“Het Brugsch Handelsblad en het leger hebben mijn leven gered”, zegt Bruggeling Raymond Ferdinande (87). Dit slachtoffer van seksueel misbruik in de Kerk schreef 33 jaar lang gedichten in het Brugsch Handelsblad. Vier ervan werden door Hugo Claus als inspiratiebron uitgeknipt.
In de nalatenschap van wijlen Hugo Claus trof professor Georges Wildemeersch – een Bruggeling die hoogleraar is aan de Universiteit van Antwerpen en die zich verdiept heeft in het oeuvre van de beroemde Vlaamse schrijver – een knipselmap aan. Daarin bevonden zich vier gedichten van Ray Van Rieme, knipsels uit het Brugsch Handelsblad van 1967 en 1972.
Het betekent niet alleen dat Hugo Claus, die in Brugge met een keizersnede geboren werd en een haat-liefdeverhouding had met zijn geboortestad, geregeld het Brugsch Handelsblad las. Maar misschien ook dat hij inspiratie vond in de gedichten van een andere Bruggeling. Want Ray Van Rieme is een literaire schuilnaam voor Raymond Ferdinande, die van 1963 tot 1996 wekelijks twee gedichten publiceerde in ons weekblad.
Catechese
“Het leger en het Brugsch Handelsblad hebben mijn leven gered”, vertelt Raymond Ferdinande (87), die nu in Merelbeke woont, ons. “Als tiener, vlak voor mijn plechtige communie, ben ik tijdens de catechese zwaar misbruikt door een priester-leraar van het Sint-Lodewijkscollege. Ik was amper elf jaar oud, niemand geloofde mij. Zelfs mijn ouders niet.”
“Ik was amper elf jaar oud toen ik werd misbruikt door een priester-leraar. Niemand geloofde mij. Zelfs mijn ouders niet”
“Na die feiten, die in de doofpot gestoken werden, kon ik mij op school niet meer concentreren. Ik werd gestraft en zelfs van school gestuurd. Pas vele jaren later werd de dader ‘weggepromoveerd’. Die pedofiel mocht geen les meer geven en werd onderpastoor.”
Vissen in de Damse Vaart
“Na mijn schorsing stuurden mijn ouders mij een jaar naar het Brugs Atheneum, waar ik in de klas zat met Urbain Schotte (de latere zanger Benny Scott). Maar mijn twee nonkels – zelf priesters – waren niet te spreken dat ik les volgde in een ‘communistische gemeenschapsschool’. Ik ben opgegroeid in een zeer gelovig gezin en verhuisde na een jaar naar het Sint-Leocollege, waar ik weer in contact kwam met priesters. Ik kwam in opstand en behaalde nooit mijn diploma. Het enige waaraan ik mij kon optrekken, was gaan vissen in de Damse Vaart en het schrijven van natuurgedichten. Op mijn zeventiende werd ik beroepsmilitair, ik was zes jaar soldaat in Duitsland. De aalmoezenier vroeg mij of ik de liefdesbrieven van analfabete militairen wou beantwoorden. Toen ik aan een soldaat vroeg wat ik moest schrijven naar zijn lief, zei hij: meld haar dat ik met haar wil poepen! Ik heb hem gezegd: ik zal een romantisch versje opsturen, dat werkt altijd!”
“Op het Sint-Leocollege kwam ik in opstand en behaalde nooit mijn diploma”
Raymonds gedichten werden in het soldatenblad Mars gepubliceerd onder het veelbetekenende pseudoniem Bambi (het hertje dat moeizaam recht kroop), wat hem de moed gaf om in 1963 naar een drukkerij in Sint-Michiels te gaan om zijn eerste dichtbundel Het muzennestje is uitgebroken uit te geven. “Dany Dacquin, redacteur bij het Brugsch Handelsblad, maakte een recensie. Hij was mijn reddende engel en gaf mij de kans om weer mens te worden! Raymond Herreboudt, de toenmalige eigenaar van het Brugsch Handelsblad, vroeg mij vervolgens om wekelijks twee gedichten te schrijven, die hij publiceerde.”
Schalkse schrijver
“Ik heb dat 33 jaar lang gedaan. Het waren ludieke gedichten over Brugge en de omliggende gemeenten. doorgaans over de actualiteit, zelfs over Club en Cercle. Ik ben een schalkse schrijver, in de trant van de Nederlander Daan Zonderland. Hoewel ik benoemd werd tot dorpsdichter van Gavere en ooit optrad met Doctorandus P., werd ik als dichter nooit ernstig genomen. Ik was in de ogen van de culturele wereld slechts een rijmelaar. Het feit dat Hugo Claus vier van mijn gedichten uitgeknipt heeft, aanzie ik als een grote eer. Een vorm van erkenning. Zelf heb ik Hugo Claus slechts één keer ontmoet, na een theatervoorstelling van Gerard Vermeersch, voor wie ik teksten schreef, in De Korrekelder.”
“Mijn huwelijk hield geen stand. De pedofiele dader spookte te veel door mijn hoofd”
Beroepshalve werkte Raymond Fernande 33 jaar lang in een grote garage in Gent. Hij trouwde met een meisje uit Rieme, maar het huwelijk hield niet stand: “De pedofiele dader spookte te veel door mijn hoofd. Als tiener mocht en kon ik geen klacht neerleggen. Maar ik vertrouwde dat geheim toe aan mijn zangleraar. Toen die stierf, vond men een brief met mijn biecht. Dan heeft het Brugse bisdom met mij contact opgenomen!”
Erkend als slachtoffer
“Bisschop De Kesel nodigde mij uit voor een gesprek. Op mijn 74ste ben ik officieel erkend als slachtoffer van seksueel misbruik in de Kerk. De feiten waren verjaard, maar ik kreeg nog een schadevergoeding van 10.000 euro. Het beurde mij op, eindelijk gerechtigheid. Tot mijn zoon Stefaan, de liedjesschrijver van onder meer Clouseau, zichzelf van het leven beroofde in Middelkerke. Hij had te veel liefdesverdriet na de plotse dood van zijn partner. Op dat moment stortte mijn wereld opnieuw in.”
Dezer dagen sterkt Raymond Ferdinande zich aan de publicatie van zijn zevende dichtbundel Kruisbestuiving, die hij samen met Marie d’Orville uitbracht. In het gedicht Overwonnen Droefheid schrijft hij het seksueel misbruik in een kamer van ‘t college van zich af… (SVK)
The post Slachtoffer van seksueel misbruik door priester getuigt: “Het Brugsch Handelsblad heeft mijn leven gered” is provided by KW.be.
