‘Ready for the Revolution’, zo heet de tweede plaat van Riptunes. Daarmee hopen frontmannen Luc Dufourmont en Wouter Spaens, die elkaar kennen van bij Idiots, de band definitief op de kaart te zetten. “Eigenlijk zijn we een novemberband die ook in de zomer speelt.”
Doorgaans wordt de vraag ‘maak daar eens een nummer over’ vriendelijk weggelachen, maar in het geval van Riptunes ontstond er een heuse band uit. De papa van June, grote fan van IDIOTS, had die vraag gesteld aan Luc Dufourmont, die op zijn beurt aanklopte bij IDIOTS-kompaan Wouter Spaens. Het nummer ‘June’ inspireerde de twee tot meer gelijkaardige nummers en voor ze het goed en wel beseften hielden ze Riptunes boven de doopvont. “Die eerste plaats was initieel voorzien op enkel wij twee als muzikanten, maar de producer vroeg of daar ook geen drums bij moest. Dat leek ons wel wat, maar voor we het wisten zaten we een maand later ook met een cellist, pianist en zangeres”, glimlacht Wouter.
Al werd het finale duwtje in de rug gegeven door Kortrijkzaan Bruno Decock, die Luc en Wouter al jaren kent en achter de schermen actief was in de muziekbusiness. “Hun producer liet het mij horen, en het leek zonde om daar niets mee te doen”, weet Bruno.
Uiteindelijk werd een plaat geperst, en de eerste keer dat de band samenspeelde, had vrijwel iedereen de smaak te pakken. “Iedereen die meewerkt aan Riptunes, doet dat echt uit liefde voor de band”, dixit Wouter.
Hoe hebben jullie die tweede plaat aangepakt?
Wouter: “Bij deze schreef ik veel meer met de band in het achterhoofd. Zo is er veel meer ruimte gegeven aan de instrumenten. Qua nummers was ik al aan het schrijven bij de eerste plaat. Ik geef mezelf graag veel tijd om nummers te schrijven en die te laten groeien. Luc is de enige die er in slaagt om mijn nummers te zingen zoals ik het hoor in mijn hoofd. Ikzelf slaag daar in geen duizend jaar in. Zijn stem maakt die nummers gewoon helemaal af. Zo’n intensiteit… ik ben al weinig van dit soort zangers tegengekomen in mijn leven.”
“Oorspronkelijk waren we niet overtuigd van de naam”, bekent Wouter. © GF
De teksten lijken wel een ode aan de eenvoud, van alledaagse onderwerpen zoals je tuin of gordijnen.
Wouter: “De meeste nummers ontstaan vanuit de sfeer van het moment. Zo ontstond ‘The Curtain’ toen ik in maart, toen iedereen half depressief leek van de lange winter, opeens het licht door de gordijnen zag breken, met daarbij het spel van de wind. Ik weet trouwens nog van elk nummer waar het gemaakt is. ‘Cake’ bijvoorbeeld schreef ik in een oude duiventil in Zuid-Frankrijk. Ik heb mijn gitaar altijd bij op reis.”
Luc: “Er schuilt een romantisch ziel in Wouter, zoveel is duidelijk. Kijk maar naar een nummer als ‘Fig Tree’. Het is een eerbetoon aan een maat, net zoals ‘Song for Dave’.”
Wouter: “Dave was mijn beste maat en is ziek geworden tijdens de eerste plaat (Dave Werbrouck uit Roeselare was een bijzonder gerespecteerd theatertechnicus die overleed aan ALS, red.). Hij heeft de nummers gehoord, maar heeft nooit de plaat zien verschijnen. Dat nummer schrijven ging haast vanzelf.”
Luc: “De naam Riptunes past wel in zekere zin. Ons eerste optreden was tijdens ‘Réveil’ (jaarlijkse muzikale ode op de begraafplaatsen, red.) en we gaven Riptunes op, eerder als werktitel.”
Wouter: “We waren eerst totaal niet overtuigd, maar het klopte wel. Eigenlijk zijn we een novemberband, die ook in de zomer speelt.”
Hoewel er altijd een soort weemoed of melancholie schuilt in jullie muziek, is het ook nooit te zwaar.
Wouter: “We proberen instrumentaal altijd de boel wat te verlichten. Er zit veel donkerte in onze nummers, maar het heeft tegelijkertijd ook iets vrolijks.”
Hebben jullie bepaalde ambities?
Wouter: “Ik heb nooit verwachtingen als ik aan een project begin. Ik vertrek altijd uit liefde voor de muziek. Mijn eerste doel is dat ik zelf heel erg kan genieten van de nummers, maar natuurlijk denk je wel verder.”
Luc: “We hebben veel ambities, maar de radiostations moeten nog wat meewillen. We klagen niet, maar we hopen dat we met deze tweede plaat vertrokken zijn.”
Wouter: “We konden ook al op heel wat toffe plekken spelen, al stond de Minard een paar jaar geleden al hoog bovenaan mijn verlanglijst.”
Wat voor publiek trekken jullie aan?
Wouter: “Heel divers. Mensen van onze leeftijd, maar even goed jonge gasten. Een collega merkte onlangs op dat zijn dochter van 18 naar Riptunes luisterde.”
Luc: “Ik keek daar ook wel van op. Mijn twee dochters zijn grote fan en zijn nog nooit zoveel naar optredens gekomen. Ook in hun vriendenkring gaan we goed rond.”
Wouter: “Het is heel fijn, elk optreden weer winnen we weer wat zieltjes.”
Luc: “Klopt. We krijgen heel veel warmte terug van de mensen. Dat doet wel deugd.”
‘Ready for the revolution’ van Riptunes, uitgegeven bij Starman Records, is vanaf nu te beluisteren, op LP en via de streamingsdiensten. Je kan Riptunes binnenkort aan het werk zien op 12 oktober in Muziekcentrum Track in Kortrijk en 2 november in 4AD in Diksmuide. De volledige lijst en meer info vind je op hun Facebook-pagina.
The post Riptunes lost ijzersterk vervolg op straf debuut: “Veel liefde voor de band” is provided by KW.be.
