Sinds juli vorig jaar zijn Marjolein Vandewaetere en Bert Eeckhout de uitbaters van Frituur ’t Genieterke in de Meulebroekenlaan. Na hun eerdere passage in eetcafé Sanseveria was het een blij weerzien met de horeca. Het koppel houdt er ook nog een andere job op na.
De ouderlijke woning van Marjolein Vandewaetere (39) is op een boogscheut van ’t Genieterke, echtgenoot Bert Eeckhout (41) is uit Rumbeke afkomstig. Hij genoot een opleiding in de automobielsector, Marjolein is lerares. “In mijn tienerjaren heb ik veel geholpen in de horeca”, zegt Marjolein. “Ik verkende meer de andere kant van de toog”, lacht Bert. Beiden hadden een horecadroom en die kwam uit toen ze tien jaar geleden eetcafé Sanseveria konden overnemen. “Dat was echt ons ding. We hebben daarvan genoten”, zegt Bert. “Marjolein stond meer in de keuken, ik deed de zaal en het contact met de klanten was zalig.”
Dochtertje Felien
Maar toen kwam een klein wondertje op hun weg, dochter Felien die in maart 2017 werd geboren en dus net acht jaar is geworden. “Bij de zaak wonen was niet mogelijk, dus moesten we een keuze maken. We lieten Sansevaria over, eerlijk gezegd wel met pijn in het hart.”
“Het afscheid van eetcafé Sanseveria was niet makkelijk, maar nu hebben we een nieuwe uitdaging gevonden”
Heidi Riviere kwam hen aflossen, eind deze maand wordt Nancy Piat die daar de touwtjes in handen krijgt. Bert en Marjolein gingen uiteraard verder met hun leven. Het gezin woont in Koolskamp, Bert is opnieuw fulltime aan de slag en Marjolein is parttime zorgleerkracht in de Vrije Centrumschool in Roeselare. In het begin van de week is de frituur dan ook gesloten, vanaf donderdag tot en met zondag is Frituur ’t Genieterke iedere middag en avond open. “Bert is hier uiteraard ieder weekend, voor de rest kunnen we ook een beroep doen op een trouwe equipe jobstudenten en flexi’s.”
En misschien wel de trouwste rechterhand is Rudi, de pa van Marjolein. “Hij is onze Chinese vrijwilliger”, lacht Majolein. “We zijn uiteraard dankbaar voor al wat hij hier doet. We wonen zelf nog in Koolskamp, maar hebben hier ook wat privéruimte. Daar kan Felien blijven, maar ze gaat zo graag naar oma twee minuutjes verderop. En ze komt al eens graag in de frituur. Ze helpt dan de sausjes bijvullen of ze loert eens of er niemand hier zit die ze kent, een vriendinnetje of zo.”
Vroeger Frituur Rio
Het is hard werken, met nog een andere dagtaak erbij. “Als je ergens wil geraken in het leven, dan kan dat enkel door hard je best te doen”, weet Bert. “En misschien kunnen we dan iets eerder met pensioen gaan de 67 jaar die de regering voor ogen heeft”, knipoogt hij.
Bert staat voornamelijk aan de frietjes. “De klanten zijn meestal mijn achterkant.” Pa Rudi doet het vlees, Marjolein neemt de bestellingen op en en de andere helpende handen kennen elk hun taak.
“Voor ons hebben Gino en Marleen de zaak hier 14 jaar uitgebaat. Daarvoor heette het Frituur Rio en voor de verhuizing naar het vast pand hier, was het nog aan de overkant van de baan gesitueerd. Onze voorgangers hadden hier in het gebouw ook heel wat veranderingen gedaan, zelf zijn we ook op cursus gegaan bij Syntra West. De lesgevers daar zijn een vader en zoon, die zelf in Lauwe een frituur runnen die al heel al meer dan 75 jaar bestaat. Aan wie kun je de stiel beter leren kennen?”, klinkt het retorisch.
Frituur ’t Genieterke wil ook een klassieke frituur blijven. “We gaan er zeker geen eethuis van maken, maar we drukten natuurlijk ook onze stempel. We pimpten de burgers wat met onder meer een bacon burger met een eigen sausje, we zijn bekend om onze stoofvleessaus en als er eens een snack minder draait, dan veranderen we die door een ander merk of gewoon een andere snack. Maar wat blijkt: het zijn nog altijd de traditionele snacks die het populairst blijven: frikandel, viandel, boulet, mexicano… en ook de Bicky Burgers natuurlijk. En de ‘dirty fries’ zoals een Julientje, blijven het doen.”
Mooi compliment
Als we op frietjesdag, vrijdag dus, net na de middagshift te gast zijn in ’t Genieterke, kunnen Marjolein en Bert even uitblazen. Enkele werkmannen hebben de frituur bezocht, dat is ook te zien aan hun sporen die ze achter lieten. Terwijl ‘de aarde’ samen geveegd wordt, heeft de laatste klant van die middag een tip: “Ik zou dat niet weggooien, dat is bouwgrond en veel geld waard”, lacht die.
Het contact met de klanten is ook waar Marjolien en Bert van genieten. “Ik heb hier op de lagere school gezeten, zo komen hier nog wat oude klasgenoten van mij over de vloer. Ik kende hier wel wat volk, anderen leer ik dan weer kennen.”
Binnen kunnen een 30-tal klanten plaatsnemen, straks kan het terras ook weer buiten gezet worden. Bestellen in de frituur gebeurt nog op de klassieke manier door aan te schuiven in de rij. “De mogelijkheid om online te bestellen bestaat hier, maar dat hebben we nog niet geactiveerd. We wilden eerst hier onze draai vinden en dat lukt ondertussen meer dan aardig. Het mooiste compliment dat ik van een klant kreeg was dat als wij met vier staan te bestellen, we perfect op elkaar ingespeeld lijken en dat we ook nog tijd hebben om eens een babbel te slaan. Er wordt hier niet gesnauwd”, lacht Marjolein. “Maar onderschat de hectiek niet, op bepaalde momenten kan het erg druk zijn natuurlijk.”
The post Na passage in eetcafé Sanseveria zijn Marjolein en Bert nu al een jaar aan de slag in Frituur ‘t Genieterke: “Hard werken én genieten!” is provided by KW.be.
