloedbad, maar ik probeerde kalm te blijven. ‘Het is niet erg, het is het leven’, stelde ik mijn broertje gerust.”

’s Avonds nam de pijn toe, daags nadien zag hij zijn gehavende hand voor het eerst. Een shock. “Toen vloeiden de eerste tranen. Het besef dat mijn dromen voorbij waren, hakte erin”, klinkt het. “Voetbal is voor het plezier, maar kickboks is een levensstijl. Respect, discipline, structuur. Alles leerde ik daar. Zonder vingers zou ik dat mogen vergeten.”

Veel steun

Zou, want Fabio was dan wel en is soms nog aangeslagen, het is ook iemand die niet bij de pakken blijft zitten. Ook mede dankzij de steun. “Het medeleven was echt groot en dat helpt. Die crowdfunding van Siam Gym in Zwevegem, bijvoorbeeld. Nu de ziekenhuisrekeningen beginnen binnen te lopen is dat welkom”, vertelt hij. Al ziet hij ook de keerzijde. “Ik weet dat het niet mag, maar ik las ook de reacties op sociale media. Wat sommigen durven schrijven, je houdt het niet voor mogelijk.”

Hij verloor intussen tien kilogram spieren, kwam tien kilogram vet aan. Jarenlang sportte hij zeven op zeven en vastberaden doet hij het opnieuw om aan de weg terug te timmeren. “Van de dokter mocht ik na nieuwjaar opnieuw sporten, intussen stond ik alweer in de fitness, speel ik zondag mijn match en train ik weer bij de boksclub.”

Dat laatste met een dubbel gevoel. “Ik ben blij dat het weer kan, dat wel. Maar ik trainde bij de competitiespelers, nu help ik de jongsten en nieuwelingen”, klinkt het sip. Niet verwonderlijk, Fabio won in 2022 de wereldkampioenentitel in Rome. Toch blijft hij dromen.

“Ondanks mijn mindere momenten blijf ik positief en mik ik op het allerhoogste. Kampioen spelen met Menen en hogerop geraken”, begint hij. “Maar ook weer boksen. Zelfs competitie. Ik sprak er al over en er zijn jongens die het met maar één hand doen. Er is dus een mogelijkheid, maar ik zal moeten zien of de pijn te dragen zal zijn.”

Blijft dezelfde

Of hij helemaal de oude zal worden? “Ik blijf nog altijd dezelfde persoon. Iemand die tot het uiterste gaat, iemand die positief is, iemand die niet opgeeft”, benadrukt hij. “Vroeger was ik Fabio de kickbokser, of soms Fabio de voetballer, nu ben ik vooral die jongen van dat vuurwerk. Ik wil zeker waarschuwen voor het gevaar van vuurwerk, maar ik ben veel meer dan dat ongeval. Dat wil ik bewijzen.”

Dat zal hij ook bewijzen. Zondag om iets na 15 uur al. Misschien zelfs met een doelpunt. (Jdr)

The post Na vuurwerkincident speelt Fabio (26) zondag eerste wedstrijd: “Ondanks mindere momenten, blijf ik positief: ik blijf mikken op het hoogst haalbare” is provided by KW.be.

 

Meer krantenkoppen in België

Saxchoir naar saxstad Dinant

Geselecteerd worden om te musiceren in de geboortestad van Adolphe Sax moet voor een saxofonist een hele eer betekenen. Dat is nu net wat het saxofoonchoir van Dé Academie te beurt valt, want op zaterdag 1 maart mogen deze 25 jongeren hun kunsten demonstreren aan een groot publiek en de jury van de negende editie van de Wedstrijd voor Jonge

Lees meer »

Daarom is het zo goed leven in de duurste gemeente van het land: “Chic? Voor mij is wonen in Sint-Martens-Latem eigenlijk nostalgie”

Sint-Martens-Latem is de duurste gemeente van het land, met een gemiddelde huizenprijs van 900.000 euro. Wat krijgt een mens daar zoal voor, vroegen we aan enkele inwoners. “De natuur en het water, de tennisclub en een reeks uitstekende restaurants. Voor de vele ondernemers is er een serviceclub, voor de honden een zwembad.” Een blik op een hecht dorp in het

Lees meer »

Op terugweg van AA-bijeenkomst met 1,2 promille achter stuur: automobiliste (50) rij-ongeschikt verklaard

Een 50-jarige vrouw uit Zwevegem was op de terugweg van een bijeenkomst van de Anonieme Alcoholisten toen ze zich bij wegenwerken vast reed en 1,2 promille alcohol in het bloed bleek te hebben. “Ze heeft echt wel een probleem”, vond de openbare aanklager. De politierechter verklaarde ze rij-ongeschikt.
The post Op terugweg van AA-bijeenkomst met 1,2 promille achter stuur:

Lees meer »

Vier generaties op een rij: Van Marcel tot Storm

In de familie Kerkhof mogen ze sinds kort een mannelijk viergeslacht noteren. Op de foto zien we Benny Kerkhof (63) uit Oostnieuwkerke, Mathieu Kerkhof (36) met baby Storm Kerkhof (geboren op 3 januari 2025) uit Jabbeke en Marcel Kerkhof (85) uit Oostnieuwkerke. (foto JCR)
The post Vier generaties op een rij: Van Marcel tot Storm appeared first on KW.be.

Lees meer »

The Wheelchair Blues Project brengt leven op wielen onder de aandacht

Op zaterdag 1 maart, Internationale Rolstoeldag, organiseren huisvandeMens Kortrijk, Humanistisch Verbond Kortrijk en het vrijzinnig centrum Mozaïek een multimediale voorstelling getiteld ‘The Wheelchair Blues Project’. Deze voorstelling brengt een ode aan rolstoelgebruikers en vindt plaats in het vrijzinnig centrum Mozaïek aan de Overleiestraat. De toegang is gratis.
The post The Wheelchair Blues Project brengt leven op wielen onder de

Lees meer »

SK Staden A: “Nog iets recht te zetten na bekeruitschakeling”

In de hoogste provinciale damesreeks stevent KFC Damme af op het kampioenschap. Het verschil met eerste achtervolger SK Staden A bedraagt met één wedstrijd minder gespeeld vijf punten. Toch is de 34-jarige Sofie Van Bruaene nog steeds tevreden over het verloop van de competitie. “We wisten vooraf dat SK Staden geïnvesteerd had in een goeie
The post SK Staden

Lees meer »

Bij een overlijden weet men soms niet goed wat zeggen: “Indien de familie wenst is er de ‘troostlijst’ om symbolisch steun te geven”

Geen bloemen voor de rouwenden, maar wel een bereide maaltijd, een kaars of financiële steun. Die optie biedt uitvaartondernemer Sereni met een zogeheten troostlijst die ‘je kan vergelijken met een geboortelijst’. Wat staat er zoal op? En hoe kijken rouwspecialsten als Manu Keirse naar deze maatschappelijke ontwikkeling? “Goed bedoeld, maar het mag geen verplichting worden.”

Lees meer »

Jongetje (10) wordt tand uitgeslagen terwijl het zijn mama beschermd tegen agressieve ex in Brugge

Een 39-jarige Kazak uit Brugge heeft zes maanden effectieve celstraf gekregen voor slagen aan zijn ex en haar zoontje. R.A. gaf het 10-jarige jongetje een harde vuistslag in het gezicht toen het zijn mama wou beschermen. De gevolgen waren niet min.
The post Jongetje (10) wordt tand uitgeslagen terwijl het zijn mama beschermd tegen agressieve ex in Brugge appeared

Lees meer »