Kunstenaar Wim Delvoye uit Wervik, die beschuldigd werd van het verkopen van een kunstwerk aan twee verschillende kopers, is vrijgesproken voor misbruik van vertrouwen en diefstal. Dat heeft de Gentse correctionele rechtbank maandag beslist.
Eind 2012 gaf Delvoye een Zwitserse kunstgalerij de opdracht om zijn kunstwerk Chapel, een schaalmodel van een gotische kapel, te verkopen. Op 12 januari 2013 sloot de kunstgalerij een verkoopovereenkomst met een Amerikaanse vennootschap. De koopprijs werd bepaald op 650.000 euro en zou in zes schijven worden betaald. “Alle voorziene betalingen werden uitgevoerd, zodat de Amerikaanse vennootschap ervan uitging dat ze, begin september 2013, eigenaar was geworden van het kunstwerk”, stelt de rechtbank over de feiten. “Door diverse omstandigheden bleef het kunstwerk in de tussentijd in het atelier van de kunstenaar staan. Op 6 juli 2015 verkocht de kunstenaar hetzelfde werk aan Katoen Natie voor de prijs van 400.000 euro.”
Delvoye moest zich voor de rechtbank verantwoorden voor misbruik van vertrouwen ten aanzien van de Amerikaanse vennootschap. “De rechtbank achtte de tenlasteleggingen tegen de beklaagde niet bewezen. Hij werd vrijgesproken voor de feiten, zowel onder de kwalificatie misbruik van vertrouwen als onder de eveneens mogelijke (her)kwalificatie diefstal”, meldt de rechtbank. “Op basis van onder andere mailverkeer bleek dat de kunstenaar aan de galerij de opdracht had gegeven om het kunstwerk te verkopen voor een prijs tussen 650.000 en 750.000 euro. Na aftrek van de commissie moest de galerij een bedrag van 400.000 euro aan de kunstenaar overmaken.”
Commissieovereenkomst
Die overeenkomst tussen kunstenaar en galerij wordt juridisch gezien als een commissieovereenkomst. “De galerij handelt hierbij finaal in eigen naam, maar (grotendeels) voor rekening van de kunstenaar. Dit is juridisch gezien geen rechtstreekse, maar een onrechtstreekse lastgevingsovereenkomst. Aangezien het gaat om het verkopen van andermans zaak, brengt de verkoop hierbij niet automatisch een eigendomsoverdracht teweeg.”
“Deze eigendomsoverdracht kan pas plaatsvinden na een voorafgaande of naderhand gemanifesteerde instemming (ook ‘bekrachtiging’ genoemd, red.) van de eigenaar (in dit geval de kunstenaar, die het kunstwerk nog in zijn bezit had, red.). Op basis van gegevens uit het strafdossier valt het niet uit te sluiten dat de kunstenaar en de galerij waren overeengekomen dat de eigendomsoverdracht van het kunstwerk pas zou geschieden nadat de galerij het afgesproken deel van de verkoopprijs aan de kunstenaar had overgemaakt.”
Delvoye stelde dat die regeling was overeengekomen, en volgens de rechtbank is die bewering “niet onaannemelijk”. Daarom moet ze, in het voordeel van de kunstenaar, strafrechtelijk gezien voor waar worden aangenomen. “Het onderzoek wees ook niet uit dat de verkoopovereenkomst tussen de galerij en de Amerikaanse koper aan de kunstenaar zou zijn overgemaakt. (…) Het onderzoek wees evenmin uit dat de betalingen van de Amerikaanse koper door de Zwitserse galerij werden doorgestort naar een van de rekeningen van de kunstenaar. Het tegendeel is zelfs waarschijnlijk, afgaande op het eerder in Zwitserland gevoerd strafonderzoek naar het frauduleus faillissement van de galerij.”
De partijen kunnen nog in beroep gaan tegen het vonnis.
The post Kunstenaar Wim Delvoye vrijgesproken voor misbruik van vertrouwen en diefstal is provided by KW.be.
