Momenteel loopt ‘Mr. K’ in de zalen, een film die eerder al in première ging op het Filmfestival van Oostende. In de internationale cast, met Hollywoodacteur Crispin Glover op kop, zien we ook Sam Louwyck opduiken. “Als ik een film met mezelf zie, dan is dat echt sterven.”
Mr. K is een goochelaar die op de vooravond van zijn volgende voorstelling terecht komt in een gigantisch aftands hotel. Hij ontmoet er enkele excentrieke figuren én kan er de uitgang niet meer vinden. Mr K komt terecht in een existentiële, kafkaiaanse nachtmerrie waar hij probeert te ontsnappen uit een eindeloos labyrint. Sommige bewoners lijken er al heel hun leven te wonen. Initieel probeert de man mee te gaan in de absurditeit ervan, maar gaandeweg wordt duidelijk dat hij weg moét. De hoofdrol is weggelegd voor Crispin Glover die al te zien was in Hollywood-films als Twister, Charlie’s Angels en Alice in Wonderland. Al wordt hij wellicht het meest aangesproken door zijn rol als vader van Marty McFly, het hoofdpersonage in Back to the Future.
Barbara Sarafian
InMr. K zien we nog meer bekend volk opduiken, want in de internationale cast zien we ook Barbara Sarafian én Sam Louwyck. Die laatste speelt een van de eigenzinnige bewoners van het hotel. Al scheelde het niet veel of hij was er niet in te zien. “Ik had net getekend voor een andere rol, toen dit op mijn pad kwam”, aldus Louwyck. “Ik kreeg de vraag van regisseur Tallulah Hazekamp Schwab (de Noorse regisseur, red.). Zij had me aan het werk gezien in Brimstone, een film die haar man Martin Koolhoven had gedraaid. Ik heb met haar samen gezeten in Parijs, en er was meteen een klik. Het was duidelijk dat ze wist wat ze wilde, wat altijd heel fijn is. Want tijdens een auditie is het doorgaans niet makkelijk om al je personage te doorgronden of in te schatten waar het naartoe gaat. Zo’n klik komt niet vaak voor, ik denk één keer op de tien. Ze is ook eens afgezakt naar Oostende. Ik voelde al snel dat we samen iets moois konden doen. Het scenario was in elk geval heel boeiend. Wat ik er zelf in zie? Goh, je kan veel symbolieken of metaforen ophangen aan de film, maar elke kijker moet voor zichzelf uitmaken wat ze zien. Dat vind ik de rijkdom van dit soort films. Dat je niet in één richting wordt gestuurd en dat je een brede waaier aan personages krijgt. Ik denk dat je visie ook afhangt van hoe je doorgaans kijkt naar zaken én hoe je op dat moment in het leven staat.”

Artistieke klik
Louwyck stond al op veel sets met Hollywood-acteurs. “Ik kende Glover natuurlijk van de indrukwekkende lijst films waarin hij te zien is, maar het was de eerste keer dat we samenwerkten. Je duwt elkaar vooruit, en van zodra dat moment er komt dat je een klik hebt, duw je elkaar omhoog.”
Dit soort films met een hoek af lijkt wel op het lijf geschreven van Sam, maar hoe beslist hij waar hij ‘ja’ op zegt? “Eerst en vooral het verhaal. Spreekt het mij aan? Ten tweede, de regisseur. Als er ook een artistieke klik is, dan zit het helemaal goed. Ik voelde dat ik met Tallulah op dezelfde golflengte zat, dat we elkaars gedachtengoed stimuleerden. Als je dat niet hebt of voelt, dan raak je gefrustreerd en wacht je beter op een ander project.”
Meerdere lagen
Sam Louwyck kan intussen al heel wat adelbrieven voorleggen. Toch kiest hij zelden voor het commercieel pad. “Zo heb ik et een film gedraaid in Frankrijk, een epische avonturenfilm waar er op een schat wordt gejaagd, gelinkt aan de Franse geschiedenis. Ik hou van projecten die meerdere lagen hebben. Dáár haal ik voldoening uit, niet zozeer uit die herkenning. Ik heb gekozen om mijn leven te wijden aan film, maar ook aan de kunst. Een heel eerlijke, maar radicale keuze. Ik kies voor kunst, niet voor het comfort dat de evidente zaken van huisje, tuintje en gezin invult. Bovendien krijg je in dat commercieel circuit al snel een stempel. Op een gegeven moment kreeg ik hier vooral rollen aangeboden van platte slechteriken. Ik heb gevochten om niet te veel in dat straatje te belanden, met dank ook aan veel buitenlandse projecten. En ja, commerciële zaken zorgen er vaak voor dat je financieel meer op je gemak bent. Maar ik heb mijn keuze gemaakt. Ik ben ook selectiever geworden. Sowieso. Ik moet voelen dat ik vooruit ga. De zoektocht binnen de kunst is er eentje van vooruit gaan, en niet van stilstaan of achteruitgaan. En natuurlijk zit ik al eens recht in mijn bed wakker, maar het leven is meer dan geld, man.”

Heel kritisch
Altijd maar de lat hoger liggen, zorgt dat niet voor een soort constante ontevredenheid? “Integendeel. Wat je krijgt, zijn momenten van geluk, waarbij je meteen denkt: misschien kan ik dat content gevoel de volgende keer nog wat uitbreiden. Ik ben heel kritisch op mezelf. Als ik een film met mezelf zie, dan is dat echt sterven. Echt waar, ik zie elk moment waar ik een kans niet heb ingevuld. Maar als je dat kan meenemen naar een volgend project, dan is dat wel waardevol.
Het personage van Sam in Mr. K vertelt heel veel met zijn lichaam, waar zijn dansachtergrond een meerwaarde is. “Dat helpt inderdaad. Je kan heel veel emotie in je tekst steken, maar je kan ook je lichaam gebruiken als een soort subtekst. Je moet rekening houden met het kader van de camera, maar door het ruimtelijk inzicht van het dansen, kan je je focussen op het ritme en de beweging daarin. Ik dans nu opnieuw met Peeping Tom, en dat is heel bevrijdend. Ik heb negen jaar niet gedanst. Het deed deugd. Toen ik de vraag kreeg, moest ik er wel weer over nadenken, maar mijn lichaam herinnerde zich gelukkig nog veel. Ik voel ook dat mijn lichaam die energie kwijt moet kunnen om gezond te blijven.”

Want de job vraagt veel, dat valt niet te ontkennen. “Zo draaide ik een film in Stockholm, en na mijn laatste optreden in Napels moest ik zo snel mogelijk naar daar. Tussen de optredens door mijn tekst oefenen, en van hot naar her gaan, dat is leuk, vint. Op een gegeven moment had ik een optreden in Parijs. Meteen na het doek moest ik de motor opspringen en werd ik naar de set gereden waar we een hele nacht draaiden op de Place de la Republique, die ze helemaal hadden afgezet. Fantastisch!”
Alles vanuit diepe passie
Momenten die het publiek bij ons ook niet ziet… “Goh, natuurlijk doet een compliment deugd – ik ga daar niet over liegen – maar ik zoek geen appreciatie. Ik vind het vooral fijn als die uit onverwachte hoek komt. Als iemand opmerkt dat ze me zagen in een Franse film of een theaterstuk. Bovendien moet je niet denken dat ze het bij ons niet zien. Het zou dwaas zijn om te veronderstellen dat er bij ons niet naar Arte wordt gekeken. Weet je, alles wat ik doe, is vanuit een diepe passie, van schrijven tot muziek maken. Ik heb een oldschool liefde voor het vak. Voor het leven ook. Je aanschouwt de dingen, hoe mensen met zichzelf en elkaar omgaan. Ik heb het gevoel dat ik steeds meer op mijn plaats zit, ja. Niet dat het vuur in mij minder brandt. Integendeel, het knettert langs alle kanten. Maar ik weet ook meer dan vroeger dat je krijgt wat je uitstraalt. Die dankbare ingesteldheid brengt me op hele mooie plaatsen.”
Mr. K speelt nu in de zalen.
The post Sam Louwyck schittert in ‘Mr. K’ naast Hollywoodster Crispin Glover: “Het vuur in mij knettert langs alle kanten” is provided by KW.be.