Altijd raak, vlijmscherp, maar fair. Zo tackelen onze huisanalisten Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle) week na week de meest opvallende voetbalgebeurtenissen van het afgelopen weekend en werpen ze hun blik op hun volgende thuiswedstrijd. Stevig en zuiver op de bal, zoals een uitstekende tackle hoort te zijn.
Man man man Muslic
Best dat ik neerzat toen het radionieuws meldde dat Cercle Miron Muslic had ontslagen. Onze meest succesvolle coach van de eeuw, die een echte winnaarsmentaliteit op het veld en de tribunes bracht. Door zijn gedrevenheid groeide Cercle jaar na jaar. Eerst zekerheid van behoud in eerste klasse, daarna plaatsing voor de hoogste play-off, die zowaar tot Europese kwalificatie leidde. De jongste maanden knepen we ons meermaals in de arm om te kunnen geloven dat we in de Conference League echt wel meetellen.
We wisten dat Muslic noch Cercle gebrand was op een nieuw contract na juni 2025. Trainers zijn doorgaans passanten die enkele jaren een ploeg volgens hun specifieke visie laten spelen. Omdat een spelersgroep van samenstelling verandert, heeft die dan meestal ook een nieuw spelsysteem nodig. Het pressingvoetbal van Muslic was gebaseerd op veel kracht en loopvermogen. Een aantal basisspelers met deze kwaliteiten verlieten ons zonder dat ze gelijkwaardig vervangen werden, onder meer Vanhoutte, Deman, Lopes, Daland, Siquet, Ueda en straks Denkey. Het Cercle van vandaag is een ander soort ploeg.
Na de bloemen volgt de pot
Sinds deze zomer zagen we af en toe momenten van tiktak pleintjesvoetbal. Ook het iconische doelpunt met een afstandsschot van Hannes Van der Bruggen was een breuk met het pressingrecept om de bal tot in doel te lopen. In het voetbal heb je om de paar jaar een andere aanpak nodig. Dus mag je als supporter met een coach en zijn speelstijl geen verlatingsangst hebben. Alles gaat voorbij, niets is voor altijd.
“Waar met bloemen gegooid wordt, volgt de pot”
Merkwaardig is wel dat van hogerhand steeds benadrukt werd dat het sportieve beleid een groepswerk is, onder meer bij het debacle op Vikingur Reykjavik. Waarom wordt er dan één persoon geslachtofferd om het collectief gefaalde transferbeleid te camoufleren? De kern telt dit jaar te veel jonge talenten die nog moeten ontbolsteren. Als de ervaren gasten dan een mindere periode kennen, kantelt de schuit en kun je de 0-2 op Beerschot niet vasthouden. Drie dagen voordien was Muslic gehuldigd voor zijn honderdste match als hoofdcoach: waar met bloemen gegooid wordt, volgt de pot.
Herpakken tegen STVV en Union
Het was donderdag tegen Heart of Midlothian nochtans zo plezant. Levendig voetbal langs beide kanten en een beetje geluk – de gemiste Schotse penalty – brachten de Europese overwintering binnen ons handbereik. We keken er al naar uit om met een talrijke aanhang naar Ljubljana te reizen. De tickets zijn sowieso geboekt.
Jimmy De Wulf krijgt de interimtaak om ons in eigen land te herpakken. Te beginnen woensdag voor de beker tegen STVV, wat een heel andere competitie is. Zondag komt Union, een ploeg die het dit seizoen ook moeilijk heeft om zichzelf te vinden. Als Cerclesupporter zijn we jaarlijks blij wanneer we in eerste klasse kunnen blijven. Maar daar zal verdorie nog veel geduld en zweet voor nodig zijn. Of zoals Muslic het steevast noemde: a massive performance.
The post Tackle: “Waarom wordt er één persoon geslachtofferd om het collectief gefaalde transferbeleid te camoufleren?” is provided by KW.be.
