Ze is een telg uit een Roeselaars horecageslacht. Maar Annelies Cloet heeft niet voor de horeca gekozen. Het onderwijs is haar biotoop maar dan heeft ze wel graag een impact op het schoolverhaal. Als het maar vooruit gaat voor Annelies van de Burgerschool.
Jij komt uit een bekende horecafamilie?
Annelies Cloet: Ja, grootvader Gilbert Cloet had met Salons Cloet aan het De Coninckplein een goeddraaiende zaak en zijn kinderen Jan, die de oudste was, Lieven, Joost, Piet en An, de jongste, traden in zijn voetsporen. Jan, Lieven en An zetten Salons Cloet verder alhoewel An later in de keuken van het VTI begon te koken. Joost en mijn papa Piet hebben zaal Rolarius in de Ardooisesteenweg opgestart. Mijn pa en zijn broers hadden eigenlijk geen optie om iets anders te doen. Na de studies was de horeca de evidente keuze.”
(Lees verder hieronder)
Privé
Geboren in Roeselare op 9 januari 1982. Gehuwd met Stefaan Bulcke, twee kinderen: Lars (17) en Merel (15). Dit gezin woont in Vladslo.
Opleiding en jobs
Lager onderwijs op De Tassche, middelbaar in de Burgerschool en hoger onderwijs aan KHBO Brugge (Handel-Burotica). Vanaf 2003 actief in het onderwijs (Burgerschool en VMS) als leerkracht, beleidsondersteuner en adjunct-directeur. Nu twee jaar technisch adviseur coördinatie in de Burgerschool.
Vrije tijd
Koken, wandelen, op reis naar Spanje, lekker eten.
“Mijn broer Pieter, die twee jaar jonger is, en ik hadden die keuze wel. Wanneer Pieter vertelde dat hij misschien naar de hotelschool zou gaan, werd hij zelfs een beetje afgeremd door onze ouders.”
Jij hebt het harde werk in de horeca wel ervaren?
“Maar natuurlijk. Vanaf mijn 13-14 jaar hielp ik bij grote feesten al mee in de keuken. De zaal was niet echt mijn ding. In het begin deed ik de afwas maar later was dat tomaten snijden of boontjes in spek draaien. En doordat ik dat zo jong leerde, kook ik nu nog altijd graag.”
“Ik mocht uitgaan van mijn ouders … als het werk gedaan was. Wat maakte dat ik vaak maar laat kon vertrekken (lacht). Maar ik ben er niet van dood gegaan, zoals ze in Roeselare zeggen. Het heeft me gesterkt en mijn karakter gevormd. Met getrunt, geraak je nergens en dat is nog altijd mijn motto.”
Waarom ben jij niet in de familiezaak gestapt?
“Enerzijds omdat mijn ouders daar geen grote fan van waren, maar anderzijds omdat ik ook de nadelen van de horeca kende: meestal weekendwerk, heel hard en heel veel werken en ook ontzettend veel stress.”
“Met getrunt, geraak je nergens en dat is nog altijd mijn motto”
“Daarom heb ik in de Burgerschool mijn middelbaar gedaan. In het zesde middelbaar volgde ik de afdeling Informatica en ik kon stage lopen op een boekhoudingsafdeling van een groot bedrijf. Na die twee weken stage wist ik het zeker: ik zou nooit boekhouder worden! Ik moest een job hebben met veel sociale contacten en ik besloot regentaat Handel-Burotica te volgen in Brugge.”
Je kon na je studies onmiddellijk starten in je vroegere school, maar bijna was je na een jaar weer weg?
“Na mijn eerste schooljaar had ik het een beetje gehad, ik verveelde mij. Ik had te veel vakantie en wilde meer actie. Gelukkig zag Damienne Cottens dat onmiddellijk in en ze zette me bij het zevende jaar Winkelbeheer. Dat was een hele uitdaging, maar precies wat ik nodig had. Ik gaf nog tien uur gewone les maar ik had ook tien uur of meer opdracht voor de leerlingen Winkelbeheer. Ik kon stageplekken zoeken en bezoeken, Unizo workshops volgen, contacten leggen met leveranciers, zelf commerce doen en mijn leerlingen leren om ook commerce te doen.”
Zeven jaar geleden kwam alles een beetje in een stroomversnelling terecht?
“Ik kreeg beleidsondersteunende uren naast de uren voor mijn winkel en wanneer directeur Patrick Vandaele in 2020 een operatief ingrijpen onderging, namen collega Dieter Depuydt en ik zijn taken over. Wij vormden toen het directieteam. Ik deed dat zeer graag en kreeg daar ook positieve feedback over. Toen Patrick opnieuw zijn plaats innam, heb ik op het einde van het jaar gesolliciteerd voor de plaats van adjunct-directeur in de VMS.”
Job die je ook kreeg maar na twee jaar was je opnieuw weg naar … de Burgrschool.
“De VMS is een toffe school, heeft een machtig team, brave leerlingen en ik voelde me er graag gezien. Maar ik miste een grotere uitdaging. Toen er in de Burgerschool een vacature kwam voor technisch adviseur coördinator wist ik dat dit mij op het lijf geschreven was. Ik was dan wel geen directeur meer maar dat kon me geen zier schelen. Ik maakte een bewuste keuze en heb er nog geen minuut spijt van.”
Waarom is de Burgerschool de school van je leven?
“In de eerste plaats omdat ik er oud-leerling ben en omdat ik er onmiddellijk ben gestart na mijn studies. Maar ook omdat ik er heel veel vrienden heb en het een school met veel uitdagingen is. Het geeft me heel veel voldoening als we een verschil betekenen voor leerlingen die het niet gemakkelijk door hun thuissituatie of hun opvoeding.”
Je woont in Vladslo wel ver van de Burgerschool?
“Oh maar dat is een ontspannend ritje naar huis. Met een muziekje in de wagen nog eens de dag overlopen én proberen snelheidsboetes te vermijden. Iets wat niet echt goed lukt (lacht).”
Is het glas voor jou halfvol of halfleeg?
“Halfvol. ik kan niet negatief denken. Ik zoek altijd oplossingen en kan goed relativeren.”
The post “Ik heb uitdagingen nodig, ook in mijn job”: Annelies Cloet is perfect gelukkig in de Burgerschool is provided by KW.be.
