Creatieve duizendpoot Chantal Deman (79) verloor al snel haar hart aan Lauwe. Een loopbaan van 36 jaar én de liefde van haar leven brachten haar naar deze stad, die ze sindsdien nooit meer wil missen.
Hoe zou je jouw band met Lauwe omschrijven?
“Ik ben getrouwd geweest met een rasechte Lauwenaar. Mijn man wilde absoluut in Lauwe blijven wonen, en in 1965 begon ik hier al les te geven als kleuterleidster. Ik woon dus al meer dan 60 jaar in Lauwe en heb er een héél goede band mee.”
Wat is je mooiste jeugdherinnering aan deze gemeente?
“De mooiste herinneringen zijn toch wel mijn loopbaan hier. Ik werd vast benoemd als kleuterleidster aan de gemeenteschool in Lauwe. Het stond in de sterren geschreven dat ik moest terugkeren naar mijn geboortestad. Als je vele jaren rond de dertig kinderen in de klas had, leerde je uiteraard heel veel mensen kennen. Het waren mooie jaren, met een goede school en fijne collega’s.”
En je favoriete plek?
“Thuis met mijn kinderen en kleinkinderen; mijn familie komt altijd op de eerste plaats. Ik heb ook een mooie tuin waarin ik alle seizoenen kan beleven. Ik hou enorm van de natuur en wandel dan ook graag langs de Leie, het Preshoekbos en aan de rand van ons dorp, op het Kraaiveld, waar ik een prachtig uitzicht heb op Frankrijk. Ons lokaal in de oude bibliotheek, ‘L’Amuse’, waar we elke week schilderen en boetseren, is ook een van mijn favoriete plekjes.”
Welke lokale horecazaak raad je iedereen aan? (en wat eet je daar dan?)
“De zaak ‘Me & Momy’ hier op het gelijkvloers, net onder mijn appartement, is heerlijk om even te genieten van een kopje koffie met taart. Mijn favoriete restaurants zijn ‘Kafé O Lait’ en ‘Daphnes’. We zijn trouwens goed verwend in Lauwe wat betreft lekkere restaurants.”
En om te shoppen?
“Lokaal in de Jumbo kom ik altijd wel iemand tegen die ik ken, zodat we even kunnen bijpraten. Mijn kleren koop ik soms bij Lady Sammy in Menen of bij Trend Walk in Lauwe. Voor schoenen ga ik naar Joris Lauwers. Daarnaast ga ik één keer per jaar shoppen met mijn kleindochters in Gent, de stad waar ze studeren.”
Wat is er het meest veranderd in Lauwe sinds je jeugd?
“Er zijn in ieder geval veel positieve zaken. Bijvoorbeeld het nieuwe cultuurcentrum Het Applauws, het woonzorgcentrum Ceres en de bouwmaatschappij Eigen Haard, nu Impuls. Ook de gemeenteschool viel op: de speelplaats werd omgetoverd tot een speelplein met leuke spellen voor zowel jongere als oudere leerlingen. En natuurlijk Lauweplaats, waar ik al 25 jaar woon, is een fantastische realisatie; het is echt een pareltje.”
Wat zou je graag anders zien?
“Een nette begraafplaats, met zitbanken voor mensen die minder mobiel zijn. Ook enkele bloemperkjes zouden welkom zijn, want nu oogt het er echt troosteloos. Daarnaast zou ik graag meer groen zien en een strengere controle op zwerfvuil. Ik hoop ook dat men de fietspaden van de autoweg beter afschermt. Ik zie veel schoolkinderen op de fiets slalommen tussen de auto’s, en daar hou ik soms echt mijn hart van vast.”
Als je één ding mocht realiseren voor Lauwe, wat zou dat zijn?
“Als oprichtster van de groepen Valcolores en Valterra is het mijn grote wens om op een dag een vast lokaal te hebben voor deze twee groepen, met veel lichtinval en voldoende ruimte voor al ons materiaal. Oude gebouwen, zoals bijvoorbeeld de statiekerk, zouden een uitstekende locatie zijn. Maar er moeten telkens keuzes gemaakt worden door het stadsbestuur in verband met budgetverdelingen. Het is niet alleen mijn wens, maar ook die van veel andere verenigingen in Lauwe.”
Welke persoon of vereniging verdient volgens jou meer erkenning?
“De vereniging ‘Hart Voor Mensen’ verdient volgens mij veel meer erkenning. Tussen Kerst en Nieuwjaar organiseren ze elk jaar een feestmaaltijd voor minderbedeelden en eenzamen. Ze doen zoveel goeds voor de mensen.”
Zou je hier willen oud worden?
“Ik zal mijn hele leven in Lauwe blijven. Het is een zalige stad. Het overlijden van mijn man heeft me diep geraakt en een grote deuk gegeven. Volgend jaar krijg ik een nieuwe voordeur en zal ik ook enkele deuren sluiten. Ik zal wat meer tijd voor mezelf nemen, maar kunst zal ik zeker blijven beoefenen en ik zal steeds zingend door het leven gaan.”
Passie voor tekenen
Chantal Deman werd geboren in 1946 te Menen en groeide op in Wevelgem. Van jongs af aan zong ze thuis al mee met haar moeder en grootmoeder, wat later leidde tot haar jarenlange lidmaatschap van het Sint-Bavokoor in Lauwe. Ze volgde een opleiding tot kleuterleidster in Eeklo en werd in 1966 vast benoemd aan de gemeenteschool in Lauwe. Al vroeg ontwikkelde ze een passie voor tekenen, en de werken van kunstenares Jaklien Moerman maakten een grote indruk op haar. Chantal is dan ook al vele jaren lid van de Luskasgilde in Menen. In maart 2012 richtte ze samen met drie andere kunstenaars de schildergroep Valcolores op, en in 2016 startte ze onder leiding van Martine Roestraete de keramiekgroep Valterra. Daarnaast is ze actief in de vereniging Hart Voor Mensen. In 2006 werd Chantal verkozen in de gemeenteraad. (NVM)
The post Het Lauwe van Chantal Deman: “Dankzij Lauwe vond ik mijn grote liefdes” is provided by KW.be.
